මම මා නොවී වෙන කෙනෙක් වී නම්, අද වෙනකොට කොතරම් සැහැල්ලුවෙන් ජීවත් වෙනවා ද කියලා හිතෙන වාර අනන්තයි. ඒ තරමට දැනෙන අභියෝගයක් තමයි මා මත පැරණියන් පටවලා තියෙන්නෙ. සිංහලයන් දිහා බැලුවම හැසිරීම කොතරම් බාල ද කියනවා නම්, වඳ වීම වලක්වන එක අපරාධයක්. ඒත් ඇයි මේ තරම් වද වෙන්නෙ? ඒකට බරපතල හේතු තියෙනවා. ඒක පසුව කතා කරමු.
අද සිංහල කියාගන්න හැම එකාම අමන සතෙක්. උපදින්නෙ හැදෙන්නෙ වැඩෙන්නෙ අමනයෙක් වීමටයි. මොකා ඉපදුනත්, දෙමව්පියන් ජීවත් වෙන්නෙ අශූචි වලක නම්, ජීවිතය පටන් ගන්නෙම අශූචි සමඟයි. අද අපේ පසු බිම ගත්තම, බලය තියෙන්නෙ ලෝකෙ ඉන්න අමනම ජාතියෙ කොළණියකයි. මේ බලය හසුරුවන්නෙ උන්ට බැලමෙහෙ කරපු අහිගුන්ටික අමන රැලයි. දෙමව්පියන් ගත්තම ඊට වඩා හොඳක් බල්ලෙක් බැල්ලියක් හරහා ලැබෙනවා. දරුවකු අමනයකු කිරීමට ලොකුම බලපෑම එන්නෙ දෙමව්පියන් ගෙන්. කාට ගැලවීමක් ද? ඊ ළඟට කෙලවෙන්නෙ එක බඩවැල කඩාගෙන ආපු සහෝදර සහෝදරියන්ගෙන්. නෑයන් මිතුරන් ඊට දෙවැනි නෑ. අනෙක් උන් ඊටත් එහා. මොකක් ද අපට වුනේ? මෙතරම් පීඩනයකට ලක්වීමට කල වරද මොකක්ද? ඇත්තටම අපි කරන්න තියෙන හැම වරදක් ම කරලයි මේ විනාශයට මුල පිරුවෙ. පටන් ගත්තෙ ඉබා ගාතේ යන අහිගුන්ටික වෙස් ගත් අමනයන්ට සංග්‍රහ කොට ලං කර ගැනීමෙන්. අන්තිමට උන් ආක්‍රමණිකයන් සමඟ එකතු වී අපට ම කෙලියා. උන් අපේ භාෂාව ජාතිය උරුමය අයින් කරලා උන්ගෙ දේවල් ආදේශ කලා. අන්තිමට උන් සිංහල. අපි උන් පස්සෙ යන අහිගුන්ටිකයන් වුනා. උන් අපේ ජන්ම උරුමය කෙලෙසා, මිශ්‍රවීමෙන් උන්ගෙ හිඟන උරුමය එකතු කලා. අද අපි අත පය හොලවලා වැඩක් ඵලක් කරන්න බැරි අලසයන් වෙලා. උන් අපේ පාලකයන් කළමණාකාරයන් අධීක්ෂයන් වෙලා. අපි උන්ව ජීවත් කරවන බැලයන් වෙලා.
අපි මුහුණ දෙන්නෙ ඉතාම බැරෑරුම් අභියෝගයකටයි. ජය ගතහොත් ශ්‍රේෂ්ටයි. බැරි වුනොත් උපදින්නෙ තිරිසන් ලෝකෙයි. ජය ගැනීමට නම්, මනසතෙක් වෙන්න ඕන. අමනයෙක් වෙන්නෙ එකම වරද නැවත නැවත කරන එකෙකුයි. මේ සඳහා විසඳුම, අප කරන දේවල් හොඳට මතකයේ තබාගෙන, ඵලක් නොවී නම් නැවත නොකිරීමයි. මෙය ක්‍රියාවෙන් විය යුතු දෙයක්. ලොකුම අමනකම තමයි සල්ලි මුල් තැනට දමා විසඳුම් සෙවීම. බොහෝ විට රක්ෂාවක් ඒ සඳහා තෝරා ගැනීම.
ඉංග්‍රීසීන් හා කුළුපග සියල්ලන්ම පරම සතුරන් ලෙස සැලකීමෙන් අනන්ත අප්‍රමාන ගැටළු විසඳේ. ආගම් සියල්ල මේ මූසල කල්ලතෝනිකම අප මත පටවන ප්‍රෝඩාවන් ය. මනුෂ්‍යයන් වී මනුෂ්‍යයත්වය පිළිකුල් කරන්නෙ අමනසතුන් ය. උන් කරන දේ අපිත් කරමු. එවිට අප අමනසතුන් නොවේ ද?
අද මිනී මස් කා දෙවියන් පුදන අමනසතුන් (අමනුෂ්‍යයන්) ද, දස මසක් කුස දරා ලොවට බිහිකල මව අමතක කර ගැහැනුන්ට ගල් ගසා මරන්න දඟලන අමනසතුන් (අමනුෂ්‍යයන්) ද, ගස් ගල් වලින් හදාගත් රූකඩවලට දේවත්වය දී වඳිමින් පිහිට යදින අමනසතුන් (අමනුෂ්‍යයන්) ද අප හා සමාන යයි අපි සිතමු. ඒ කියන්නෙ අප ද අමනසතුන් (අමනුෂ්‍යයන්) කියා නොවේ ද? මේ සියලු අමනසතුන් (අමනුෂ්‍යයන්) ට වඩා භයානක වර්ගයක අමනසතුන් (අමනුෂ්‍යයන්) ඇත. ඒ ඉංග්‍රීසීන්ගෙ අධ්‍යාපනයෙන් බිහිවන අමනසතුන් (අමනුෂ්‍යයන්) ය. තමන් මුල් තැනට දාගෙන ලොවම නසන්නේ මුන් ය. උන් අපේ ගුරුන් ය, උගතුන් ය, මග පෙන්වන්නන් ය. අපි උන්ව දේවත්වයේ තබා උන් පසු පස යන ගැත්තෝ වෙමු. මෙවන් අමනසතුන් (අමනුෂ්‍යයන්) කොටසක් වන අප ඇසිය යුතු වන්නේ හෙණ හත වැඩී අප මක බෑ නොවුනේ ඇයි කියා නේ ද? කලබල විය යුතු නැත. එය ද අත ළඟට ඇවිත් ය.
පළමුව කල යුතු වන්නෙ අප වෙලාගෙන සිටින අමනකම (අමනුෂ්‍යකම) පැරදවීමය. ඒ සඳහා අපට අවශ්‍ය අඟ පසඟ අපේ කඳුබඩයාගේ තාරයේ ඇත. ඇසෙන් දකින දේ අවතාරයෙන් හඳුනාගන්න. කනෙන් ඇසෙන දේ අවතාරයෙන් හඳුනාගන්න. ඇඟට දැනෙන දේ ඒ ආකාරයෙන් ම හඳුනාගන්න. අප අවට ලෝකය සැබෑවයි. එය ගුරු කරගන්න. ඔබට වඩා ප්‍රබල නම් ඔවුන්ගෙ බසට කන් දෙන්න. ඔබට වඩා වැඩට දක්ෂ අයගෙන් වැඩ ඉගෙනගන්න. සහතික වලින් අඳින රෙද්දෙන් පමණක් තම අනන්‍යතාවය පෙන්වන උන් අහිගුන්ටිකයන් ලෙස බැහැර කරන්න.
ඔබ අමනකම (අමනුෂ්‍යකම) පරදවා ජය ලැබී නම්, පන්සල්, පල්ලි, දේවාල, කෝවිල්, මොස්කු, නටබුන්, පාසල් මෙන් ම කම්හල්, නගර, ගුබ්බෑයම් වැනි දියුණුව සංකේත සැබැවින් ම පරිහානියේ සංකේත බිමට සමකරන්නට සිතනු ඇත. ගුරුන් දෙමාපියන් නෑයන් මිතුරන් පමණක් නොව නරයන් ගැන ඔබට දැඩි පිළිකුලක් දැනේවි. ඒ සැබෑව දකින බවට ශාක්ෂි වේ. අපි කොතරම් මනුෂ්‍යයත්වයෙන් (මනකමෙන්) දුරස් දැයි ගින්නෙන් දැවෙන හැඟීමක් ඒවි. මෙම දැක්ම තුලින් ජීවත්වීමේ අයිතිය රකින නව පරපුරක් බිහිවෙනවා. ඒත් බහුතරයට එය අහිමියි. තේරීම ඔබ සතුයි.
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.