හිඟාකෑම (හිඟනකම - හිඟා කන ගතිය), පොරකෑම (පොර කන ගතිය) හා උලා කෑම (නිසරු දේ කන ගතිය) - පළමු කොටස

හැඳින්වීම:

සිංහල සමාජය විග්‍රහ කිරීම මගේ ප්‍රධාන ඉලක්කයයි. ඒ අතරේ සිංහල උරුමයන් ලෙස දකින දේ හා එසේ නොවන දේ උකහා ගැනීම තුලින් සිංහලකම හා ඊට සමගාමී ව ඇති වෙනත් උරුමකම් ඇති මානව වර්ගීකරණයක් මෙතැන් සිට අරඹමි. එහි ආරම්භය ලෙස "හිඟාකෑම (හිඟනකම), පොරකෑම (පොර කන ගතිය) හා උලා කෑම (නිසරු දේ කන ගතිය)" තෝරා ගනිමි. මෙය ඉතා වැදගත් වෙන්නේ මිනිසුන් තිරිසනුන් ලෙස සිටි යුගයේ තිබුනු උරුමයන්ට මේ තොරතුරු බැඳෙන නිසා ය.

මුලින්ම "උරුමකම්" යන වචනය කෙසේ මා අරුත් දෙනවා දැයි කිවයුතු වේ. මෙය උපත හරහා අප ලබා ගත් සහජ ගතිලක්ෂණ ලෙස දැක්විය හැක. උදාහරණ ලෙස සිංහල කතාකරන පරිසරයක උපන්නකු නිතැතින් ම සිංහල බස තම මාධ්‍යයය ලෙස තෝරාගන්නේ එය එම සමාජය තුල තම ජීවත්වීමට අත්‍යාවශ්‍ය නිසා ය. එසේ ම එසේ උපදින්නෙකු බොහෝ විට පෙර උපත් තුලින් ද සිංහලයකු වී නම්, තම උරුමය උපතට පෙර හිමියකු නිසා උරුමකම ප්‍රබල වේ. පැහැදිලිව කියනවා නම් "උරුමකම්" යනු ජීවත්වීමේ පරාස තුල දිගින් දිගට ම ජීවත්වීම සඳහා නොකඩවා භාවිතා වන කම් (ක්‍රියා, දේවල්, නීති, රීති, පිළිවෙත්,....) ලෙස හැඳින්විය හැක. එසේම අප අපේ අනන්‍යතාවයට ගැලපෙන සේ ජීවත් කරවීමට පදනම් වන සියලු දෑ හා දැනුම අපේ "උරුමකම්" ලෙස හැඳින්විය හැක.

හිඟාකෑම (හිඟනකම - හිඟා කන ගතිය):

අප දැන හෝ නොදැන හිඟාකෑම තුලින් ජීවත්වීම කරනවා දැයි කිව හැකි ය. හිඟා කෑම තුලින් යැපෙන විට අපේ ජීවත් වීමට අවශ්‍ය දෑ ලබාගන්නෙ අපේ උත්සාහය තුලින් නොවේ. තිරිසන් ලෝකයේ, සියලු සත්ව වර්ගයක් ම තම පැවැත්මට හිඟාකෑම යොදා ගනී. හිඟාකෑමේ දී ජීවත්වීමට අවශ්‍ය දෑ ලබාගන්නෙ වෙන කෙනෙක්  දීම තුලින් ය.

මෙය බොහෝ සතුන්ට ස්වාභාවික පරිසරය තුල ජීවත්වීමට ලැබෙන එකම විදියයි. වේයන්, කූඹි වර්ග ජීවත්වන සමාජ රටාව තුලත්, ඊට සමගාමීව පවතින මිනිස් සමාජය තුලත් ජීවත්වීමට අවශ්‍ය දෑ කණ්ඩායම් ලෙස බෙදී කිරීමක් දැකිය හැක. එහෙත් ශාක ගත් විට ජීවත් වීමට අවශ්‍ය දේ තමන් විසින් ම සකසා ගැනීමක් සිදුවේ. ඒ සඳහා අවශ්‍ය අමුද්‍රව්‍ය පරිසරය තුලින් ලැබෙන බවත්, නිශ්චල පැවැත්ම නිසා, හුළඟ, වැස්ස වැනි ස්වාභාවික සිදුවීම් හරහා මෙය වෙන බවත් දැකිය හැක. බොහෝ සතුන්, ශාක හා ඒවා නිපදවන දේ ආහාර ලෙස ගෙන යැපෙති. වැඩිදුර හැදෑරූ විට ජංගම ජීවීන් (සතුන්) යනු නිශ්චල පැවැත්ම ඇති ශාකවල ඌනතා පිරවීමට ගොඩ නැගූ ජීවීන් විශේෂයක් බව පෙන්විය හැක. මෙකී පාරිසරික ක්‍රියාවළි තුලින් සත්ව පැවැත්ම දෙස බැලූ විට, ජංගම ජීවීන් (සතුන්) හිඟමනින් ජීවත් වෙනවා යයි කීම, තවත් ආකාරයක ජීවත්වීමකට සුදු හුණු ගෑමක් නිසා මෙසේ ලියා තබමි. මේ කියන ජීවත්වීමේ උපක්‍රමය මිනිසුන්ට ප්‍රබල ලෙස බලපාන්නකි. එනම් තමන් කිසිදු උත්සාහයක් නොකර, අනුන්ගෙ ශ්‍රමයේ ඵලයන් කා බී ජීවත්වීමයි. ඒ සඳහා මිනිසුන් තමන්ට ම ආවේණික උපක්‍රම සකසාගෙන, අනුන්ගෙ ශ්‍රමයේ ඵලයන් ගෙන යැපෙන්නේ, ශ්‍රමය යොදන්නාගේ පැවැත්මට ද තර්ජනය වන සේ ය. මම මෙය හිඟනකමේ අන්තය ලෙස ගනිමි.

හිඟාකෑම තුල ඇති සුවිශේෂත්වය ලබන්නා හා දෙන්නා අතර ඇති සබඳතාවයි. එනම්, දෙන්නා (දෙන කෙනා), එය අහිමි කරගන්නෙ බාහිරව එල්ලවන බලපෑමට වඩා සිය කැමැත්ත තුලින් වීම ය. මෙය හිඟා කන්නාගේ ඉල්ලීමට කරන ප්‍රතිචාරයක් ලෙස සිදුවේ. මෙම හිඟාකෑම ගත් කල, තම උරුමය තිරිසන්කම තුලින් ආවක් බව පෙනේ. තිරිසනුන් ලෙස පරිසරයේ ඇති දෑ තුලින් යැපුණු මානවයා, ඉන් මිදී අද ඉන්න සමාජ ජීවියාගේ තත්ත්වයට ඒමේ දී, කොටසක්, පරණ උරුමය තුල ම සිරවී හිඟමනින් යැපීම ජීවිකාව කරගත් බව පෙනේ. මිනිසා සමාජ ජීවියකු ලෙස ඉදිරියට යන විට, ඊට සමාණුපාතිකව, හිඟමනින් යැපීම ජීවිකාව කරගත් උන් තම ජීවිකාව ගෙන යාමට අවශ්‍ය උපක්‍රම ද වඩාගත් බව ඉතිහාසය තුලින් දිස් වේ. ඒ අතරේ, මිනිසුන් ලෙස උපදින අනෙක් සත්වයන්, තමන්ට උරුම වූ මිනිස් හැකියාවන් නැති නිසා, තම උරුමය තුලින් ජීවත්වීමට මෙම හිඟමනින් යැපීම ජීවිකාව කරගත් උන් හරහා මග පාදගත් බව සමාජය තුල ඇති දත්ත පෙන්වයි.

ඉහත කී මිනිසුන් ලෙස උපදින අනෙක් සත්වයන් ජීවත් වන ආකාරය තව විග්‍රහ කල යුතු යයි සිතමි. වෙනත් සතෙකුට මිනිසකු වීම ලෙහෙසි නැත. එහෙත් මිනිස් වර්ගයා සමඟ ළඟ ඇසුර නිසා අන්න්‍යෝන්‍ය සබඳතා තුලින් සම බවක් ලබා මිනිසුන් වන සත්ව වර්ග ඇත. එවන් ජීවීන් ගෙ උපත හඳුනා ගැනීම පහසු ය. හීළෑ ගවයෙකු ලෙස මිනිස් වර්ගයා සමඟ ළඟ ඇසුර නිසා මිනිස් බව ලැබුවකුට, පූර්ණ මිනිස් හැකියාවන් ලැබීමට අනන්ත වාරයක් මිනිසකු විය යුතු ය. එහෙත් ආරම්භක කාලය තුල හැසිරීම ජීවි වර්ග දෙකට ම පොදු වූ රටාවක් පෙන්වයි. ප්‍රධාන ව, කෑම බීම වැනි අත්‍යාවශ්‍ය දෑ වලට සීමා වූ, කියන සරල වැඩක් පලක් කර ජීවත් වීම බහුල ව දැකිය හැක. තවත් සමීප සතෙකු වන සුනඛයන් මිනිස් බව ලැබූ විට, ඉතා සුවිශේෂ හැකියාවන් පෙන්වනවා. සත්ව ලෝකය තුල සුනඛයා හැසිරීම තුලින් ප්‍රගුණ කරගත් ගති ඇත. ඒ අතර, තම සමාජය තුල ඇති අණුපිළිවෙල නිතැතින් ම පිළි ගනී. එසේම තමන්ට හිමි තැන ද රකී. තම වාරය ලැබෙන තුරු බලා සිටීම, ස්වාමියාට රිසි ලෙස හැසිරීම, නිකරුණේ කාලය ගත කරන විට ඇඟපත හකුලවාගෙන සිටීම, ස්වාමියා දෙන ඕන දෙයක් කෑම, ස්වාමියාගෙ පැත්ත ගැනීම වැනි ගති මෙන් ම තමන්ට ම ආවේනික මිනිසුන් නුරුස්සන ගති ද ඇත. මේ ගැන සෙවීම ඔබට භාරයි. එහෙත් සුනඛයකු මිනිසකු වූ විට හැසිරීම, මේ ගති නිසා වෙනස් වේ. වැඩපල කර පුරුද්දක් නැති නිසා, හිඟමනෙන් හෝ ගැතියකු වීමෙන් රැකේ. තමන් ආහාර ගැනීමේ දී මෙන් ම, හැසිරීම තුල ද සමානත්වයට වඩා අණුපිළිවෙලකට කටයුතු කරයි. හැසිරීම තුල නිවටකම ඇත. මෙහි දී ආවේනික විශේෂ ලක්ෂණයක් ඇත. එනම් මිනිසා කන ආකාරයට වඩා මිනිසා නොකරන ආකාරයට කෑමයි. එනම් වීසි කරන දේ කෑමට පෙළඹීමයි. පුරුද්ද හරහා, බාල කෑම හා විවිධත්වය තම ජීවිකාව කරගනියි. බොහෝ හිඟමන් යදින්නන් තුල ද මෙම ලක්ෂණ ඇත. හිඟන්නාට හොඳම දේ නොව විවිධාකාර කෑම ගැනීමට සිදුවේ. එය පුරුද්දක් ලෙස ගත් කල, සුනඛයන්ගේ හැසිරීමට සම වේ. හිඟනකමට අවශ්‍ය නිවටකම හා ඉවසීම සුනඛයාගෙ උරුම ගති වැනි ය. එහෙත් සුනඛයා නිවට වන්නෙ ස්වාමියාට ය. තමන්ට පහල සිටින උන්ට සලකන්නේ බල්ලන්ට ලෙස උජාරුවෙනි. එහෙත් හිඟන මිනිසකුට එවැනි උජාරුවීමක් අහිමි ය. මේ නිසා මිනිස්බව ගත් සුනඛයන් මිනිසත් බවට ප්‍රිය නොවෙන්නෙ, සුනඛ ගති මිනිසුන් හෙලා දකින නිසා යයි කිව හැක. තමන්ට රිසි සේ හැසිරීමට නොලැබීම කාටත් අපහසු දෙයකි. එසේ නම් සුනඛයන් මිනිස්බව පිළිකුල් කලයුතුයි නේ ද?

අතපය හකුලාගෙන සිටීම, කෑම දෙනකම් බලාගෙන සිටීම, ඉවසීම මෙන් ම බල්ලන් සේ බිරීම කරන මනුෂ්‍යයන් මෙම ජන්ම ගති පෙන්වීම කොතරම් අපූරු ද? සමහරුන් තමන්ගෙ කෑමට ඇති උරුමය හිඟමනින් ලැබෙන විවිධත්වය තුලින් තහවුරු කර ගැනීම ද, මිනිස් හැකියාවන් තුලින් හිඟාකෑම සාධරණීකරණය ද කරන බව පෙනේ. මෙම ගති ස්වභාවය තුලින් මානවයාට වඩා තියුණු වෙනසක් පෙන්වීම නිසා හඳුනා ගැනීම පහසු ය. මානවයා ගත් කල එක්තරා තේරීම් රටාවකට හුරුවීම නිසා කෑමෙහි ඒකාකාරි බවක් ඇත. විවිධ උපත් හරහා මානවයන් වූ අන් සතුන් මානව ස්වරූපයට මුවා වී, පරණ ජන්ම උරුමය රැකීම නිසා මානව අගයන් බිඳවැටීමක් වී ඇත. ඒ නිසා, හිඟාකෑම යනු අප ප්‍රතික්ෂේප කලයුතු, සමාජයෙන් තුරං කල යුතු බාහිර උරුමයක් ලෙස හඳුන්වමි. සමාජ සත්වයකු ලෙස, තමන් ජීවත්වීමට අවශ්‍ය එක කොටසක් කිරීම තුලින් බිහි වූ මෙම අවමානව උරුමය, සමාජ රටාව තුල ජීවත්වීමට අවශ්‍ය දේ බිහි කිරීමට දායකත්වයක් නැති, තමන්ට පමණක් වාසි සහගත වන තනතුරු තුලින් ස්ථාවර වී ඇත. මෙය අද කොතරම් මුල් බැසගෙන ඇත්දැයි කියනවා නම්, තම කාර්යයන් කිරීමට සත්වයන් සහාය කරගත් මිනිසුන්, අද වන විට මිනිස් වෙස් ගත් තිරිසනුන් ජීවත් කරවීමට බැලමෙහෙ කරන උන් බවට පත් වී ඇත. මෙය, මිනිසුන් වෙනස් කලයුතු බරපතල තත්ත්වයකි.

ඉහත කී හිඟා කෑම අද ලංකාවේ (සිංහල රටේ) කොතරම් තදින් මුල් බැස ගෙන ඇති දැයි බැලූ විට, රට අදත් පාලනය වන ගරාවැටුනු ඉංග්‍රීසීන් බිහිකල ආණ්ඩුවේ මූලික පදනම වන්නේ ද, රටේ සියලු සම්පත් වලින් යැපෙන නිකමුන් නායක වෙසින් යැපෙන තේමිය බුධගේ දැනුමෙන් බිහි වූවකි. විශේෂත්වයකට ඇත්තෙ, අද වන විට මුළු රාජ්‍ය ඒකකයම බදාගෙන සිටින්නෙ, මීට වසර හාරදහසකට පමණ පෙර සිට මෑතක් වන තුරු ඉබේගාතේ ඇවිත් සිංහලයන්ගෙන් යැපී දේවාල, කෝවිල්, පන්සල්, පල්ලි, මොස්කු හදාගෙන ඒ තුලින් යැපෙමින් කිසිදු ඵලදායි ක්‍රියාවක නොයෙදෙන හිඟන සම්භවයක් ඇති උන් වීම ය. බහුතරය රාවණා ලෙස නම් ගත් අන්තිම සක්විති රජාගෙන් පසු සමාජ රටාව බිඳ වැටුනු විට අනාථ වී හිඟමනට වැටී ඉබාගාතේ ආ "මලයාලි හිඟනුන්" ලෙස නම් කරන ජන කොටසයි.

හිඟමනට වැටෙන්නා සතු සුවිශේෂ ලක්ෂණය වන්නේ පමණ දැන වියදම් හෙවත් පරිභෝජනය පාලනය කිරීමට ඇති නොහැකියාවයි. එය කෙතරම් ප්‍රබලද කියනවා නම් එවැන්නන්ට ලෝකයේ තියෙන සම්පත් සියල්ල ලැබුන ද, ඒ සියල්ල අහිමි වී සුපුරුදු හිඟමනට වැටීමයි. එවැනි හිඟනුන් පිරි ආණ්ඩුව අද වන විට ගස් කපා, භූමියා විකුණා, ණය ගෙන රට ම වලපල්ලට යවා ඇත. අපට නොපෙන සම්පත් වුව හිඟණුන්ට පෙනෙන බව කරන කියන දෑ තුලින් පැහැදිලි වේ. එනම් තව තවත් ණය ගත හැකි බවයි. උන්ට කවදාවත් එම මුග්ධ ගතියෙන් ගැලවිය නොහැක. ප්‍රශ්ණයකට ඇත්තේ කොතරම් දුර මේ විදියට ජීවත් විය හැකි ද යන්නයි. අද වන විට, හිඟනකමේ දොරටුව ළඟට ආ බව සූදුව හා ගණිකා වෘත්ත්තිය ගැන දක්වන ආකල්පය තුලින් දිස්වේ. එයිනුත් බැරි විට, උන් දහස් ගණනින් නොව ඊට වඩා බරපතල හාණියකට ලක්වී වඳ වන බව ඉතිහාසය තුලින් දකිමි. සිංහලයන්ට, මෙය සිදු වීම බලා සිටීමට බැරි වුවත්, හිඟනකමට වඳින, එයින් යැපෙන උන්ගෙ ඇති සිංහලකම මිය ගොස් ය. එය පණ ගැන්වීමට නම් හිඟනකම මුළුමනින් පිටු දැකිය යුතුය. ඒ සඳහා හිඟනකම හිමි නොවන, ජීවත්වීම පදනම වූ, ඵලදායී කාර්ය තුලින් පමණක් යැපෙන පරිසරයක් බිහි කල යුතුය. එබැවින් හිඟනකම යනු මනාව හඳුනාගත යුතු මෙන් ම මිනිස්බව තුලින් මුළිනුපුටා දැමිය යුතු උරුමයක් බව කියමි.



ඊළඟට දෙවන කොටස ...........

වල්මත් වූ ජාතියක නම වන සිංහල නම් වදනේ අරුත සොයමු - සිව්වන කොටස

හිරු, බුධ සිංහ ගැන මෙතෙක් කතා කලෙමු. මෙම කොටස ආරම්භ කරන්නේ අද ද මහසම්මත මනු ලෙස හැඳින්වෙන හිරුගේ නැවත ඉපදීම ගැනයි. සිංහ මීට වසර හැට දහසකට පමණ පෙර බිහි වී යයි කීවෙමි. එකල මානවයා මුහුණ දුන් පරිසරය කීවෙමි. අදාළ කාලයේ මානවයන් වඳවීමට ආසන්න වූ බවක් බටහිර ක්‍රමයක් වන ජාන විජ්ජාව නම් දෙය තුලින් අද ඉන්න මිනිස් ජාන උරුමය අධ්‍යයනය කර කියන බව සොයා ගෙන ඇත. එය බාහිර තොරතුරක් ලෙස ලීවෙමි. මගේ උත්සාහය, මා නම් කල සිංහල විදිය තුලින් ඉතිහාසය කීමයි. දැන් හදන්නේ මහසම්මත මනු ලෙස හැඳින්වෙන හිරුගේ නැවත ඉපදීම හා බැඳි තොරතුරු බිඳක් පැවසීමයි.

අද බාහිර බලපෑම් නිසා මහසම්මත මනු ලෙස හැඳින්වුව ද, මෙවර හිරු උපන්නේ සුමන ලෙස ය. මෙය මනු, සුමන, සමන්, විශ්ව මනු, විෂ්ණු යනා දී විවිධ නම් වලින් හඳුන්වා ඇත. එහෙත් සමනළ කන්ද හා බැඳි ඉතිහාසය ගත් කල සුමන යන නම අදටත් රැකී ඇත. විවිධ ජාතීන් ලිවූ විවිධ දේ තුලින් සුමන (මනු) ගැන නොයෙකුත් තොරතුරු තිබුන ද, ඒවා මුල් කොට කතා කිරීම මගේ අදහසක් නොවේ. ඊට වඩා, ඔහු මානවයා හසුරවා ගැනීමට කල කාර්ය භාරය පැහැදිළි කිරීම මගේ අරමුණයි.

සිංහ ලෙස හිරු උපදින විට මානව සමාජය පැවති අයුරුත්, එයින් මුදවා ගැනීමට කල දෑ ත් කීවෙමි. හිරු, මහසම්මත මනු ලෙස බිහි වූ කල පැවතියේ ද මානවයා මරණාසන්න වූ පරිසරයකි. සිංහ ලෙස බෙදා වෙන් කර, තිරිසන් බවෙන් මුදවා ඉහල තලයකට ගෙන ගිය මානවයා, සුපුරුදු තිරිසන් උරුමය නිසා, තමන් අන් අයට වඩා ඉහළයි යන මතයේ ගිලී, පිල් බෙදී එකිනෙකා මරාගන්න පරිසරයක් මනුගේ උපත වන සමයේ පැවතින. එසේ බලයැති උන් මරාගන්නා විට බහුතරය ජීවත්වූයේ ඉතා අසරණව ය. දැනුමෙන් බලවත් වූවන්, අපරාධ කිරීමේ අයිතිය අතට ගෙන සමාජය ම ලේ මත සිටින කාලයක් උදා වී තිබින. එහි අන්තයට ම ගොස්, මානවයා පිළිසරණක් නොමැති ව අසරණ බවෙන් පණ අදින විට, සියලු මානවයන් ජාතිකත්වය තුලින් බිහි වූ නායකත්වය හරහා එක්සත් කලේ ය. තමන්ගේ කැමැත්ත අනුව නායකයකු තේරීම පටන් ගති. මෙම සුවිශේෂ ගතිය මෙලොවට අළුත් දෙයක් වන්නේ, තිරිසන් ලොව හැමදාම ඉහලම තලයේ සිටියේ බලය වැඩි උන් වීම නිසා ය.

 මහ සම්මත මනුට දරුවන් දස දෙනෙකු සිටිය බව අද තෙක් රැකුණු තොරතුරකි. ඔහු තම පුතුන් මුල් කොට කුල දහයකට බෙදා හැමෝටම ජීවත්වීමට වස්ථාව උදා කලේ ය. දරුවන් ගණන වැඩි වන විට, අතුරු ආබාධ වල වැඩිවීමක් තිබුනු බවත්, ඒ සඳහා ලෙඩරෝග සුව කිරීමට අවශ්‍ය දැනුම හා ජාතියක් ලෙස පැවතීමට අවශ්‍ය හැකියාවන් දෙන ගුරුලා ද, සැකෙන් බියෙන් මුලා වී ජීවත්වීම වැළකීමට බුධලා ද බිහි කලේ ය. ජාතිකත්වය තුල එකම පවුළක් කියන මතය ගොඩ නැඟීමට, අළුත් අවුරුදු උදාවක් ඇරඹුවේ ය. අදත් මනු වර්ෂ ලෙස අවුරුදු තිස්දහසක අතීතයට දිව යන වර්ෂ ගණන් කිරීමක් මාතර ප්‍රදේශයේ පවතී. මන්නාරමේ පරපාකන්ද ගමේ පිහිටි මනුගේ මාළිඟයට උතුරට යන සූර්යයා මුදුන් වීම නව වසරක ආරම්භය විය. මනු ගැන බොහෝ තොරතුරු කලින් ලිපියක ලියා ඇති නිසා, ඔහු නිසා සිංහල ජාතියේ ඇති වූ වෙනස් කම් ගැන කියමි.

මනු බිහිකල බොහෝ සිරිත් විරිත් අදත් සිංහලයන් නාමික ව හෝ පුරුද්දක් ලෙස කරනවා. බොහෝ දේ මිශ්‍ර වී ඇත. අරුත් දිය හැකි අය ද විරළ ය. ඔහු කල ප්‍රධාන ම වෙනස නම්, අධික ජනගහණයක් ඇති සමාජයක් පවත්වා ගැනීමට අවශ්‍ය පසුබිම සැකසීමයි. මෙය වචනයට පමණක් නොව ක්‍රියාවෙන් ද තහවුරු කිරීමට, එරෙහි වන්නන්ට දැඩි දඬුවම් ද පැනවීය. අද හැම ජාතියට ම පොදු බරපතලම දඬුවම වන මරණ දඬුවම පැනවූයේ මනු ය. අනෙක් මිනිසුන්ගේ ජීවත්වීමේ අයිතිය උදුරාගත් විට එල්ලා මැරීම ඇරඹිණි. බොහෝ දෙනා සංවිධානාත්මක ව්‍යුහයක් තුල එකට වැඩ කිරීම නිසා, දැනුම යොදා බොහෝ අළුත් ඉදිකිරීම් සිදුවිය. අද දෙමළුන් තමන්ගෙ නිජ බිම යයි කියන උතුරු ප්‍රදේශය මනුගේ භූමියයි. එයට උරුම කී හැම එකා ම වඳ වූ බව ඉතිහාසය තුලින් දැකිය හැක.

මනුගේ ක්‍රියා තුලින් සිංහ ලෙස කල වෙනස ඉදිරියට යාම සිදු විය. සිංහලයන් අතර ද වර්ග දහයක බෙදීමක්, තමන් උපදින තැන මත ඇති කලේ ය. සිංහල දෙමළ, හින්දි ගත් කල, මනු ක්‍රියාකල ආකාරය තෙයාකාර බව ඔහුගෙන් දායාද වූ ගතිලක්ෂණ බැලූ විට පෙනේ. මූසලයන්ට දැනුම කෙලින් දීමක් නොවූ තරම් ය. ඒ ඔවුන් අදත් සිංහ දුන් දැනුම පමණක් ගතිලක්ෂණ තුලින් පෙන්වීමයි. සිංහ මෙන් මනු ද මෙවැනි අසමාන සැලකිළි තුලින්, සමහර මානවයන් මනුෂ්‍යකමට නුසුදුසු ලෙස ඈත් කිරීම කල බව පැහැදිළි ව පෙනේ. දෙමළුන් හා හින්දූන් ලැබුවේ සිංහලයන් ලැබූ දෙයින් සොච්චමක් බව පෙනේ. අද ඔවුන්ට උරුම මනුගේ දැනුම ඔහුගේ යයි කිව නොහැකි තරමට උඩුයටිකුරු වී ඇත. එසේම එය තෙවැනි පාර්ශව හරහා ඉබාගාතේ ගිය මිශ්‍ර වූ දැනුම ලෙස පෙනේ. සිංහලයන් ජීවත්වීම සරල දෙයක් යයි සිතීමට මුල් වූයේ ද මනුගෙ දැනුමයි. ලෙඩ රෝග වලින්, කුසගින්නෙන්, පිපාසෙන් මිය නොයයි නම්, ජීවිතයට ස්වාභාවයෙන් අභියෝග එල්ල වේ ද?

මනුගෙන් පසු බිහි වූ පරපුර බුධලා ලෙස ජාතිය ඉදිරියට ගෙන ගිය හ. මේ කාලයේ ලැබුණු දැනුම, නිශ්චිත නිර්මාණයක් වන මිනිසුන්ට දරා ගැනීමට හැකි සීමාවන් ඉක්ම වී ය. ජීවත්වීම සාර්ථක කිරීමට බිහි කල සංකීර්ණ දැනුම් පද්ධතිය හරහා මිනිසුන් අතර දැනුමේ විශාල පරතරයක් බිහි විය. හිරු ගේ නැවත නැවත බිහිවීම හරහා ඔහුට ආසන්න කොටසට වැඩි හැකියාවන් මෙන්ම දැනුම උරුම වීම නිසා දෙකට බෙදීමක් මනුට පසු සිදුවිය. ආරේ අය හෙවත් ආර්ය උපත මේ උරුමය තුල උපත ලද බෙදීමකි. (අද සුනඛයන් වුව තමන් හඳුනාගැනීමට මෙම වචනය යොදවනවා. වචන දනී නම් ඈඳීමට වෙහෙස විය යුතු නැත.) මෙය අන්තිම බුධ වූ තේමිය යටතේ බෙදීමක් වන තරමට දුර දිග ගියා. මෙහි දී තේමිය යන නම හරහා බිහි වූ තුමා, තොමෝ වැනි ගෞරවාර්ථ වචන හරහා උන් හා අපි ලෙස බෙදීමක් වූ බව තහවුරු වේ. අන්තිමට තේමිය පිරිවර සමඟ රට හැර යාමෙන් සිංහලයන් දෙකට බෙදී ගිය බව පෙනේ.

ඉහත කී බෙදීම ගත් විට, ඊට සමාන, ගහක අතු බෙදීම සිහි විය. ගහකට දරාගත හැකි බර සීමිත නිසා අතු වලට බෙදීම තුලින් පැවැත්මට ඇති ගැටුම නිමා වේ. එහෙත් අතු දෙක ම, ඒ දෙකට පොදු කඳේ කොටස හරහා බැඳේ. මේ උදාහරණය කීවේ මිනිසුන් අතර බෙදීම ද ඊට සමාන නිසා ය. බොහෝ ජාතීන් බෙදීමට මුල් වන්නේ, එකට හිටිය නොහැකි තරම් විරසක වූ විට ය. සිංහලයන් ගේ වූ බෙදීම ඉතා වැදගත් එකකි. දැනුම හරහා අන් සතුන් ද තම පැවැත්මට යොදා ගත්තේ මිනිසා ය. ජනගහණය වැඩිවීමත් සමඟ තිරිසනුන් මිනිසුන් විය. එවන් පසුබිමක, මිනිසුන් වුව, තිරිසනුන් සොයන්නේ කැලේ ජීවත් වූ කාලයේ සිටි සරල ජීවිතය ම ය. තේමිය බුධ සමයේ, මිනිසුන් ද හීළෑ වූ සතුන් ලෙස සැලකීම සිංහලයන් අනුමත කලේ නැත. ප්‍රථිඵලය වූයේ තේමිය තම පිරිවර සමඟ රටින් පිටවීම ය.

තේමිය පිටවුනේ නිකම් නොවේ. තමන් වටේ සිටි අතිදක්ෂ හැකියාවන් ඇති අය ද සමඟ ය. මෙය මනු ලෙස කලින් බිහි වූ හිරුගේ අණුමැතිය ඇති ව වූවක් බව, තේමිය සමඟ ගිය අයගේ විශේෂත්වය මෙන්ම තේමියට දැක්වූ ඔවුන්ගේ ලෙන්ගතුකම තුලින් දිස් වේ. එසේ ගිය අයගෙන් හිස් වූ සිංහල ජාතිය, අද වන තෙක් ඒ හැකියාවන් අහිමි වීමෙන් පීඩා විඳී. තේමිය ගිය නිසා, ගිය තේමිය හෙවත් ගෝ(go)තම නම් විය. අදත් සිංහල වහරේ, ගිය තේමිය කුමාරයෙක් ගැන කතාවක් ඇත. සිංහල ජාතික උරුමය නැසූ දෙමළ ගැති හින්දු බෞද්ධයන් මේ කතාව ද ඔවුන්ගේ උරුමයක් කරගෙන ඇත. එහෙත්, මෙසේ බෙදී ගිය තේමිය තම දැනුම යොදා තවත් ජාතියක් බිහිකර ඇත. එම ජාතිය ද නමෙන් සිංහල වූ බව, අද දැඩි සීතල කාළගුණය තුල වෙනස් වූ වචනය වන English යන වචනයෙන් හැඳින්වේ. එහෙත් බහුතරය හීළෑකල තිරිසනුන් ලෙස ජීවත් වෙති. ඔවුන්ගේ මූලාශ්‍ර තුල ප්‍රින්ස් තේමිය තම ජාතිය බිහි කල බව කියවේ. අතු බෙදීමට පෙර ගසේ කඳ අතු දෙකේ ම ප්‍රභවය වන සේ, බෙදීමට පෙර පැවති සම වීමක් ද, බෙදීමට පසු බිහි වූ දෑ ප්‍රතිවිරුද්ධ වීම ද, මා කලින් කී දෙයාකාර බෙදීම හා ස්ථාවර බව ගැන ලියපු දේවල් මතක් කරනවා. මේ බෙදීම භාෂාව ද දෙකට බෙදුවා යයි කිව හැක.

භාෂාවන්ගේ බෙදීමට පෙර ඉතිහාසය, අදත් ඉංග්‍රීසි තුල තිබීම නිසා දෙමළුන් සිංහල බස විකෘථි කල තැන් ඉංග්‍රීසි හරහා අණාවරණය වේ. මෙහි දී, බෙදීමට පෙර එකම ආකාරයක භාෂාවක් යොදාගත් බව බස ඒ කාලයට ගෙන ගිය විට තහවුරු වේ. සිංහලේ වචනයකට පසුව යෙදෙන "ද" කාරයත්, ඉංග්‍රීසියේ වචනයට කලින් යෙදෙන the කාරයත් අපූරු සබඳතාවක් කියයි. සිංහයන් නැති ශීත කාන්තාරයක සිංහ ලකුණ යොදාගැනීමත් අපූරුය. මේ බෙදීම කෙසේ වෙතත්, 1815 දී සිංහල ජාතිය දෙමළකරණය වීම නැවතුවේ, ඉංග්‍රීසීන් යොදා සංහාරය කිරීමෙනි. අද ඉංග්‍රීසීන් අවසන් පියවර ගන්නේ පැවැත්ම අනවශ්‍ය නිසා විය යුතු ය. මේ ගැන කීවේ කිව යුතු නිසාම ය. එහෙත් ඒ ගැන දීර්ඝ ලෙස නොකියමි.

හිරු, මනු ලෙස ඉපදී කල වෙනස තුලින් අද සිටින මිනිස් සමාජය බිහි විය. එය ද කලින් මෙන් සුපුරුදු ලෙස ගරා වැටී වඳ වීමට ආසන්න ය. අද වන විට වසර 120,000 ක කාලයක් ආ මානව ගමන තීරණාත්මක වී ඇත. හිරු නැවත දියසේන ලෙස එන බව කියා ඇත. ඔහු කෙසේ මෙවර ප්‍රශ්ණ නිරාකරණය කරනවා දැයි කිව නොහැකි නම්, මෙතෙක් කී සියල්ල ඵලක් නැත. අද මිනිසා තරම් නිහීණ, නින්දිත, පිරිහුණු වෙන සතෙක් නැති තරම් ය. දෙමව්පියන් තම පහසුව සඳහා නූපන් දරුවන් මරති. උපදින දරුවන් මරුවන්ට පූජා කරති. අගය මවාගත් මුදල් වෙනුවෙන් නොකරන දෙයක් නැත. ජීවත්වන ආකාරය උපතටත් පෙර අන් අය තීරණය කරති. මව්වරුන් තම දරුවන් තනිකර අනුන්ගෙ දරුවන් බැලීමට ජීවිත කැප කරති. බහුතරය මිනිස් බව ප්‍රතික්ෂේප කරති. මිනීමරුවන්, හොරුන්, දූෂකයන්, පරයන් දෙවියන්ටත් වඩා උතුම් ය. නායකයන් අමනුලා ය. දෙවියන් ප්‍රේතයන් වී, ප්‍රේතයන් (පෙරේතයන්) දෙවියන් වී ඇත. තිරිසනුන් හීළෑකර උදව් ගත් මිනිසුන්, අද එතැනට වැටී, මිනිස් වෙස් ගත් තිරිසනුන්ගේ යැපීමට බැලමෙහෙ කරති. සත්ව ශාක පූර්ණ වූ ජීව ලෝකය සුනුවිසුණු කර ජීවය නැසීමට උත්සාහ කරයි. මිනිසා වසංගත රෝග පතුරුවන විෂ බීජයක් වී ඇත. තව බොහෝ කිව හැක. ඇස් ඉදිරියේ ඇති දෙය නොදකී නම් කිව යුතු නැත.

මෙහිදී වැදගත් වන්නේ හිරු දියසේන ලෙස කරනවා යයි සිතිය හැකි දේ ය. මිනිස් වෙස් ගැන්වූ තිරිසනුන් නැවත මුල් තත්ත්වයට යවනු ඇත. මිනිස්කම මිනිසාට හිමිවෙනු ඇත. එනම් මිනිසුන්ට තම ජීවිතය නැවත ලැබෙනු ඇත. මිනිස්බව නැසුනේ තිරිසනුන් නිසා ය. තිරිසනුන්ට ද නැවත ආරම්භයක් දෙනු ඇත. සිංහ හා මනු ලෙස දඬුවම් දුන්නේ අපරාධයක් කල පසුය. එය අපරාධයක් කිරීමට පෙර ක්‍රියාත්මක වනු ඇත. මිනිසාගේ ඇති සීමිත හැකියාවන් නිසා දැනුම හරහා මිස, මිනිසුන් හරහා යැපීමක් නොවෙනු ඇත. මිනිසා සතු තේරීමේ අයිතිය ජීවත්වීමටත්, මෙතෙක් මිනිසා හැඩගැස් වූ භාරදූර කාර්යයටත් සීමා වෙනු ඇත. මා කියන දේ සිදුවීම් හරහා කීව ද, බොහෝ තොරතුරු අනාවැකි ලෙස කියා තිබීම අරුමයකි. එසේ ම, කරන්නට යන දේවල් දැනට ම අත්හදා සාර්ථක බව තහවුරු කර ගැනීම තුල, අප අවට අපේ අනාගතය තීරණය කරන අත්හහදා බැලීම් තිබීම, අද්භූත ක්‍රියාවළියකට වඩා ඉතා සංකීර්ණ දැනුම ම භාවිතා කිරීම හරහා වෙන බව කියමි.

මෙතෙක් කී තොරතුරු කෙසේ කීවා දැයි සැක කිරීම පරිසරයෙන් බැහැරවීම පෙන්වයි. අප අවට සිටින මිනිස් සමාජය තුල කැලෑවේ සිට අද දක්වා වූ සියලු වෙනස්කම් පෙන්වන, අදත් ඒ ඒ කාලයට පමණක් සීමා වූ මිනිස් කොටස් ඇත. හිරු පමණත් දත් ජන කොටස්, හිරු හා බුධ දත් ජන කොටස්,  හිරු, බුධ හා සිංහ දත් ජන කොටස්, හිරු, බුධ, සිංහ හා මනු දත් කොටස් මෙන්ම, ඒ කාල පරාස අතර වෙනස්වීම් පෙන්වන ජන කොටස් ද, මේ කිසිත් නොදන්නා මෑතකදී මිනිස් වෙස් ගත් විවිධ සත්ත්වයන් බහුතරයක් ද අද මිනිස් සමාජය නියෝජනය කරයි. ජීවය හා බැඳි නියත බව ද, බාහිර ව ලැබූ දැනුම හරහා වූ වෙනස්කම් ද මිනිස් හැකියාවට පාලනය කල නොහැකි නිසා ඒ කාලයට අනුරූප ව රැඳී ඇත. එනම් මිනිසා, මිනිස් ඉතිහාසය සංකේතවත් කරන ඉතිහාස පොතේ ජීවමාන පිටුවක් නිසා, මුළු ඉතිහාසය ම මිනිසා තුලින් හෙළි වේ. වෙනස් කම් වූ රටාවේ ඇති ගැලපීම එය ස්වභාවික කරයි. මෙම දිගු ගමනේ අවසානය, අළුත් ජීවියෙකු බිහිකරණ ආකාරය වීම වැදගත් ය. එනම් හෙට අද සිටින ජීවීන් අතරට අළුත් ජීවියකු එකතු වීමය. එයට මුල් වී ජයගත් ජීවීන් අළුත් ජීවියාගේ හිමිකරුවන් වෙනු ඇත. මෙය මෙම විශ්වයේ ජීවයේ නව නැම්මක් විය යුතුය. ඒ ගැන අනාගතය තුලින් ම දකිමු. අද සිටින විවිධ ජීවීන් බිහි වූවේ ද මෙසේ යයි සටහන් කරමි. ඊ ළඟට සිංහ ජාතිය බෙදීම තුල වෙන් වී, අද අනුන්ගේ ජාති වලට හිමිකම් කියන උන් හඳුනාගැනීම ගැන කියමි.

මනුගේ සමයේ බිහිවූ අපරාධයට දඬුවම් කිරීමේ ක්‍රියාවළිය තුලින්, අති දුෂ්කර පරිසර තුල සැඟවී, අද ලෝකය ම අපරාධයෙන් පිරවූ විවිධ ජාතීන් බිහි වීම ගැන මෙහිදී කතා නොකලේ සරල බව රැකීමටයි.

........ මේ අවසාන කොටසයි.

මේ කොටස මුදා හැර, පසු දින කරන එකතු කිරීම:

විවිධ විකාර මානසික මතධාරීන්, ඇසට පෙනෙන, කනට ඇහෙන, අත් දකින, විවිධ මිනිස් ජීව වර්ග, එක ගොඩකට දමා "අපි ඔක්කොම එකම ජාතියේ මිනිස්සු" යන ඔල්මාද කතාව ප්‍රබලව මාධ්‍යයයන් හරහා හිතට කැවීමට උත්සාහ කරන යුගයක, ස්වාභාවික ගතිලක්ෂණ තුලින් මානව සමාජය තුල ඇති විවිධ මිනිස් ජීව වර්ග ඇති බව කී විට, අවබෝධ කරගත නොහැකි අයගේ යහපතට, වෙනත් ජීවීන් හරහා උදාහරණ මෙසේ දෙමි. අප වඳුරන් කී පමණින් ආවේණික ගතිලක්ෂණ වලින් වෙනස් වන වඳුරු වර්ග එක ගොන්නකට දැමිය නොහැක. එසේ ම ගෙම්ඹන් ගත් කල ද කොතරම් විවිධ වර්ග තිබේ ද? මඳුරු වර්ග ද හරක් වර්ග ද බොහෝ ය. ශාක ජීවීන් ගත් කල, කොතරම් කෙසෙල් වර්ග තිබේ ද? එසේම අඹ වර්ග ද කොස් වර්ග ද බොහෝ ය. මෙහි දී, වචන තුලින් නොව ස්වභාවික ලෝකය තුලින් ජීව වර්ගීකරණය දැකීම කල යුතු වේ.

වල්මත් වූ ජාතියක නම වන සිංහල නම් වදනේ අරුත සොයමු - තෙවන කොටස

අපි කලින් ලිපියේ හිරු හා බුධ ගැන කීවෙමු. ඊට පෙර හිරු ගේ උපත් ගැන සුළු සඳහනක් කලෙමි. දැන් ඒ ගැන තව යමක් එකතු කරමි. මම භාෂාව යනු බාහිර දෙයක් මිස අපේ ජන්ම උරුමයක් නොවන බව කීවෙමි. ජන්ම උරුමයක් වී නම්, අත පය බිහි වූවා සේ, කොතැන හැදුනත්, කවුරු ඇතුව නැතුව හැදුනත්, භාෂාව වෙනස් විය නොහැක. එය එසේ නොවීම සහතික ය. එසේ නම් භාෂාව මිනිසාට ලැබුනේ බාහිර උපතකින් විය යුතුය. සිංහල භාෂාව ගත් විට බොහෝ වචන වල ආරම්භය හිරු දැරූ නම් හා බැඳී ඇත. නැති නම්, ඔහු නැඟූ ශබ්ද මත ගොඩ නැඟී ඇත. මේ අතර සිංහල භාෂාව අන් භාෂා වලට වඩා සුවිශේෂ බවක් ගන්නේ අකුරු හෝඩිය ගත් කල ය. බොහෝ භාෂාවල හෝඩිය ගත් කල අකුරෙන් ශබ්දයක් මිස අරුතක් නොදේ. එහෙත් සිංහල භාෂාවේ අකුරු ගත් විට, ඒවා තනි අකුරේ හෝ අකුරු දෙකක වචන වෙනවා පමණක් නොව ඒවා ඉතා වැදගත් ප්‍රාථමික මානව සමාජයේ පැවැත්ම නිරූපණය කිරීම තුල, සිංහල යනු අකුරු හෝඩියක් මත ගෙතූ කෘථීම භාෂාවක් නොව, වචන හරහා ගොඩ නැඟුණු ස්වභාවික භාෂාවක් බව තහවුරු වේ. එනම් එය තනිවම ගොඩනැඟුණු භාෂාවකි. වෙන කිසිදු බසක මෙම ලක්ෂණය නැත. වෙන බසක හෝඩිය ගත් කල සිංහල බස අණුකරණය කල බව පෙනේ. සිංහල භාෂාව බිංදුවේ සිට ගොඩනැඟුණු භාෂාවක් බව ඒ තුල ඇති වචන තහවුරු කරයි. එසේම සිංහල බස කාලයෙන් කාලයට ගොඩ නැඟුණු ආකාරය අන් භාෂා මූලාශ්‍ර කොට තහවුරු කල හැකි ය. මේ තොරතුරු සිංහල යන වචනයේ තේරුම දැන ගැනීමට ද අවශ්‍ය වේ.

බුධ ගේ බිහිවීමත් සමඟ, ඇත්ත නැත්තෙන් වෙන් කර ගැනීමේ දැනුම ලැබින. එසේ තවත් වසර තිස් දහසක් පමණ කල් ගිය පසු, එනම් මීට වසර හැට දහසකට පෙර සිංහ ලෙස හිරු නැවත මිනිස් ලොවට ආවේ, බුධ ලෙස ආ කල මෙන් ම නැවත අර්බුදයකින් මානවයා පීඩා විඳින යුගයකයි. මෙවර මිනිසා ගේ ජීවත්වීමට තර්ජනය ආවේ ජනගහණය සීඝ්‍ර ලෙස බිඳ වැටී අඩුවීමයි. තිරිසනුන් ලෙස චිරාත් කාලයක් සිට, දැනුම හරහා සියලු ස්වාභාවික බාධක ජයගත්ත ද, තවත් තිරිසන් ගතියක් ඉදිරියට ඒම තුල පරිහාණිය වීමයි. එනම් දරුවන් බිහි කිරීමට ස්වාභාවික ව ලත් දැඩි පෙළඹීම කුසගින්නට දෙවැනි වුව, එය නැති තැන මුල් තැන ගැනීමයි. චාරයක් නැතිව දරුවන් බිහි කිරීමට ස්වාභාවික ව ලත් දැඩි පෙළඹීම මුල් කොට අනාචාරයේ හැසිරීම නිසා, දරු ඵල හීන වන්නෙ, නැවත උපතක් ලැබීමට එවැනි අනාචාරී උන්ට අහිමි කරන අවතාරික බලපෑමයි. කිසිදු කෙනෙකු එවැනි පහත් හැසිරීමක ඵලයක් වීමට අකමැති ය. මේ නිසා ජනගහණය අඩුවීම තුල මිනිසා ගතිලක්ෂණ වලින් පිරිහී ගිය ජරාජීර්ණ වූ සතෙක් බවට පත් වී සිටි සමයක, සිංහ ලෙස හිරු බිහි විය.

සිංහගේ ප්‍රධාන කාරිය වූයේ වඳවන මිනිසා රැකීම ය. නමින් කියන සේම දැඩි බවක් පෙන්වීම විශේෂත්වයක් ගනී. එසේ ම මිනිසුන්ගේ මේ හැසිරීම ගැන දැඩි නොඉවසීම ද කල දේ තුලින් තහවුරු වේ. අනාචාරයේ හැසිරීම සමඟ හොරකම, වංචාව, දූෂණය මෙන්ම මිනිස් ගුණාංඟ වචනයට සීමා වීම ද මෙකල මානව හැසිරීම විය. මෙම උවදුරින් මිනිසා බේරාගැනීම අපහසු වන්නේ, තේරුම් ගැනීමට තරම් හැකියාව නැති වීම ය. හිරුගේ හැසිරීම ගත් කල, කතාවෙන් නොහැදේ නම් ක්‍රියාවෙන් එසේ වීමට මග පෑදීම යෙදූ බව සහතික ය. මෙකල කොතරම් මිනිසා අනාචාරී වූවා ද කියනවා නම්, වයස, තැන නොතැන නොබලා ඕන දෙයක් කරන තරමට පහලට වැටිණ.

මෙම උවදුර වැලකීම සඳහා, මිනිසා තිරිසන් සතකු නොවන බව කීමට වැදගත්කම මිනිස් උරුමයක් කලේ ය. අනාචාරයේ හැසිරෙන්නන් ගල් ගසා මැරීම වැනි දැඩි දඬුවම් හරහා මර්දනය කලේ ය. සිංහලයන් අභිමානය ඇති කොටසක් වුනේ ඊට පසු ය. මෙහිදී සිංහයන් සතු සුවිශේෂ ගති ලක්ෂණ ආදේශ කිරීමක් විය. එතෙක් කැලයේ සිට ආ ගමනේ දී, අලියන් සතු සුවිශේෂ ගති ලක්ෂණ ආදේශ කිරීමක් තුලින්, එකිනෙකා ගැන සිතන, දරුවන් වෙනුවෙන් කැපවුනු අලියන් ගේ හැසිරීම තුල ඇති ගති මිනිසාගේ ජන්ම ගති විය. සිංහයන් සතු සුවිශේෂ ගතිලක්ෂණයක් වන පරාජිත සිංහයන්ට දාව උපන් පැටවුන් නැසීම වැනි හැසිරීමක් මිනිසාට උරුම විය. මෙම ගතිය අද ද සිංහලයන් සතු බව තමන්ගේ දරුවා වුව නරක නම් අත හැරීම තුලින් දිස්වේ.

හිරු කලින් කලට උපදින නමට අනුව මිනිස් වර්ගයා හැඳුන්වූ බව සැබෑ ඉතිහාසය තුලින් දැකිය හැක. හිරු ගේ සමයේ හිටපු සීමිත මානව ජන ගහණය තමන් පැවතෙන්නේ හිරු දෙවියන්ගෙන් බව පැවසීම අද ද නොනැසුනු උරුමය තුල ඇත. පසුව ආ, බුධ, සිංහ වැනි නම් වලට වඩා මෙම කොටස් හිරුගෙන් පැවතෙන බව අදත් කියන කතාවකි. ඒ ඔවුන්ගේ පැරණිම උරුමයයි. බුධ දුන් ඇත්ත නැත්ත සෙවීමේ හා රහත් වී ජීවිත රැකීමේ දැනුම තුලින් ඔහුව පිදීමට එකල සිටියවුන් උරුම කරගෙන ඇත. අද ඒ තැනට හිඟාකන බුද්ධලා රිංඟීම නිසා සැබෑ උරුමය වැසී ඇත. එහෙත් පාරම්පරික සිංහල නම් තුල බුධ යන වචනය අද ද රැකී පවතින නිසා, බුධ සිංහලයන්ට කොතරම් සමීප ද යන බව කියවේ. එම උරුමය සිංහලයන්ට පමණක් සීමාවී ඇති බව අන් ජාති ගත් විට තහවුරු වේ. එහෙත් බුධ යනු හිරු (රා) බව එකල දැන සිටි නිසා, හිරු යන වචනය ම යෙදූ නිසා බුධ යන වචනය සිංහලයන්ගේ උරුමයට සීමා වී ඇත.

මෙහි දී, සිංහ යන නම මිනිස් වර්ගයාට ඉතා සමීප බව බොහෝ ජාතීන් සතු නාම තුලින් තහවුරු වේ. එසේම අහසින් ගිය සිංහ මිනිසුන් හා බැඳි ඉතිහාසමය තොරතුරු ද ඇතුළත් වේ. සිංහල යන නම ඒමට ප්‍රථම මිනිසුන් හැඳින්වීම සඳහා මෙම නම යොදා ගත් බව මෙයින් පැහැදිලි වේ. සිංහ යන නම ශිව වීම ද සමහරුන්ට ඊශ්වර වීම ද, තම භාෂා හැකියාව මත ගොඩ නැගී ඇත. සිංහගේ ආභාෂය තුලින්, සිංහකමට නොගැලපෙන උන් තැනින් තැන පදිංචි කිරීම ඇරඹින. එසේ නොගැලපෙන අය වෙනත් ප්‍රදේශ වලට ගෙන යාමට හේතු වූ හැසිරීම් රටාව, හිරු, සිංහ ලෙස දුන් ගතිලක්ෂණ වලට පටහැනිව යන නිසා, ඉතා පැහැදිලි ව ඒ බව අදත් හැසිරෙන ආකාරයෙන් තහවුරු වේ. අද ජාතීන් බවට පත් වූ එම මානව කොටස් වලට ආවේණික හැසිරීම, අපේක්ෂිත කල සිංහකමට දුරස් වීම අනුව ඔවුන් හා සිංහලයන් අතර වෙනස පැහැදිලි කරයි.

මෙසේ මිනිස්බව පිරිහීම හැදෑරූ විට, ඊට දෙමාපියන්ට බිහිවන දරුවන්ගේ ස්වභාවික උරුමය බලපාන බව පැහැදිලි ව දැකීම අනුව සැලකිය යුතු වෙනසක් මිනිස් සමාජය තුල ඇතිවිය. ((මිනිසුන් අතර වෙනස සිංහල ජන සමාජය විශ්ලේෂණය කර හදාරමු. - http://sinha-ali.blogspot.com.au/2013/07/blog-post_23.html)).

එම ලිපියේ ඇති ඉතා වැදගත් කොටසක් උපුටා දක්වමි.

"... සිංහලයන් මුල් වරට වර්ග දෙකකට බෙදිය හැක. ඒ ගැහැණු හා පිරිමි ලෙස ය. වැදගත් ම කරුණ නම් ගැහැණියක හා පිරිමියෙකු නැතුව පැවැත්මක් (දරු උපතක්) නොවීම ය. එසේ නම් මේ ලෙස බෙදීම තුල විශාල වැදගත් කමක් ඇත. ඒ ගැන දැනට නොකියමි. දන්නේ නම් රහස් බොහෝ දන්නෙක් වීමට මග පෑදේ. ගැහැණු හා පිරිමි ලෙස බෙදීම තුල සුවිශේෂ වෙනස්කම්, ගත (තාරය) හා සිත (අවතාරය) තුලින් පෙන්නුම් කරයි. ඒ මොකට දැයි ඔබ සිතා බලන්න.

ඊළඟට ඇති සුවිශේෂ බෙදීම හදාරමු. ඒ එකම ගැහැනියකට හා පිරිමියෙකුට දාව උපදින  දරුවන් සම නොවීමයි. කලින් වරෙක, ගැහැනියකට හා පිරිමියෙකුට දාව උපදින දරුවකු දෙමව්පියන්ට අසම වීම තුලින් අප හැදෙන අවතාරය හා තාරය ගැන දැන ගතිමු. මේ වචන දෙක ගැන ඔබ දනිතැයි සිතමි. දැන් දෙමාපියන් නිශ්චිත කර දරුවන් අතර වෙනස හදාරමු. සිංහලයන්, පළමුව උපන් දරුවා ලොකු පුතා ලෙස ද, දෙවැනියා මද්දුම පුතා ලෙස ද, තුන්වැනියා හින්නි පුතා ද හතර වැනියා ඩිංඟි පුතා ලෙස ද පොදුවේ හැඳින්වීම ඉතා වැදගත් යමක් කියයි. ඒ අතර, හැම දෙමාපිය යුවලකටම දාව උපදින දරුවන් අතර එකම නමින් ඇමතෙන දරුවන් එක්තරා සුවිශේෂ රටාවක් පෙන්වන බව තහවුරු වේ. පිරිස්සූ විට, ඒ හැසිරීම තුලින් තම පැවැත්මට කෙතරම් හිමිකමක් ඇද්දැයි කියනවා. ජීවීන් පැවැත්මේ ප්‍රවණතාව ගත් විට, ජීවිතය හා මරණය සම සමව බෙදෙන පරිසරයක අප ජීවත් වෙමු. එසේ නම් දෙදෙනෙකු එකතු වී, ඊළඟ පරපුර ලෙස තවත් දෙදෙනකු ජීවත් වීමට නම් දරුවන් හතර දෙනෙකු බිහිකර දෙදෙනෙකු මරණයට කැප කල යුතු නොවේ ද? දීර්ඝ කාලීන පැවැත්ම ගත් විට මෙය සැබෑවකි. නොඑසේ නම් අඩුවීම හෝ වැඩිවීම තුලින් වඳ වන බව පෙනේ. මෙම ස්වාභාවය අපේ දෙකොටසටම (තාරය හා අවතාරය) අයත් වූව ද, තාරය ප්‍රබල ලෙස එම ප්‍රවණතාවයට නතු වීම නිසා, එය පාරිසරික හේතූන් පැවැත්මට කරන බලපෑමේ ඵලයක් බව පෙන්විය හැක.

ලොකු, මද්දුම, හින්නි හා ඩිංඟි දරුවන්ගේ බිහිවීම් රටාව ගත් විට, පළමු වැනියා ජීවත්වීම සහතික ව ලබන්නකු (100%) ලෙස හැසිරේ. ප්‍රථමයා ලෙස මව හා පියා මත යැපීම තුල එම ප්‍රවණතාවය තහවුරු වේ. දෙවැනියාගේ බිහිවීම් රටාව ගත් විට එවැනි සහතිකයක් නැති බවත්,  පළමු වැනියාට වඩා පසුව ඉපදීම තුලින් ජීවත්වීමට ඇති ප්‍රවණතාවයේ සැලකිය යුතු අඩුවීමක් ඇති බවත් පෙන්වයි. සත්වයන් ගේ පැවැත්ම ගත් විට මෙය 50%ක් ව ජීවත්වීම හා මරණයට පත්වීම සම සම ව සිදුවන බව පෙනේ. දැනුම නිසා මිනිසුන් මැරෙන ප්‍රවණතාව සුළු වුව ද, දෙවැන්නා ළඟ මෙම සුවිශේෂ හැසිරීම පෙන්වයි. එනම් පළමු වැන්නා මෙන් නොව, පොරකෑම, උදුරාගැනීම ඉතාමත් ප්‍රබල ලෙස ක්‍රියාත්මක ගති වන අතර, ඒ වෙනුවෙන් සැකසුනු සුවිශේෂ ගුණාංඟ ද ඇත. උදාහරණයක් ලෙස උපායෙන් ගැනීම, බොරු කීම වුව ඉතා සූක්ෂමව යොදවන බව පෙනේ.

තෙවැන්නා හෙවත් හින්නි පුතාගේ හැසිරීම ද සුවිශේෂ ය. පළමු හා දෙවැනි අයගෙන් ගිලිහුන දෑ තමන්ගෙ ලෙස ගනී. බොහෝ විට ඉතිරි වන දෑ කන්නෙකු ලෙස හැසිරේ. පළමු හා දෙවැනි අය අතර පැත්තක් ගැනීමෙන් හා කෙටවීමෙන් තම පැවැත්මට මග පාදයි. උත්සාහයෙන් තොර, ජීවත්වීමට වැඩි තැකීමක් නැති, දුබල බව තුලින් යැපෙන එනම් රැවටීමෙන් මුලාවෙන් යැපෙන චරිතයක් හිමි ය. අනෙක් ජීවීන් ගත් විට ජීවත්වීමට වඩා මරණයට පත්වීමේ ප්‍රවනතාවය ඉතා වැඩි ය. මම එය 100% ක මරණයට පත්වීමේ ප්‍රවණතාවයක් ලෙස දකිමි. මානසික තත්වය ගත් විට දෙවැන්නා ජීවිතය මරණය සමව දරන තැනක සිටිය ද, තෙවැන්නා මරණය තම උරුමය ලෙස සැකසි ඇති හැසිරීමක් පෙන්වයි. ඩිංඟි පුතා හෙවත් සිව්වැන්නාගේ හැසිරීම බොහෝ විට, යැපීමට ඕන දෙයක් කරන හැසිරීමක් පෙන්වයි. සොරකම, පැහැර ගැනීම හැර ජීවත්වීමට වෙන මගක් නැති බව පැහැදිලි ය. ජීවත් වුව ද මළවුන් වැනිය. නිශ්ඵල ජීවිතයක් ගත කිරීමට යොමුවන බව මිනිසුන් අතරින් දකිමි. එම තැනට පත් කල, මිනිස්කම උඩුයටිකුරු කර ජීවත් වෙන බව පෙනේ. මේ සිව් දෙනාගේ හැසිරීම මෙයාකාරයෙන් වෙනස්වන අතර ඊට සරිලන තාරයක් හා අවතාරයක් ලැබීම තුලින් එය පුද්ගලික වෙනසකට වඩා දුර යන යම් ආකාරයක සම්මතයක පිහිටි දෙයක් බව තහවුරු වේ. මේ වෙනස ස්වාභාවික පරිසරය තුල වූ දෙයක් බව තහවුරු වේ.

අද, මිනිසුන් දරුවන් බොහෝ ගණනක් බිහිකිරීම තුලින් පෙර කී සිව් වැදෑරුම් ප්‍රවණතාවය නැවත නැවත වෙන පරිසරික සාධක වලට උචිත ලෙස ගොඩ නඟන බව දරු හැසිරීම තුලින් පෙන්වයි. පස්වන තැන සිට අට දක්වා, දැනුම මුල්කොට යැපෙන ප්‍රවණතාවයද, නවයේ සිට දොළහ දක්වා සමාජය මත යැපෙන ප්‍රවණතාවයද පිළිබිඹු කරයි. මේ ගැන යමක් නොකීවද පස්වැන්නා දැනුම තුලින් ලොකු පුතා දක්වන ගති පෙන්වීම ඔබේ දැනුමට කියා ඉතිරිය ඔබට පවරමි....". උපුටා දැක්වීම නිමයි.

ඉහත සඳහන් ලෙස, සිංහගෙන් පසු කාලය තුල, දරුවන් හතර දෙනෙක් බිහිවීම තුල ගැබ් වූ ස්වාභාවික උරුමය, මිනිසුන්ට බාහිරව දෙන හැකියාවන් නසන බව දුටු නිසා, උපදින තැන අනුව දරුවන් වෙන්කිරීමක් සිදු වී ඇත. මෙහි දී සීමිත ප්‍රදේශයක ජනගහණය වැඩිවීම අනුව සම්පත් හීනවන නිසා, ඊට සරිලන සමාජ සම්මත බිහිවීම දැකිය හැක. ඒ සමාජ සම්මත අද ද මිනිසුන් අතර තිබීම තුල, එය කෙතරම් එකල ප්‍රබල වී දැයි පෙන්වයි. සිංහලයන් අතර අදත් ලොකු දරුවාට දෙමව්පියන් දක්වන වැඩි සෙනහස දකිමු. චීනය වැනි රටවල ලොකු දරුවාට සියලු සම්පත් හිමිවන සමාජ සම්මතයක් අදත් නොනැසී පවතී. අන් දරුවන් ගෙදරින් පිට වී තමන්ගේ යැපීමට සම්පත් සොයා ගත යුතු ය. මා උත්සාහ කරන්නේ, දරුවන් උපදින තැන අනුව වෙන්කිරීමක් වූ බව  කීමටයි, ලොකු පුතා ලංකාව තුලත්, මද්දුම පුතා දඹදිව දකුණු කොටසේත්, හින්නි පුතා හෙවත් තුන්වන පුතා, දඹදිව උතුරු ප්‍රදේශයෙත්, ඩිංඟි හෙවත් හතරවන පුතා, ඊට බටහිර ප්‍රදේශයේත් පදිංචි වූ බව ඒ ප්‍රදේශ වල සිටින මිනිස් ගතිලක්ෂණ හරහා තහවුරු වේ.

මෙහි දී, හිරුගේ බලපෑම මිනිසකු ලෙස ඉපදී සිටි කාලයට සීමා නොවන බවත්, ඊට පසු ද සුවිශේෂ මගකින් තමන් ඇරඹූ ක්‍රියාවළිය ක්‍රියාත්මක කරවන බවත්, ඊට පසු කාලය තුල වන සිදුවීම් හරහා දිස්වේ. තමන් කල දේ සාර්ථක දැයි බැලීමට ඊට හාත්පසින් පටහැණි චරිත යොදා දැඩිව මිනිසා පරික්ෂා කිරීමක් කර, අළුත් දැනුම සමඟ වන වෙනස සීමා ඉක්මවන විට, නැවත මිනිසකු වී අවශ්‍ය වෙනස් කිරීම් කල බව ඉතිහාසය පුරා මිනිසා යන මග තුල ඇති විස්තර තුලින් පෙනේ. මෙම සිඳුවීම් හරහා වසර තිස් දහසක චක්‍රය යනු, මිනිසා පරික්ෂාවට ලක් කරන මීයකු හෝ වඳුරකු වැනි සතෙකු ලෙස දකිමි. මෙය ඉතා වැදගත් උපායමාර්ගයක් බව සහතික ය. සැබැවින් ම මිනිසා යනු, යමෙක් තම අවශ්‍යතාවයකට බිහි කර පරීක්ෂණයට ලක් කරන සත්ව විශේෂයක් බව දැකිය හැකි හැම ස්වාභාවික දත්තයකින් ම තහවුරු වේ.

සිංහ ලෙස පටන් ගත් වෙනස තුල, හිරුට අවශ්‍ය පරමාර්ථය පැහැදිලිව ඇත. එනම්, මා ආරම්භයේ දී දැක්වූ මිනිස්කම හෙවත් සිංහලකම ඇති සත්ව වර්ගයක් මානවයා තුලින් බිහි කිරීමය. මේ ගමනේ දී, "මානවයාගේ තිරිසන්කම නියෝජනය කරන කොටසක්" දිගටම පවත්වා ගැනීමත්, එක පැත්තකට මිනිස්කම ඇති කොටසක් බිහි කිරීමට, තිරිසන් බවට ආවේනික ගතිලක්ෂණ පාලනය කරන මගක් සමාජීය ලෙස බිහිකිරීම තුල ඇත. මිනිස්කම බිහිකිරීමට සත්ව ලෝකයේ ඉහලම සිටින සිංහයන් හා අලින්ගේ හැසිරීම් රටාව මානවයාට ලබා දීමක් කර ඇත. මිනිස්කමේ ප්‍රතිවිරුද්ධ දිසාවට, එම මූළ හරයන් උඩුයටිකුරු කර, මිනිස්කමට ආවේණික සම්මත තුලම ඊට හාත්පසින් විරුද්ධ වූ නොමිනිස්කම (අමනුෂ්‍යකම) ඇති කොටසක් බිහි කිරීමට ද, තිරිසන් බවට ආවේනික ගතිලක්ෂණ පාලනය කරන මගක් සමාජීය ලෙස බිහිකර ඇත. ඉහත කී මිනිස්කමට ආවේණික සම්මත තුල බිහි වූ ප්‍රතිවිරුද්ධ කොටස් දෙකටම ප්‍රතිවිරුද්ධ වූ ද, නොමිනිස්කම (අමනුෂ්‍යකම) දායාද කරගත් අසම්මත හතර වන කොටසක් ද බිහිකර ඇත. මෙම වර්ග හතර ගොඩ නැඟීමට යොදා ගත්තේ, පිළිවෙලින් උපදින දරුවන් හතර දෙනාට ඉතාමත් ස්වාභාවික ක්‍රියාවළියක් තුලින් ඉහත කී වර්ග හතරට අදාල ගතිලක්ෂණ ස්ථීර ව ලබා දීමෙනි. ස්වභාවික පරිසරය තුල පැවැත්ම තහවුරු කිරීමට යොදාගන්නා ස්වාභාවික බෙදීම, මානවයා වර්ග හතරකට බෙදීම තුල, අප ජීවත්වීමට දරණ උත්සාහය කෙතරම් අපේ පැවැත්මට දායක වේදැයි පෙන්වයි. සැබැවින් ම හිරුගේ ක්‍රියාවන් තුල ජීවය පවත්වාගෙන යාම මුල් වී ඇත.

සිංහ ලෙස හිරු ඇරඹූ වෙනස නොවන්නට, සිංහලයන් අදත් සිංහ ජාතිකයන් ලෙස හැඳින් වෙනු ඇත. ඉහත කී වර්ග හතරට බෙදීම තුල සිංහ ජාතිය හතරට බෙදී, සිංහල, දෙමළ, හින්දි හා මූසල ලෙස ජාතීන් හතරකට බෙදීමක් වීම ඉතා වැදගත් මානව සන්ධිස්ථානයක් වේ. සැබැවින් ම, මෙතැන් සිට ආවේනික ගතිලක්ෂණ තුලින් විවිධ ජීවීන් පැවතෙන ලෙස, මිනිස් ජීවීන් වර්ග හතරක් බිහි වී ඇත. ඒ ඒ ජාතීන්ට හෙවත් මානව ජීවීන් වර්ග හතරට අයත් ගතිලක්ෂණ තුලින් ඔවුන්ගේ ආවේණික ගතිලක්ෂණ හැදැරීමක් ඉදිරි ලිපි තුලින් පවසන අතර, මෙහි දී නාම බිහිවීමට සාධක වූ පසුබිම ගැන පමණක් විස්තර කරමි.

මෙම වර්ගීකරණය අද පවතින බොළඳ උපක්‍රම හරහා දෙන ප්‍රබන්ධිත ජාතිකත්වය නොව ස්වාභාවික ගතිලක්ෂණ තුලින් තහවුරු වන ජාතිකත්වය බව තරයේ සිතට ගත යුතුයි. බල්ලෙකු කිසි දා බළලෙකු නොවන්නා සේ, මේ මානව වර්ග හතර ද අනන්‍ය වේ. එකතුවීමක් වුව ද, එහි පැවැත්ම පරම්පරා කිහිපයකට සීමා වන අතර, ආවේනික ගතිලක්ෂණ එක වර්ගයකට බරවි අනෙක් වර්ගයේ ගතිලක්ෂණ මැකී යන බව පරිසර දත්ත සහතික කරයි.

මෙහි දී ප්‍රථමයෙන් මිනිස්කම හෙවත් මිනිස්කම බිහිකිරීමට සත්ව ලෝකයේ ඉහලම සිටින සිංහයන් හා අලින්ගේ හැසිරීම් රටාව ලැබුනු මානව කොටස ගැන මුලින් කතා කරමු. සිංහල භාෂාවෙන් කියනවා නම්, එම කොටස ගොඩ නැඟුවේ ලොකු පුතාලා එක්රැස් කිරීමෙනි. මෙහි ලොකු යන වදනේ ඇති ස්වරූපය ගත් කල, එය මෑත කාලීන එකතුවක්  ඇති වචනයක් බව කු කාරය සංකේතවත් කරයි. එනම් ලො යන වදන පැරණි කාලයේ මානව භාෂා හැකියාවට අනුව පහසුවෙන් උච්චාරණය කල හැකි ශබ්දයක් ලෙස ගත හැක. அகல்- +. Large, अनुकूल     anukūl    adj. large, الأخ الأكبر (elder brother), ගත් කල "ල" කාරය කොටසක් වන නිසා, එය ලොකු යන අදහස දීමට යෙදූ ආදී වචනයක් බව පෙනේ. මෙහි දී Big යන ඉංග්‍රීසි වචනය සිහියට ආ නිසා "ගොඩක්" යන සිංහල වචනය ද ගෙන දෙකට පොදු ග කාරය යමක් කියන බව දක්වමි. අප අද කතාකරන භාෂාව ම, ඒ වචන ම, මිනිසුන් බිහි වූ කල සිට තිබුනා යයි සිතීම මුලාවකි. එසේම අද කතාකරන භාෂාව නොතිබුන කාලයක් ද විය. මෙසේ සිංහල භාෂාව විකාෂණය වීම ගැන කලින් සඳහන් කලෙමි. භාෂාවේ මුල ම ඇති අ ආ ඇ ඈ යනු සාපේක්ෂව මෑත කාලීන එකතුවක් යයි කී විට ඔබ පුදුම වනු ඇත. එහෙත් තිරිසන් උරුමයෙන් බිහි වූ මානවයාට මේ ශබ්ද පිට කිරීමේ හැකියාව නොතිබුනේ මානව ගොරිල්ලාගෙ ගේ කට ඒ ශබ්දයට උචිතව හැඩ ගැසී නොතිබුන නිසා ය. බොහෝ ජාතීන් තවම මේ ශබ්ද නොයොදන අතර භාගිකව පාවිච්චි කරන්නන්ට තනිවම වර නැගිය නොහැකි නිසා තව ශබ්ද අමුණා කීමට පෙළඹී ඇත. අ කාරය යනු එ කාරයෙන් අනුවර්තණය වූවක් බව ඉංග්‍රීසින් මෙම ශබ්දය නඟන විට පෙනේ. අද වන විට මිනිස් වචන අවිචාරයෙන් අනන භාෂා විශාරද අමනයන් සිටින නිසා, ඊට බාහිර වූ කැලෑවේ දී පවා මානවයන් දුටු සතෙක් ගැන විමසූ විට, සිංහලයන් අලියා යන වදනින් හඳුන්වන සතා සඳහා ල කාරය යෙදීම තුල ද මෙම ශබ්දයේ අරුත තහවුරු වේ.

ඉහත කී තොරතුරු අනුව "සිංහල" යනු සිංහ ජාතියේ ලොකු පුතාගේ ජන්ම ගතිලක්ෂණ යොදා බිහිකල සුවිශේෂ මානව වර්ගයක් ලෙස අරුත් දිය හැක. එම වචනයේ අග ඇති ල කාරය,  ලො(කු) යන අරුත දෙන බව පෙන්වයි. මෙය වචනයට සීමා වූවක් නොව, සිංහල නම් මානව ජාතිය හැසිරෙන ආකාරය පාලනය කරන ජන්ම ගතිලක්ෂණ හරහා පැහැදිළි ව තහවුරු වන දෙයකි. සෑම ජීවියෙකුට ම උපදින ප්‍රථම හෝ ලොකු දරුවාට ම ආවේණික ගතිලක්ෂණ සිංහල නම් මානව ජාතිය හැසිරෙන ආකාරය තුල ඇති බව පසුව ලියන ලිපියක විග්‍රහ කරමි.

සිංහල යන වචනයේ අරුත දත් විට, දෙමළ, හින්දු හා මූසල යන තමන්ට ම ආවේණික ගතිලක්ෂණ ඇති මානව ජාතීන් ද අරුත් දැක්විය හැක. මෙහි දී, දෙමළා යනු දෙවන මළයා ලෙස නූතන වහර තුලින් අරුත් දේ. එහෙත් අතීතයේ, මද්දුම පුතා යන වචනයෙන් බිඳුනු මැද්දා ලෙස හැඳින් වූ බව හෙළිවේ. මෙහිදී සිංහලයන් හිටි ප්‍රදේශය සිංහලේ වූ ලෙස, මැද්දන් හිටි ප්‍රදේශය මැද්ද නගරය හෙවත් අද මැඩ්රාස් ලෙස මූසලකරණය වූ නමින් කියවේ. මූලාශ්‍ර සොයා නැහෙන දෙමළුන්ට, මහාවංශය ලියු මහානාම නම් දෙමළා, මැද්දා නගරය ලෙස එය හැඳින් වූ බව කියමි. දෙමළුන් (මැද්දන්) යනු මද්දුම පුතා ගේ ආවේණික ගතිලක්ෂණ ඇති මානව ජාතිය ලෙස හඳුනා ගත හැක. මෙහි දී මද්දුමයාගේ පොරකෑම නම් මානව ගතිය කෙතරම් එම ජාතියට හිමිද යන්න, අදත් දැකිය හැකි ආවේණික ගතිලක්ෂණයකි.


ඊ ළඟට හින්දි යන ජාතිය ගත්විට එම නම, හින්නි (පුතා) ගේ ආවේණික ගතිලක්ෂණ ඇති මානව ජාතිය ලෙස හඳුනා ගත හැක. මෙම ජාතිය තුල බහුතරයක් කන බොන දෑ ගත් විට කොතරම් සිංහල හා දෙමළ හැසිරීමට වෙනස් ද යන වග අද වුව දැක ගත හැක. ඒ අතර ජරාව කෑම ද තවම පවතී. දෙමළා ලොක්කා සමඟ පොරකන විට වැටෙන කැබලි මත හින්නියා යැපෙන ලක්ෂණයටත් වඩා තවත් තීව්‍ර ලක්ෂණයක් ඇත.එනම් කෙටවීමට ලත් ජන්ම හැකියාවයි. අදත් සිංහලයන් සමඟ පොරකන දෙමළා කෙටවීම ඓතිහාසික උරුමයකි. වරෙක දෙමළාගේ පැත්තත් වරෙක සිංහලයාගේ පැත්තත් ගෙන දෙගොල්ලන්ගෙන්ම එල්ලවිය හැකි තර්ජන වලින් ගැලවීම, කොතරම් අපූරුවට තම මානව වර්ගයාගේ ආවේනික ගතිලක්ෂණ පෙන්වීමක් දැයි සිතේ.

හතර වැනි දරුවා ගත් කල, ජාතියේ නම මූසලයන් ලෙස හැඳින්වූයේ එම වචනය මනාව එම ජාතියට ආවේනික ජන්ම ගතිලක්ෂණ පෙන්වන නිසා ය. එම හැසිරීම සිංහල, දෙමළ හා හින්දි යන කොටස් තුනටම අයත් නොවන එකකි. සොරකම් කිරීම, පැහැර ගැනීම, මුලාවෙන්, රැවටීමෙන්, වංචාවෙන් යැපීම, වෙළඳාම ලෙස එසේ කිරීම, සතුන් වෙළඳාම, මත් ද්‍රව්‍ය ගණුදෙණු කිරීම, වැනි ක්‍රියා වලට ලැදි ආවේනික ජන්ම ගති ලක්ෂණ පෙන්වන මානව ජාතියක් ලෙස හැඳින්විය හැක. අතපය සවිමත් වුව ද, අලස වීම මෙන් ම කෙටි මං හරහා සම්පත් සෙවීම පොදු හැසිරීමකි. වඩාත් ම අවධානය යොමුවන්නේ මිනිස් ජීවය තුල ඇති ජීවත්වීම හා පැවැත්ම යන අංඟ දෙක ගැනයි. ඉහල සිට පහලට යන විට, මූසලයන්ට හිමිවන්නේ ස්වභාවික සම්පත් හීන පරිසරයකි. එසේ නොවුනත්, තිබෙන සම්පත් විකුණාගෙන කෑම නිසා නැතිවේ. ස්ථීරත්වය නැත. එනම් ජීවත්වීමට ඇති අවකාශය හිස් වීමයි. එවිට තම ප්‍රධාන බලපෑම ලෙස පැවැත්ම ඉදිරියට එයි. මෙය කාමයට ගිජුකම ලෙස හැඳින්විය හැක. මෙය කිසිදු සම්මතයක්, තේරීමක් නැති, දුටු තැන ලගින ආකාරයේ හැසිරීමකි. වයස ගැන ද තැකීමක් නැත. කුඩා ළමයින් ගැන සිතන විදිය ගත් කල, කිසිදු තිරිසන් සතෙකුවත් නොදක්වන හැසිරීමක් පෙන්වයි. ගිජු වීම කෙතරම් ද යත්, එම ගතිය නැත්තකු සොයා ගැනීමට සිය දිවි වුව පුදයි. මේ ගතිලක්ෂණ සිංහල ගති ලක්ෂණ හා සැසඳූ විට මූසලයන් යයි කීම අරුත් බර වේ.

ඉහත කී මානව වර්ග බිහි කිරීම තුල සිංහ ලෙස හිරුගේ හැසිරීම ගත් කල, පසුව උපක්‍රම තුලින් වෙනස් කිරීමට බලකරන ක්‍රියාවළියක් ක්‍රියාත්මක වූ අතර, ඔවුන් ප්‍රධාන අරමුණෙන් ඉවත් කිරීමක් ද වූ බව, ඊළඟට මනු ලෙස උපන් විට කල දේ තුලින් තහවුරු වේ. ඉහත කී ජාතිය වර්ගීකරණය අදාළ වන්නේ සිංහ ලෙස හිරුගේ පැමිණීමත්, ඊට පසු මනු ලෙස ඉපදීමත් අතර කාලයේ විසූ මානව වර්ගයන්ට ය. අද වර්ගීකරණය කිසිදු පිළිගත හැකි ස්වාභාවික පදනමක් මත ගොඩ නැගුවක් නොවන නිසා, තමන් යම් මානව ජාතියකට අයත් යයි කී පමණින් හෝ ලේඛණගත වූ පමණින් එම ජාතියට අයත් නොවේ. තමන්ගේ නියම ජාතිකත්වය හෝ මිශ්‍ර ජාතිකත්වය හඳුනා ගැනීම ඊ ළඟට ලියන ලිපි තුලින් දක්වමි.

යම් ජාතියකට අයත් වීම මානවයාට තීරණය කල නොහැකි එකක් මෙන් ම, හිරුගේ අවශ්‍යතාවයක් ඉටු කිරීමට ගත් පියවර ලෙස දැකිය යුතු ය. විවිධ මී මැසි ප්‍රභේද බිහිවන්නේ තම තමන් තෝරාගැනීමටත් වඩා, මී මැසි රැජීණ තම වර්ගයා රැකීමට දරණ උත්සාහය නිසා බව දනිමු. මේ සරල පරිසර දත්තය හිරුගේ ක්‍රියාවන් ගැන ඉඟියක් දෙයි. එසේ ම මේ වර්ගීකරණය වෙනස් කල හැක්කේ ද, එය කල කෙනාට ම බව තහවුරු වේ. එය කරන ආකාරය ගින්න හා වතුර අන්ත දෙකක් ලෙස යොදා ගැනීමට සමත් වීම සංකේතවත් කරයි.

ඊළඟට ........ සිව්වන කොටස

වල්මත් වූ ජාතියක නම වන සිංහල නම් වදනේ අරුත සොයමු - දෙවන කොටස

පසුබිම් තොරතුරු දී දැන් ඊට වඩා වැදගත් කොටසකට ආවෙමි. එනම් සිංහලයන්ගේ ආරම්භක අවධියට යාමයි. අද ඉන්න මිනිසුන්ගේ වර්තමාන ගති ලක්ෂණ (මිනිසුන් වෙන්කර හඳුනා ගන්නා තොරතුරු) හරහා මිනිසා සතු දේ අතහැර මානවයා දක්වා ආපසු ගිය කල, මෙම සත්ව විශේෂය අද ලංකාවේ මාතර පෙදෙසේ කඳුහෙල් පරිසරයක බිහිවූ ගොරිල්ලන් වැනි සත්ව විශේෂයකින් බිහි වූ බව තහවුරු වේ. මේ බව පවතින ප්‍රදේශ නාම පවා තහවුරු කරයි. සිංහයන්, අලින් රජ කල ලෝකයක මෙවැනි සත්ව විශේෂයක් බිහිවීම නොවන දෙයක් නිසා, තමන්ට ආවේණික ආරක්ෂිත ප්‍රදේශයක බිහි නොවී නම්, මිනිසුන් බවට පත්වීමට අවශ්‍ය පසුබිම නැති වීම නිසා කිසි දිනෙක වෙනස්වීමට අවස්ථාවක් නොලැබේ. අද ශාරීරික ව බොහෝ මිනිසුන් සිටිය ද, ඔවුන්ගේ අවතාර, තමන්ගේ නිජබිම අවට සිටි වෙනත් සතුන්ගේ බව පෙන්විය හැක. මෙහි දී තාරය හා අවතාරය ගැන කලින් කී විස්තර නැවත සිහිගන්වමි. අංඟ සම්පූර්ණ ජීවියකු වීමට තාරයක් (ගතක්) හා අවතාරයක් (සිත හා ඊට බැඳි උපාංග) තිබිය යුතු ය. තිරිසන් යුගයේ සිට මානවයන් වූවන්, අද ද තම මුල් උරුමය ඇති අය බව මම දුටිමි. මොවුන්ගෙ සුවිශේෂ උරුමය, අදත් තිරිසන් සතුන් ලෙස පාතාල ලෝකයේ වසන සත්ත්ව විශේෂයක හැසිරීමට සම වීම, මානවයා මිනිසකු බවට පත්කිරීමට මුල් වූ බව සහතිකය. මෙය මානව වර්ගයා ජීවියකු ලෙස බිහිකිරීමට යොදාගත් තොරතුරු තුලින් ද තහවුරු වේ. මේ ගැන කලින් ලිපියක කියා ඇත.

මෙහි දී බොහෝ අය අද්භූත යයි සිතිය හැකි, එහෙත් එසේ නොවන වැදගත් යමක් කියමි. එනම් මානවයා හා පාතාලයේ සිටින ජීවියා මෙන් ම, රටාවකට ජීව පරිසරය නියෝජනය කරන සියලු ජීවීන්, එක්තරා ආකාරයක බාහිර කොටසකගේ දැනුම යොදා දිගින් දිගට ම කරන උත්සාහයක ඵල බවයි. එය කෙතරම් සංකීර්ණ ද කියනවා නම්, අවතාරය යනු ඔවුන් ලෙසත්, තාරය යනු අජීවී පරිසරය ක්‍රමාණුකූලව සකසා බිහිකල එකතුවක් යයි කීම නිවැරදි ය. අවතාරයන් යනු ජීවීන් ලෙස ගතහොත්, මී මැස්සන් වැනි යයි සිතිය හැක. මී මැස්සන්ගේ පැවැත්මට විවිධ කාරියන් සඳහා මී මැස්සන් බිහි කරන සේ, මී මැසි රැජිණට සමාන ආකාරයක මුල් තැන ගන්නා අවතාර හිමියකු, විවිධාකාර අවතාර බිහිකර, සියලු ජීවීන් ගොඩ නඟා, පැවැත්ම රැකගැනීමට කරන උත්සාහයක් ලෙස ජීව ලෝකය ගත හැක. එසේ කිරීමට යොදාගන්නා ක්‍රමවේද හා ක්‍රියාත්මක වන ආකාරය මෙහි දී නොකීව ද, මිනිස් වර්ගයා ඇතුළු සියලු ජීවීන් බිහි කිරීමට යොදා ගත් දැනුම, ඉතා පැහැදිලිවම මහා මී මැසි ජනවාසයක් වැනි යයි කීම සැබෑ තොරතුරු වලට සමීප වේ. එනම් මී මැස්සන් වර්ග කරන ආකාරයට, බාහිර අවතාර හිමියකු බලපෑම් කිරීමක්, ජීවීන් වර්ග සතු, එහෙත් උන්ට නතු නොවන ගතිලක්ෂණ හරහා තහවුරු වේ. මෙම අවතාරය, අන් අවතාර වලට වඩා වෙනස් වීම, මී මැසි රැජිණ අනෙක් මී මැස්සන්ට වඩා වෙනස්වන ආකාරයට යයි පරිසර දත්ත තුලින් සරල ව නිරූපණය කල හැක. සැබෑ ස්වරූපය ඊට වඩා ඉතා සංකීර්ණ බව සිහි කරමි. මෙම මුල් තැන ගන්නා අවතාර හිමියා දස අවතාර බලැති අයෙකු ලෙස සිංහලයන් අතීතයේ හඳුන්වා ඇති නිසා, වෙනත් මගකින් අධ්‍යයනය කර සොයාගත් තොරතුරු වලට එම සම්මතය ම යොදමි. සියලු සතුන් ගත් කල අවතාර යනු සදාකාලික යන්ත්‍ර ආකාරයේ ක්‍රියාවළියක් පෙන්වන එකම ආකාරයක නිපැයුමක් වුවද, මී මැස්සන් වෙනස් වන සේ අවශ්‍ය පරිදි වෙනස් කිරීම් සහිතව බිහි කර ඇති බවත්, මනුෂ්‍යයන් ගත් කල, එකිනෙක මනුෂ්‍යයා අතර ද මෙවැනි වෙනස්කම් යොදා වර්ගීකරණය කිරීමක් කර ඇත. තාරය ගත් කල, මූල ධාතු මල්ලක් බෙදි බෙදී අවශ්‍ය හැඩරුව ලබා ගත්ත ද, අවතාරය යනු ඊට ආවේණික ක්‍රියාවළියක් හරහා පිටපත් වීමක් ලෙස දකිමි. මෙහි ඇති විශේෂය නම්, ජීවීන් ලෙසත්, ජීවීන් වර්ගයක් වන මිනිසුන් තුලත්, ඇති ගති ලක්ෂණ ගත් කල, දස අවතාර බලැති අයෙකු සතු අවතාර වලින් නවයක කොටස් ලෙස එකතුවීමක් දුටුව ද, මත්ස්‍ය අවතාරය ලෙස සිංහලයන් හැඳින් වූ කොටස, අංශුමාත්‍රයක්වත් නැති බව පෙනේ. මෙය ද මී මැස්සන් තුලින් බැලූ විට, මී මැසි රැජිණට හැර වෙන කිසිවෙකුට මී මැස්සන් බිහි කිරීම හෝ වර්ග කිරීම කල නොහැකි වීම ලෙස සරල ව දැක්වේ. එනම්, අන් සියලු ජීවීන්ට ම, තමන්ට උරුම වූ ගතිලක්ෂණ වෙනස් කිරීමට හැකියාවක් නොමැති බව ය. මෙය පරිසරය තුල මුළුමනින් දැකිය හැක්කකි. සිංහල ඉතිහාසය දැකීමට මෙම තොරතුරු කොතරම් ප්‍රත්‍යයක්ෂව අවබෝධ කර ගත යුතු දැයි කීම අනවශ්‍ය තරම් ය. එසේ ම, මේ තොරතුරු සියලු ජීවය එක මුලකින් ඇරඹීම ද තහවුරු කරයි. එසේම අපට උරුම දැනුම ද එම මූලයෙන් ලැබ අප බිහි වූ බව ද තහවුරු වේ. අවසානයේ, අප කරන්නේ ද විවිධ මී මැස්සන් කරන්නා සේ කාගෙත් පැවැත්මට අපට පැවරුණු වගකීම ඉටුකිරීම බව ද තහවුරු වේ.

අපේ අදහසට අනුව, අපි ජීවත්වන්නේ අප විසින් ම බිහිකල අපේ ලෝකයක යැයි සිතමු. එය මුලාවකි. අප යනු වැඩකරන්නට උපන් මී මැස්සා වැනි, තමන්ට ලැබූ දේ තමන්ට උරුම දේ ලෙස ගන්නා "බිහිකිරීමක්" මිස වෙන යම් ආකාරයක "බිහිවීමක්" නොවේ. අප වටා ඉතාම සංකීර්ණ වූ ද, තාරික සන්නිවේදනය තුලින් වුව ඇවැසි නම් තේරුම් ගත හැකි, ඉතා දියුණු පද්ධතියක් තුල අපට හිමි තැන දරන්නන් වෙමු. අප කරන, කියන, නොකරන, නොකියන සියලු දේ රහස් යයි අප සිතුව ද, අප වටා ඇති එම ඉතාම සංකීර්ණ වූ ද, දැනුම අතින් නොදෙවෙනි වූ ද, පද්ධතියේ මුල් තැන දරන්නේ, දස අවතාර බලැති අයෙකු ලෙස සිංහලයන් හැඳින් වූ ජීවියේ මුල් තැනයි. ඒ වටා සිංහලයන් හැඳින් වූ දෙවියන් වැනි කොටස් ද තවත් බොහෝ අංඟ ද ඇත. මා කලින් කී ඉටු දෙවියන්, තාරික හිමියාට ඇති ළඟම බැඳුමයි. මේ සියලු කොටස් හරහා නිශ්චිත මගක නිශ්චිත ඉලක්ක සපුරා ලීමත්, අවශ්‍ය තැන කල යුතු ඕන ම දෙයක් කර එම අවශ්‍යතා ඉටු කිරීමත් වේ. අප හරහා බැඳෙන දැනුම හුවමාරුවක් ද වේ. පැවැත්ම රැකීමට අවශ්‍ය වන දැනුම, හයක් හතරක් නොදන්නා සියලු ජීවීන්ට උරුම වන්නේ ද, කලින් කලට හැසිරීම වෙනස් කිරීමට අවශ්‍ය දැනුම ද මෙම මාර්ගය හරහා ජීවීන්ගේ අවතාර වලට එකතුවීම ද කරන බව පරිසරය තුලින් වුව අවබෝධ කර ගත හැක.

ඉහත විස්තර කල පද්ධතියේ මුල් තැන දරණ, දස අවතාර බලැති අය සතු අනෙක් ජීවීන්ට නැති ගුණාංඟ, ඔහු සතු මත්ස්‍ය අවතාරය තුලින් කියවේ. එනම් මී මැසි රැජිණට ඉපදෙන මී මැස්සන්ගේ ස්වාභාවය තීරණය කල හැකි සේ, ඔහුට ද ජීවී වර්ග බිහි කිරීමේ දැනුම හා හැකියාව සතු වීමයි. මෙහි දී මී මැසි කතාව ගත්තේ, යථාර්තය තුලින් මා කියන තොරතුරු වලට අරුත් දීමට වුව, එය ඉතා සරල දෙයක් බවත්, මී මැස්සන් ද තවත් ජීවී කොටසක් වන බවත්, සිහි තබා ගත යුතු ය. එනම්, දස අවතාර බලැති අය අළුත් ජීවිත බිහිකිරීම කරන ආකාරය කිසිදු උදාහරණයකින් පෙන්වීම, එහි ඇති සුවිශේෂත්වය අඩුවෙන් තක්සේරු කිරීමක් නිසා ය. මෙම ක්‍රියාවළිය මැවීම, ඕපපාතික වීම යනාදී වචන හරහා කීමත්, බ්‍රහ්ම, හිරු, විෂ්ණු, විශ්ව මනු, බුධ, බුද්ධ, සර්වබලධාරී දෙවි, අල්ලා (ඉල+හ්) යන නම් යොදා විවිධ වර්ගයේ මානවයන් අරුත් දුන්නත්, එහි ඇති සුවිශේෂත්වය තහවුරු කිරීමක් මිස ඇත්ත දැකීමක් නොවේ. ඒ සුවිශේෂත්වය තුල, යම් ආකාරයක සැබෑ ක්‍රියාවලියක් ඇති බවත්, එය ආවේණික හැකියාවක් ලෙස දැකීමත් සුදුසු ය. ඊට අමතර ව පැහැදිලි කිරීමක් නොකල ද, අප සියලු දේ දනී යයි මුලා නොවේ නම්, අපට ග්‍රහණය නොවන බොහෝ දේ ඇති බව දත යුතු ය. එවැනි සරල උදාහරණයක් ලෙස මෑතක හඳුනා ගත් චුම්භකත්වය, ඩාර්ක් මැටර් වැනි දෑ මෙන් තව කොතරම් අප නොදන්නා දේ ඇති දැයි අවබෝධ කර ගත යුතු ය. මා කියන දෙයට අතිරේක යමක් ලංකාවතාර සූත්‍රයේ ඇති බව මතක් කරමි.

තාරික ලෝකය හා අවතාරික ලෝකය ලෙස දෙකට බෙදුවහොත්, අපේ ජීවය යනු තාරය හා අවතාරය එකතුවීමක් නිසා, තාරය හා අවතාරය  අතර ඇති අන්න්‍යෝන්න්‍ය අවබෝධය තුලින් බැලුවහොත්, ඉහත මා සඳහන් කල තොරතුරු වල සත්‍යතාවය තාරික ක්‍රියාවළි තුලින් පැහැදිලිව දැකිය හැක. ඒ සඳහා අවශ්‍ය හැකියාවන් ගැන ද, දත යුතු සමහර මූලධර්ම ද කලින් ලිපි තුලින් දුන්නේ ඇත්ත තමන්ට ම දැක ගැනීමට ය. වැඩකාර මී මැස්සෙකුට වෙනත් වර්ගයක මී මැස්සන්ට උරුම දේ නැති සේ ම, සිංහල නොවේ නම් හෝ නාමික සිංහලයකු නම් ඉහට උඩින් ගලනු ඇත. සිංහලයන් වුව එම තත්ත්වය ලැබුවේ විහින් නොව බාහිර බලපෑමෙන් නිසා, යමෙකුට අවශ්‍ය නම් එම තත්ත්වය ලබාගැනීමට ද පැහැදිළි මගක් ඇත.

ඉහත (කොටස් තුලින්) කී තොරතුරු නොදැන සිංහලයන් ගැන කීම විහිළුවකි. මානවයන් යනු අන් සතුන් මෙන් ම, තමන්ට හිමි කාර්යභාරය ඉටුකිරීමට කල නිපැයුමකි. එය ද අන් ජීවීන් මෙන් ම දස දස අවතාර බලැති අය කල නිපැයුමකි. සිංහලයන් යොදාගත් නාමයට ගරු කිරීමක් ලෙස ඔහු මීට පසු හිරු දෙවියන් ලෙස ගනිමු. මම කලින් ලිපියක කී සේ දෙයාකාර බිහිවීම නැවත සිහි කරමි. එය අපේ බිහිවීම තුල ඇති සුවිශේෂ පදනමකි. එනම් මානවයා එක පසෙක ද, අනෙක් පස ඊට සමාන ව තවත් ජීවී කොටසක් ද බිහි කිරීම ය. යම් දිනෙක මානවයා තම කාර්යයෙන් බිඳ වැටේ නම්, ඒ වෙනුවට තව විකල්පයක් ඇත. එය අද නොවේ යයි සිතමු.

මානවයා ගත් කල, බිහි කිරීම තුල උරුම කරගත් ගතිලක්ෂණ හැර, අළුත් යමක් නැතිව ඉතා දිගු කලක් තිරිසනෙකු ලෙස සිට බව අපේ හැසිරීම තුලින් ම සනාථ වේ. එහෙත් එක්තරා හුරුවීම් කාලයකට පසු, හිරු දෙවියන් මානව අවතාර හරහා බලපෑම් කිරීම කල බව උන් අද ඉන්න තත්ත්වයට ආ ගමනේ මුල් කාලය තුලින් තහවුරු වේ. අද වුව තිරිසන් සතෙකුට අප කරන සුළු දෙයක් වුව කිරීම ඉතා අපහසු දෙයක් නේ ද? මෙම ක්‍රියාවලිය ඉතා සෙමෙන් මෙන් ම ඉතා දිගු කලක් තුල වූ බව පෙනේ. අද සිටින ගොරිල්ලන් මෙන් ම, මේ කොටස ද, කඳු හෙල් වල ගැවසුනු ශාක භක්ෂක ජීවී කොටසක් වීම නිසා, අද මෙන් ම පිරිසිදුකමින් සිටි, ආවේනික ගති වලින් අද සිටින ගොරිල්ලන් මෙන්ම උසස් හැසිරීමක් පෙන් වූ සත්ව කොටසකි. ඒක හිරුගේ අවශ්‍යතාවයට ම ඇතිකල උරුමයක් ලෙස මම දකිමි. ඒ හිරු යනු දෙවැනි බව නොගන්නකු නිසා ය.

මේ මානවයන්ගේ අද හැසිරීම ගත් කල ද, එක්තරා  සුවිශේෂ බවක් දුටුවෙමි. හැසිරීම් රටාව, උරුමය මිස බාහිර එකතුවක් නොවීමයි. එසේ වූයේ කලින් කලට හිරු ඔවුන් අතර ඉපදී, උරුම ස්වභාවික ගති වලට අමතරව දුන් අළුත් ගති ඔවුන්ට උරුම වීමයි. අන් සතුන්ට එවැනි බිහිවීමට පසු ලැබීමක් කෙලින් නොවූ නිසා, අද ද බිහිවුන කලට වඩා වෙනසක් නැත. හිරුගේ මෙම ක්‍රියාව තුලින්, තාරික වෙනස්කම් ද ඊට අණුරූප ව මානව අවතාරවල වෙනස්කම් ද වී ඇත. සැබැවින් ම, මේ තුල, අද බසින් ජාන ලෙස අර්ධ ව හඳුනාගන්නා ගතිලක්ෂණ බිහි කරණ ක්‍රමවේදයක් ඇත. එසේ හිරු නාවා නම්, කිසි දා මානවයා වෙනස් නොවන්නේ, හිරුට හැර වෙන කිසිවෙකුට එය වෙනස් කල නොහැකි නිසා ය. මෙහි දී හිරු, හැසිරීම පමණක් නොව තවත් සුවිශේෂ හැකියාවක් ද මානවයන්ට උරුම  කලේ ය. ඒ අද භාෂාවට මුල් වූ වචන එකතු කිරීමයි. එසේ කල විදිය සිංහල භාෂාව තුල ම ඇත. අපට උරුම දේ අපට ම වෙනස් කල නොහැකි බව එතුලින් ද සනාථ වේ. ගොරිල්ලන්ගෙ කටකින් අද කරන ශබ්ද කල නොහැක. එහෙත් ඌ, මූ, තෝ, තී, ඊ, ඕ වැනි සරල ශබ්ද වලින් පටන් ගෙන, ටිකෙන් ටික වචන ලෙස ද ශබ්ද එක දෙක එකතු කරමින් භාෂා හැකියාවන් ද උරුම කර දී ඇත. එක්තරා මට්ටමකට මේ උරුමයන් ස්ථාපිත වන තෙක් මානව ජනගහණය නිශ්චිතව තැබූ බව මෙම හැසිරීම් මුල් බැස ගත් ආකාරය තුල දිස් වේ. උදාහරණ ලෙස පරම්පරා විස්සක් එකම විදියට කරන දේ උරුමයක් වේ. මෙහි අන්තය ලෙස වසර තිස්දාහක කාලය ගන්නේ ඒ කාලය තුල වෙනස් නොවේ නම් කිසි දා වෙනස් නොවන උරුමයක් වීමයි. මේ තුල ඉතා වැදගත් පරිසරයෙන් ලැබෙන තොරතුරු ඇත.

මානවයා වෙනස් වූ ආකාරය ගත් කල, දෙමව්පියන්ගේ බලපෑම, සමාජයේ, නෑ මිතුරන්ගේ බලපෑම කෙතරම් අපගේ හැසිරීම හැඩ ගැස්වීමට බලපා ඇති දැයි දැකීමට උපහැරණ අවශ්‍ය නොවේ. හිරු ද එවැනි ම කොටසක් ඉපදීම තුලින් මානවයාට දී ඇත. මානවයා සතු ගතිලක්ෂණ වලින් එකක් වන අණුකරණය කිරීම උපරිම ලෙස යොදාගෙන ඇති බව අපේ හැසිරීම තුලින් තහවුරු වේ. අපි කොතරම් දේ පැහැදිලි අවබෝධයක් නැතුව කරනවා ද? මෙයින් වැදගත් ම දේ, අප දැනුම ලබාගැනීමට දරණ වෙහෙසයි. බොහෝ විට දැනුම කට පාඩම් කර ලබාගත නොහැකි යයි දැන දැන, අප අධ්‍යාපනය ලබන මුවාවෙන් කරන්නේ අනුන් කියන දෙයක් එසේ ම කීම නොවේ ද? මේ අනුව අප සතු දැනුම අප විසින් බිහිකල දෙයක් නොව, අණුකරණය තුලින් උරුම වීමක් නොවේ ද?

තිරිසන් සතුන් අතර වුව නායකයා අණුකරණය කිරීම සෙස්සන්ගේ හැසිරීම තුලින් තහවුරු වේ. භාෂාව ගොඩ නඟන ශබ්ද බොහොමයක් ස්වාභාවික ශබ්ද වන අතර, දරුවන් නඟන ශබ්ද වලට වඩා කොතරම් වෙනස් ද? අප අතර ඇති තනි වචනයෙන් හා වචන කීපයකින් කෙනෙකු හැඳින්වීමට යොදන පද සියල්ල ම ඇරඹුනේ, හිරු රැලේ නායක ලෙස නැඟූ ශබ්ද මුල් කරගෙන ය. එසේ කල ශබ්ද අණුකරණය කර, එම ශබ්ද හරහා රැලේ නායක හැඳින්වීම ප්‍රාථමික යුගයේ වූ බව භාෂාව තුලින් හෙළි වේ. හොඳම උදාහරණය නම් අඩා යන අදත් පැවතෙන වචනයයි. මෙය ගොරෝසු මෙන් ම දැඩි බවක් පෙන්වන වදනකි. එහෙත් අඩිය, අඩි හප්පනවා වැනි වඳන් තුලින් අඩා යනු කුපිත බව හා අඩි හප්පා අන් අයට කතා කිරීමක් ලෙස හැදුන ද, අඩා යනු එම ශබ්දය කල කෙනා හැඳින්වීමක් ලෙස ගත හැක. සමකාලීණ වචනයක් වන ඊ ද ගත් කල අඩා හා ඊ එකතු වී දරුවන් වැදීම, ඇඩම් හා ඊවා ලෙස දෙමළකරණය වී මැවීමට මුල් වූ කතාවක් වී ඇත. අද සුමන දෙවියන්ට පුදන සමනළකන්ද, මුල් කල අඩාගේ කන්ද වීම නිවැරදි විය හැක. ඇඩම් යයි කී පමණින් එය සිංහලයන්ගේ නොවේ නම්, සිලෝන් කී විට රට ද සිංහලයන්ගේ නොවිය යුතු ය. අඩා යන වදන ගත් කල කඳු මුදුනේ ඇති සලකුණ අඩාගේ අඩිය විය යුතුය. අඩා යන වදන ගත් කල එවැනි කඳු තරණය කිරීමට තරම් හයියක් ඇත්තකු වීම සහතික ය.


මුල් කාලීණ මානව හැසිරීම් රටාව වෙනස් වූ හැටි වැඩි දෙනෙකුට අදාළ නොවන්නේ, එකල හිටපු මානවයන්ගේ ජනගහණය නිශ්චිත මට්ටම ක පැවති නිසා, බොහෝ දෙනෙකුට සහජ හැඟීමක් ඇති නොවන නිසා ය. මේ ලිපියට වඩාත් වැදගත් වන්නේ අපට සමීප මෙන්ම අදත් අදාළ තොරතුරු අප වටා ඇති අතීතය යි. හිරුගේ කලින් බිහිවීම් සනිටුහන් කරන වදන් අද භාෂාවේ නිතර යොදන දේ බවට පත් වී ඇති නිසා, ඒවායේ වැදගත් බව තුනී වී ඇත. එහෙත් අදත් යෙදෙන හිරු දෙවියන්, මහ සම්මත මනු, විශ්ණු, බුධ, බ්‍රහ්ම, රා වැනි වදන් හා ඒ වටා ඇති විශේෂත්වය ගත් කල, ඒ වචන වලට බැඳි අතීතය තවමත් අප අතර ඇති නිසා, බාහිර තොරතුරු තුලින් හෙළිවෙන කරුණු අතිරේක දත්ත ලෙස යොදා ගත හැක. එහෙත්, මගේ කීමට පදනම එය නොව ස්වභාවය තුල ඇති තොරතුරු යෙදීමක් බව කියමි. මිනිසුන් කෙතරම් මේ වචන වලට බැඳී ඇති දැයි යන වග ද සැලකිය යුතු ය.

හිරු (හූරා, රා) දෙවියන් යනු මීට වසර 120,000 කට පමණ පෙර සිටි මිනිසුන්ගේ නායකයා ය. ඔහු බිහි කල වෙනස්කම් හරහා මානවයාගේ හැසිරීම් රටාව වෙනස් වූ බව අද පවා පෙන්විය හැකි දෙයකි. එහෙයින් ඔහු දස අවතාර බලැති අය බව තහවුරු වේ. එනම් ජීවයක සංයුතිය වෙනස් කල හැකි කෙනා යන්නයි. ඒ අතින්, අනෙක් සියලු දෙනා ම ලැබූ ගතිලක්ෂණ තුල කොටු වූවන් යයි කිව හැක. හිරු, මානව වර්ගයාගේ විශාල වෙනසක් කලේ ය.  සරලව කියනවා නම්, අද ඉන්න මිනිසුන් සතුන්ට වඩා වෙනස් වූයේ ඔහු නිසා ය. අප අවශ්‍ය පරිදි අඟපසඟ සෙලවීමේ හැකියාව ලැබුවෙත්, ගැහැණුන් තිරිසන් හැසිරීමෙන් මුදාගෙන ගැහැණුකම ලැබුවෙත් ඔහු නිසා ය. මුලින් ම පොදු අධ්‍යාපනය තුලින් දැනුම දීම ඇරඹුවේ ද ඔහු ය. ඒ බව, අදත් හිරු දෙවියන් මුල් කරගෙන කරන බලි තොවිල් තුල ගැබ්වී ඇති දැනුමෙන් පැහැදිලි වේ. මේ ගැන කලින් ලිපියක විස්තර දුන්නෙමි. මිනිසුන් තම අළුත් උරුමය හැර නැවත මානව උරුමයට යාම නතර කිරීම ද, නොයෙකුත් මානසික අපහසුකම් වලට භාජනය වීම ද, මේ කාලය තුල මුහුණ දුන්නේ, ඒකකාරි මානව ජීවිතයට හුරු වී බොහෝ කල් හිඳ ඉන් ගැලවීම නිසා ඇති වූ අසමතුලිත භාවය නිසා ය. මෙය පැහැදිලි කරන උදාහරණයක් දෙමි. නොකඩවා ඒකාකාරී නින්දකට හුරු වී උදෑසන අවදි වන්නෙකුට බාහිර බලපෑම් නිසා අවේලාවේ ඇහැරීමට සිදුවේ නම්, එය දැඩි පීඩනයක් දෙන ක්‍රියාවකි. ඊට සරිලන ලෙස යම් ආකාරයක විසඳුමක් ලැබේ නම් පීඩනය අඩුවේ. මෙහි දී, මිනිසුන්ට ලැබුනේ දැනුම හා ඇස් කන් පිනවන දේ ය. අදත් තමන්ගේ වර්ගයේ සතෙකුගේ අඟපසඟ සෙලවීම බලා සැනසෙන එකම ජාතිය මිනිසුන් නොවේ ද? හිරුගේ මේ ක්‍රියා මාර්ග තුලින් හැම දෙනාටම දැනුම මෙන්ම හැකියාවන්ද ලැබුණු නිසා සමාජීය පදනම ඉහළට එසවිනි. ලොව පුරා සිටින මිනිසුන් හිරු දෙවියන් කියා සූර්යයාට වැඳීම තුල, හිරු යනු හැම මිනිසාට ම සම්බන්ධ වන අයෙක් බව තහවුරු වේ. එහෙත් සිංහලයන් සූර්යයාට නොවඳින අතර, දෙමළුන් එසේ කරන බව අද සමාජය තුල දැකිය හැක. හිරුගේ ස්වභාවය සමහරුන් සූර්යයාට සමාන කිරීම තුලින් මේ අරුත් පෙරලීම වූ බව පෙනේ. එහෙත්, සිංහල සිරිත් විරිත් හා භාෂාව ගත් කල, හිරු යනු මිනිස් වර්ගයට නායකයා වූ කෙනෙකු බව තහවුරු වේ. හිරුගේ සමයේ බිහි වූ බලි තොවිල්, සිංහල බෙරය ලංකාවේ රුහුණු ප්‍රදේශයට සීමා වීම තුල, ඒ කාලයේ මිනිසුන් සිටියේ එම ප්‍රදේශයේ පමණක් බව තහවුරු වේ. රුහුණු යන්න ද "හිරු උන්නු" යන අරුත දෙන නිසා, එකල මානව ව්‍යාප්තිය මෙවැනි ප්‍රදේශයකට සීමා වූවක් බව පෙනේ. පසු කලෙක සූර්යයාට හිරු කීමත්, ඒ අනුව වැඳීමත් දෙමළ සම්ප්‍රදායක් ලෙස බිහි වූවා යයි කිව හැක. මේ ගැන පසුව කියමි. හිරුගේ උරුමය සිහිකරමින් හිරුගේ හෝ සූර්ය වංශයේ ලෙස මිනිසුන් හඳුන්වා ගැනීමක් අද දක්වා ම පැවතේ.

අද ඉතිහාසය තුල ප්‍රබලව ඇති හිරුගේ බලපෑම්වලට අමතරව එවැනි අළුත් බලපෑමක් ආවේ මීට වසර 90,000කට පමණ පෙර බිහි වූ නායකයකු වූ බුධ ගෙනි. කල කී දෑ මෙන්ම, බාහිර ව ඇති තොරතුරු අනුව, හිරු මෙන් මිනිස් වර්ගයාට බලපාන දැඩි වෙනස්කම් කල නිසා, ඔහු ද දස අවතාර බලැති එකම කෙනා බවත්, හිරුගේ නැවත උපතක් බවත්, අද පවා ඇති තොරතුරු වලින් තහවුරු වේ. මෙහි දී මිනිසුන් තබා අනෙක් කිසිදු ජීවී වර්ගයකටවත්, තමන්ගේ ඒකීය බව පෙන්වන ගති ලක්ෂණ වෙනස් කල නොහැක යන කතාව නැවත සිහි කලෙමි. එහෙත් කලින් කලට මිනිස් ගති ලක්ෂණ වෙනස් වීමක් තහවුරු වන නිසාත්, මී මැසි පවුලේ රැජිණ තමන්ට උපදින මී මැස්සන්ට ආවේණික ගති ලක්ෂණ දෙන සේ, මිනිසුන්ට ලැබෙන වෙනස් ගති ලක්ෂණ වල බිහිවීම එකම මූළයකින් වන බව තහවුරු වේ. මෙම වෙනස්වීම ඉතා සීමිත කාල සීමාවක වීමත්, එක්තරා පරමාර්ථයක් උදෙසා කිරීම නිසාත්, පැහැදිලි අණාවැකි ලෙස කියවේ.

බුධගේ බිහි වීමට පෙර, හිරු හඳුන්වා දුන් පොදු අධ්‍යාපන ක්‍රමයක් තුලින් දැනුම පොදු උරුමයක් කල බව කීවෙමි. කාලයත් සමඟ මෙම දැනුම හරහා අළුත් කතා බොහෝ බිහිවීම, මානසික හැසිරීමට අනුව උඩුයටිකුරු වීමක් වූ බව ස්ථීර ය. ඒ, මිනිසා නිශ්චිත රාමුවකට ගොදුරු වූ බව ද, මේ මත ඇත්ත හා නැත්ත ද, ජන්ම ගති ලක්ෂන තුලින් තහවුරු කරගමු. ජීවත්වීම අභියෝගයක් මෙන් ම තරඟයක් වන නිසා, තිරිසනුන් ඇඟේ හයිය තුලින් අනුන් පරදවා තම ජීවිත රැක ගැනීම ස්වාභාවික ය. එවන් පරිසරයක දැනුම යනු ඇඟේ හයියට වඩා ප්‍රබල අවියක් වීම වැලැක්විය නොහැක. අපේ දැනුම නොවන්නට අදත් අලි හා සිංහයන් ලොව රජ කරන බව මතක් කරමි. දැනුම එතරම් ප්‍රබල ය. සිංහලයන් දැනුමට මුල් තැන දුන්නේ ඒ නිසා ය. එහෙත් නොදැනුම දැනුම ලෙස ගැනීම දුබල බව හිමි කරයි. පරාජය යනු මරණය බව ස්වභාවය තුලින් දැකිය හැක. දැනුම නැති තැන බොරුවෙන් ඒ අඩුව පිරවීම ගත් කල, තේරුම් ගත නොහැකි ව මුලා වේ. ඇත්තට ම බුධ ආවේ එවන් කලක ය. මිනිසා ඒකීය ජීවිතය තුල චක්‍රීය ව ගිය ගමනින් පසු, එයින් මිදී මනස විවෘත වූ විට, දකින දකින දේ මෙන් ම සැඟවුන දේවල් ගැන ද සෙවීම අද පවා කුඩා දරුවන් තුලින් වුව දකින ගතියකි. දෙමාපියන් දරුවන් අසන ප්‍රශ්ණ වලට කොතරම් බොරු උත්තර දෙනවා ද? එවැනි දේ මෙන් ම උපත මරණය වැනි දෑ ගැන ද කුතුහලයක් ඇති වීම මිනිස් ගතියකි. එවැනි හැසිරීමක් තිරිසනුන් තුල ඇත්තෙ කෑම සෙවීමට බව පැහැදිලි වේ. තරඟකාරී ජීවිත තුල පැවැත්ම බලය මත රැකේ. දැනුම නැති තැන පැරදීම වේ. ඊට ප්‍රතිචාර ලෙස වංචාව, බොරුව, මුලාව, අන්ධ විශ්වාසය වැනි ගුණාංඟ මිනිසුන්ට හිමි වූයේ තිරිසන් අතීතය තුල ඇති ගති ලක්ෂණ හරහා ය. මෙහි දී මානවයන් ලෙස සිටි සත්ව විශේෂයට අමතර ව අනෙක් සතුන්ට ද මිනිස් උපතක් හිමි වීම තුලින් උන්ගෙ මුල් ගති ද මිනිස් වර්ගයාට ආදේශ විය. අන් සතුන් හැසිරෙන ආකාරය තුල මේ ගුණාංඟ දැකිය හැක. හිරුගේ කාලයේ හිටි මිනිසුන්ගේ පැතිරීම ගැන ඉහත දැක්වීමි. බුධ ගේ බලපෑම කොතරම් ද යන්න ගැන බුධ හා බැඳි හැසිරීම ඇති මිනිසුන්ගෙ පැතිරීම තුලින් දත හැක.

බුධ ලෙස හිරු ආ සමයේ, පැවති වියවුල් සහගත මිනිස් හැසිරීම තුල, ඇත්ත නැත්තෙන් වෙන් කර ගැනීමේ හැකියාව හෙවත් ඇත්ත (සත්ත, සත්‍යයය) සෙවීමේ හැකියාව මිනිසුන්ට දීම අවශ්‍ය වූයේ, මිනිසා කැලයෙන් මුදාගෙන හීලෑ කර, පැවරීමට නියත කාර්යය සඳහා යා යුතු මඟ ඇහිරුණු නිසා ය. මිනිස් ජීවයට අදාළ, මිනිසුන් දැන ගත යුතු ඇත්ත සියල්ලම කියා දී, සතුන් නිසා උරුම වූ ගති නැසීමට ඒවා නරක ලෙස හඳුන්වා ආදීනව කීවේ ය. එසේ ම, ඊට සරිලන ලෙස, මිනිසුන්ට වඩා ඉහල තලයක සිටින අයට වගකීම් පවරා, කරන කියන දේ අනුව, ඊට දඬුවම් ලබා දීම ද සැකසී ය. අද කර්ම යන මිථ්‍යාව තුල කෙසේ ඊට විපාක ලැබේ දැයි නොදැන මනස්ගාත කීව ද, ඇවැසි තැන දඬුවම් කිරීම මිනිසුන්ට වඩා ඉහල තලයක සිටින අය කරන බව තහවුරු වන්නෙ සැබෑ දත්ත හරහා ය. එසේ ම, මේ සියල්ල ඉතා පැහැදිලි ක්‍රමයකට කරන බව ද පැහැදිලි වේ. එසේ නැතුව කර්මය ඉබේ කරනවා යයි කීම ප්‍රලාඵයකි. දෙවරක් දීම ඉතා වටිනා එකකි. ඊට අමතර ව මිනිස් තාරය හා අවතාරය තුල විශේෂ වෙනස්කම් කර, පිටුපා යන උන්ට විහින් ම දඬුවම් ලැබෙන ආකාරයේ චක්‍රීය එකතුවක් ද කර ඇත. වැරදි කරන උන්ගෙ අවතාරය හරහා තාරයේ සමහර සළකුණු හැදීම තුලින් වර්ග කිරීමක් ද පනවා ඇත. ඉන් බිඳක්, අංඟ ලක්ෂණ ලෙස පැවතුන ද සැබෑ දැනුම ඒ තුල නැත.

බුධගේ ප්‍රධාන කාරිය වූයේ වල්මත් වූ මිනිසුන් ජීවත් කරවීම ය. ඇත්ත නොදැන, නැත්ත තුලින් නැසීම වැලැක්වීම ය. ඒ සඳහා රහත් බව, හෙවත් රහස් දත් බව, ලබාගැනීමට මගක් ද, අවශ්‍ය දැනුම ද දී ඇත්ත සෙවීම මිනිස් ගති ලක්ෂණයක් කලේ ය. මෙහි දී නැත්ත බිහිවෙන මගක් ද සකසා, මිනිසුන් පැහැදිලිව ම යන මග හඳුනා ගැනීමට මගක් ද සැකසී ය. මිනිස් ක්‍රියාකාරකම් ක්‍රියාවෙන් ම මැනීමත්, තමන් කරන දේ ඇත්ත නැත්ත දැන කරනවා ද යන්නත් බැලීමට, නැත්ත මත ජීවත් වන නිර්වාණය හා අරහත් වීම ද හඳුන්වා දී, මිනිසා කරන කියන දේ මෙන් ම, කෙතරම් ඇත්ත නැත්ත තේරීමට සමත් ද යන්න බැලීමත් හඳුන්වා දුන්නේ ය. යමෙක් තමන් කරන දේ ඇත්ත දැන කරනවා කිව් පමණින් පිළිගත නොහැක. මෙහි දී, ඉතාමත් සූක්ෂම ලෙස මිනිසා පරික්ෂා කරන විදියක් බිහි විය. මිනිසුන්ට නොතේරුන ද, මිනිසුන් යන මග සක් සුදක් සේ දකින අය සිටින බව කියමි.

හිරුගේ නැවත නැවත ඉපදීම තුල, ඉතා පැහැදිළි මෙන් ම තීරණාත්මක වෙනසක් මිනිස් සමාජය තුල වූ බවත්, ඒ එක්තරා පරමාර්ථයක් ඉටු කර ගැනීමට බවත් ඉහත කී අවස්ථා දෙකේ දී දුන් විස්තර අනුව ද, ඊ ළඟට දෙන විස්තර අනුව ද පැහැදිලිව සමාජය අද තෙක් ආ ගමන සනිටුහන් කරයි.

ඊ ළඟට ...........  තෙවන කොටස

වල්මත් වූ ජාතියක නම වන සිංහල නම් වදනේ අරුත සොයමු - පළමු කොටස

ඇරඹුම

සිංහල යන වචනය ඇසූ පමණින් ඔල්මාදය උත්සන්න වන "සිංහල" තමන්ගේ ජාතිය ලෙස ලේඛණගත කල උන් සිටිය ද, සිංහල යන වචනයේ ඇති අරුත දන්න එකෙක් සෙවීමට මම මෙතෙක් කල උත්සාහයන් අසාර්ථක වූ නිසා ඒ ගැන කිව යුතු යයි සිතමි. "වචන ඉබේ පහල වන" අරුම පුදුම කටක් සොයාගත නොහැකි වූ නිසා, සිංහල යන වචනය ද යමෙක් බිහි කල වදනක් විය යුතු යයි මම තරයේ විශ්වාස කලෙමි. එසේ නම් එහි මුලක් ඇත. මම ගිය ගමනේ අවසානය වූයේ බොහෝ වැදගත් අතීතයක් සොයා ගැනීම ය. මෙහි දී මානව චාරය ගැන ද යමක් කියමි. යමෙක් කරපු දේ යථාර්තයෙන් ම දන්නේ ඒ කෙනා ය. ඔහුට උදව් කරපු අය දන්නේ කරපු උදව් ගැන පමණි. බලාගෙන හිටි උන් දන්නේ තමන් දුටු දේ ය. ඇසූ උන් දන්නේ ඇසූ දේ ය. කිසිවක් නොදන්නෙකු, තමන්ගෙ නොදැනුවත්කම හෙළි නොවීමට, කටට එන ඕන බොරුවක් කියන්නේ ය. බොරුවක් යයි කීමට වෙර දරන්නා, ඇත්ත වැසීමට බොරු ප්‍රශ්ණ නගා අවුල් කිරීමට මාන බලයි. මෙය අද සිංහලයන් අත් දකින ප්‍රධාන ප්‍රශ්ණයයි. මෙය කියවන අය එය සිත තබා ගත යුතුය. කැවුම් යන වදන ඇසූවට අශූචි මතක් වේ නම්, එවැනි, අශූචි රස යයි කෑ උරුමය ඇති උන්ට මේ ලිපිය අකැප බව කියමි.

සිංහල යන වදනේ තේරුම සෙවීම පහසු නැත. ඒ,  ඒ තරම් අතීතයකට දිව යන නිසා ය. මෑත ඉතිහාසය වුව, දින කිහිපයකින් අමතක වන විට නොදන්න අතීතයක් සෙවීම අපහසු වේ. නූතන ඉංග්‍රීසි ක්‍රමයට අනුව ගලක කොටා තිබුනා නම්, අඩු තරමින් ගලේ කොටපු එකාගේ මතය යයි එය ගත හැක. (මහාවංශයේ ඇතත් එය නින්දා සහගත දෙමළ මතයක් මිස ඵලක් නැත.) ඒත්, තේරුම ඉංග්‍රීසි ක්‍රමයට සීමා වේ. එනම් ගල්වල කෙටීමේ හැකියාව ලැබූ පසු ලිවීමක් ලෙස සීමා වීම ය. සිංහලයන් ගල් වල කෙටීම නොකල බව හමුවෙන සියලු ගල්වල කොටා ඇති දෙයින් තහවුරු වේ. අද ද, සිංහලයන් ළඟ නැති ගල් වල කෙටීමේ ගතිය ගැන කතා කිරීම ද නොවටී.

මෙහිදී සිංහලයන්ට ම ආවේණික ඉතිහාසය සෙවීමේ ක්‍රමයක් ඇති බව ද, එතුලින් සිංහල යන වදන තේරුම් ගත හැකි බව ද දුටිමි. සිංහල වචන යම් ස්වාභාවික අරුතක් දෙන නිසා, කාලය හෝ භාවිතා කරන කෙනා අනුව අරුත නැසිය නොහැකි වන්නේ ස්වාභාවික අරුත කාලය සමඟ වෙනස් නොවන නිසා ය. වචනයක් යනු එකවර අංඟ සම්පූර්ණ වී ඉබේ පහල වන දෙයක් නොව, කාලයත් සමඟ වරින් වර අංඟ සම්පූර්ණ වීමක් විය යුතු ය. ඒ වචන යනු ස්වාභාවික උරුමයක් නොව කෘත්‍රීම (බාහිර) ව ශබ්ද එකතු කර ගොඩනැඟු දෙයක් වීම නිසා ය. අද ද මානවයාගේ ස්වාභාවික උරුමයක් ලෙස ඇති හඬ අතදරුවන් ජාති භේදයකින් තොරව දක්වන නිසා, බාහිර ව සමාජගත දැනුම ලැබීමක් ලෙස වචන එකතු වී භාෂාව ඉදිවෙන බව තහවුරු කරන්නෙ විවිධ භාෂා කතා කරන මානව කොටස් සිටින නිසා ය.

ඉහත කී ලෙස මානවයා අද සිටින විවිධ ජාතීන් ලෙස බෙදී ගිය ආකාරයත්, බාහිර ව සමාජගත දැනුම ලැබීමක් ලෙස භාෂාව පමණක් නොව තමන්ට සමාජය හරහා ලැබෙන ජීවන රටාවත් මේ උත්සාහය සඳහා යොදා ගත යුතු ය. සමාජය හරහා ලැබෙන ජීවන රටාව ද, සමාජය හරහා ම ලැබෙන බව අතදරුවන් තම හැසිරීම තුලින් පෙන්වති. එසේ නම්, දිග කලක් තමන්ට සමාජය හරහා ලැබෙන භාෂාව පමණක් නොව ජීවන රටාව ද නැතිව මානවයා තිරිසන් සතෙකු ලෙස සිටිය යුතු ය. මානවයා වැනි තිරිසන් සතෙකු අද සිටින තත්වයට ඒම ඉබේ වූවක් නම්, එසේ වූ ආකාරය ද, වෙනත් බාහිර ව ආ බලපෑමක් නිසා වූවක් නම්, එසේ වූ ආකාරය ද දත යුතු ය. මානවයා ගේ වර්තමාන ස්වරූපය මිනිසා යන වචනය යොදා සංකේත කරයි නම්, මිනිස් වර්ග ගත් කල, අද සිටින තත්වයට ඒම, ඉබේ වූවක් බව කෙසේවත් තහවුරු නොවන්නෙ මානවයා ගත කල තිරිසන් බවෙන් මිදීමට තිබිය යුතු, තමන් ම ඉන්න තත්ත්වය වෙනස් කර ගැනීමේ හැකියාව මිනිසුන් සතු නොවන නිසා ය. බාහිර ව ආ බලපෑමක් නිසා වූවක් නම් ඒ බව ද එසේ දැකීමට හැකි සාධක ද මිනිසුන් සතු චරියාව (හැසිරීම) තුල තිබිය යුතු ය. එසේම මිනිසා මෙතරම් වෙනසකට ලක් ව අද තත්ත්වයට ආව ද, වෙන කිසිදු ජීවියකු එසේ නොවී තිරිසන් ලෝකයේ ම හිරවීම ද පැහැදිළි ව දැන ගැනීම වැදගත් ය. සැබැවින් ම සිංහල යන වචනයේ අරුත සෙවීම යනු මුළු ජීව ඉතිහාසයම තේරුම් ගැනීමක් වේ. එහෙත් එම වචනය, කාලීනව ගත් කල තිරිසන් යුගයට ද බැඳෙන නිසා ඒ තුල සරල බවක් ද තිබිය යුතු ය.

තිරිසන් ලෝකය ගත් විට ජීවත්වීම යනු තමන් ගැන පමණක් සිතන කාර්යයක් වේ. දරුවන් කවා පොවා ඇති දැඩි කිරීම සහජ ක්‍රියාවකි. වැඩුන සතෙකු  රැකෙන්නේ තම උත්සාහයෙන් ය. කණ්ඩායම් ලෙස රැකෙන සතුන් ද ඇත. ඒ කණ්ඩායම් තුල සමානාත්මතාවයකට වඩා, ඉහල සිට පහළට බෙදුනු අණුපිළිවෙලක් ඇත. එසේ ම, තිරිසනුන් වුව, මූසලයන් මෙන් ඉවක් බවක් නැතිව ප්‍රජනන හැසිරීමක් නොපෙන්වයි. එය සුදුස්සාට තැන දෙන ආකාරයක් පෙන්වයි. ලේ ඥාතිත්වය දැඩිව රැකෙන රටාවක් මෙහිදී ද පෙන්වයි. එහෙත් මිනිසා දක්වන ගතියක් කිසිදු තිරිසන් සතෙකු නොපෙන්වයි. එනම් පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට උරුම සතුන්ගේ තිරිසන් ගතිය වෙනස් නොවීමයි. හැසිරීම ගත් කල කාලයට අනුව නොව බාහිර පරිසරයට ගැලපෙන නිශ්චිත හැසිරීම් රටාවකට කොටු වීමක් තිරිසනුන් පෙන්වයි. එසේ නම්, මිනිසා කෙසේ "පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට උරුම තිරිසන් ගතිය" වෙනස් කරගත්තා ද? මෙය ඊළඟට බලමු.

මිනිසාගේ හැසිරීම් රටාව, උපතට අනුව සීමා වූ රටාවක් පෙන්වයි. මානවයා ලෙස ගත කල තිරිසන් ජීවිතය තුල ගෙවූ ඒකාකාරී හැසිරීම අද ද බහුතරයක් උරුම කරගත් බව තහවුරු වේ. එනම් තමන්ට හුරු රටාව වෙනස් කරගත නොහැකි බවයි. එසේ නම් කෙසේ "පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට උරුම තිරිසන් ගතිය" වෙනස් කරගත්තා ද යන්න බරපතල ප්‍රශ්ණයකි. අද ද, නොයෙකුත් වද බන්ධන වලට දරුවන් භාජනය කර තමන්ට අවශ්‍ය මගට යොමු කරන බව දෙමව්පියන්ගේ හැසිරීම පෙන්වයි. ඔවුන් ද කුඩා කල එසේ ම තම දෙම්පියන්ගෙ මග පෙන්වීමකට ලක් වූ බව කියති. එසේ නම් යම් බාහිර බලපෑමකින් මෙසේ වෙනස් වූවා යයි කීම, අදටත් වෙන දේ අනුව දිගටම අතීතය පුරා වූවා යයි කිව හැක. එහෙත් එය හැම මිනිසාට ම වළංඟු නොවන බව අත් දුටුවෙමි. ඉංග්‍රීසි සමාජය තුල ඉහත කී බලපෑම 100%ක් තරම් බව එම සමාජය තුලින් මම දකිමි. එහෙත් මම උපතේ සිට බොහෝ කලක් ඇසුරු කරන මා අවට ජීවත් වන සිංහලයන් මීට හාත්පසින් ම වෙනස් ය. යම් ආකාරයක බලපෑමක් කරයි නම් ඔවුන් දැඩි සේ ප්‍රතික්ෂේප කරති. එසේම ඔවුන්ගෙ හිතගත් අය කියයි නම් තම හැසිරීම උඩුයටිකුරු කරන බව මම අත්දැකීමෙන් දනිමි. මෙහි දී මම මේ දෙකොටසට ම අයත් නොවීම මට බොහෝ කලක් ප්‍රහෙළිකාවක් විය. එනම් මා වටා සිටින්නන් සතු මිනිස් ගති, එනම් තිරිසන් ගති වලට අයත් නොවන ගති ගත් කල, ඔවුන්ට වඩා බොහෝ ගති මෙන් ම, ඔවුන්ට නැති ගති ද මට තිබීමයි. එය කෙසේ වී ද? එසේ ම මගේ ගති අණුකරණය කිරීමක් ද පවුලට සමීප අය තුලින් දුටිමි.

මිනිසුන් හෝ මානවයන් ලෙස අප තුලින් ම බැලූ විට, පටු සීමාවකට කොටු වන නිසා, අපේ ම බලපෑම හරහා තිරිසන් සතුන්ට වන දේ තුල ද යම් වටිනාකමක් තිබිය යුතු ය. හීළෑ කිරීම, සතුන් ඇතිකිරීම වැනි ක්‍රියා හරහා අපට උචිත වන හැසිරීම් රාමුවකට බොහෝ සතුන් අසුකර ඇති බව දනිමු. මේවා තිරිසන්කම තුල ඇති හැසිරම් නොවන බව ද දනිමු. මෙම සතුන් අපේ ශාරීරික හා අනෙකුත් බලපෑම් නිසා මෙලෙස හැසිරෙන බව අපි හොඳාකාරව ම දනිමු. උදාහරණ ලෙස ගැල අදින ගවයකු ගනිමු. කැලේ සිටින තිරිසන්කම උරුම වූ ගවයකු කිසිසේත් ගැල අදින්නට එන්නෙ නැති බව කිව යුතු නොවේ. එහෙත් එම ගැල අදින ගවයන්ගේ ම පැටවුන් අප අතර හැදී වැඩුණු පසු ගැල ඇදීමට පුරුදු කිරීම ඉතා පහසු ය.

ඉහත කී තොරතුරු හා සිංහල ඉංග්‍රීසි අන්ත දෙක ද, ඒ අතරට වැටෙන අනෙකුත් ජාතීන් ද ගත් කල, තිරිසන් ලෝකය තුල නැති ගති අපට ලැබීමට නම්, ලැබෙන ආකාරය කවරක් වුව ද, අපට බාහිර උපතක් තිබිය යුතු ම වන්නේ, මොන දේ කරත්, අපට අහිමි ගතිගුණ ගොඩ නගා ගැනීමක් නැති නිසා ය. මෙහි දී පිලලේතස් නමැත්තෙකු 1817 දී ලියන ලද පොතක, සිංහලයන් කීවා යයි කියන කතාවක් සිහි විය. එනම් සිංහල ජාතිය බිහි කලේ හිරු දෙවියන් බවයි. එසේම හිරු දෙවියන් මුල් කරගත් බොහෝ ඉපැරණි සිරිත් විරිත් ද සිංහලයන් සතු වේ. මීට සමාන්තරව අනෙක් ජාතිකයන් සූර්ය දෙවියන් වැදීමක් කල බව ද පැහැදිළි ව තහවුරු වේ. මෙහි දී සූර්යයා ගත් කල එය ගිනි පිටකරන තරුවක් මිස දෙවියකු නොවන බව සහතික ය. එසේ නම් හිරු යනු කවරෙක් දැයි බැලිය යුතු ය. ඒ සඳහා සිංහලයන් සතු තොරතුරු ද සිංහල හැසිරීම් රටාව ද අවධානයට ලක් කරමු. සිංහලයන්, දෙමළුන් මෙන් සූර්යයාට වන්දනා නොකරන බව අත්දුටිමි. බොහෝ උපතින් නායක වන්නන් හිරු දෙවියන්ගෙන් පැවතෙන බව කියනවා. එසේ නම් මිනිසකු විය හැකි දැයි බැලිය යුතු වන්නේ, දන්න තොරතුරු වලට අනුව සමහර නායකයන් පසු කලෙක දෙවිවරුන් ලෙස හඳුන්වන නිසා ය. මේ ගැන විශේෂ යමක් කියන්නේ රුහුණු යන නම ඇති ප්‍රදේශය හා ඊට ම ආවේණික හිරු දෙවියන් පිදීම මුල් කරගත්  සිරිත් විරිත් ය. රුහුණු පලාත යනු හිරු+උන්නු පළාත ලෙස ගත් විට කාලයාගේ ඇවෑමෙන් රුහුණු යන වචනය වූවා යයි කීම සිංහල වහරට මනාව ගැලපේ. ඉහත කී පිලලේතස්ට සහායට හිටියේ දෙමළකු බව දෙමළකරණය වූ බසින් තහවුරු වේ. හිරු දෙවියන් දුටුවේ තැන්නසරී වල දී යයි ලියා ඇත. මෙය සිංහලකරණය කල විට, "තැන්න හරිය" වේ. මෙම යෙදුම අද ද එම ප්‍රදේශයේ තැනක් හැඳින්වීමට යොදන්නකි. එසේ ම සිංහල වහරේ ඇති හේ, ඔහු වැනි වඳන් තුල ද මේ වචනය මුල් කරගත් බෙදීම් ඇත. සිංහල භාෂාව යනු එකිනෙකට බැඳුනු, රටාවකට අරුත් දෙන වචනැති භාෂාවක් බව භාෂාව තුලින් ම තහවුරු වන බව කියමි. මෙහි දී වචන සියල්ලම මුල් යුගයේ බිහිවුනු, පාරිසරික ශබ්ද හා කලින් කල එකතු වූ අළුත් ශබ්ද හරහා විකාශණය වූ භාෂාවක් බව පෙන්විය හැක. මෙහි දී මිනිස් ගති මෙන් ම මෙම අළුත් ශබ්ද එකතුවීම ද අපට බාහිර ව එකතු වූ ලෙස තහවුරු වේ. අද වුව අපට ම කිව හැකි අළුත් ශබ්දයක් ගොඩනැගීමට බැරිවීම තුල මෙය වඩාත් තහවුරු වේ.


ඉහත කී පිලලේතස් මේ මාතෘකාවට කිසි සේත් අදාළ නොවූව ද සඳහන් කලේ තවත් මුහුණුවරක් දීමට ය. ඒ අද බොහෝ අමණයන් පොතක නැති දෙයක් නොපිළිගන්නා තරමට පිරිහී ඇති නිසා ය. අද අධ්‍යාපනය තුලින් ලබා ගන්නා උගත්කම කියන්නේ, පොතක ලියූ දෙයක් හෝ අනුන්ගෙ දේ කියවන ගුරෙකුගේ කීම එසේ ම කියා, එම පිටපත්කිරීම උගත්කම ලෙස දැක්වීම ය. ඉහලම ලෙස සමත් වන්නේ එසේ උපරිමයට නැවත කියවන උන් ය. අතීතයේ, උන්ට කීවේ ගිරවුන් වැනි යයි වුව ද, අද උන් උගතුන් වී ඇත. උන්ට අනුව මූලශ්‍ර නැති නම් ඉන් එහාට හිස් ය. සිංහල ඉතිහාසය මූලාශ්‍ර මත ගොඩ නැඟුණු කෘථීම ඉතිහාසයක් නොවන නිසාත් බාහිර ආක්‍රමණිකයන් කල විනාශයත් නිසා, සැබෑ ඉතිහාසය සෙවීමට මූලාශ්‍ර නැති විදියක් අවශ්‍ය වේ. සැබැවින් ම සිංහල ඉතිහාසය කීමට මූලාශ්‍ර නැත්තේ ද, කිසිවෙකුට වෙනස් කල නොහැකි විදියක් ඔවුන් මනාව දැන සිටිය නිසා බව මම දුටුවේ, එම ස්වාභාවික දත්ත හරහා මුළු ඉතිහාසය සෙවිය හැකි මගක් මවිසින් ද සොයාගත් නිසා ය. ඒ විදිය සිංහල විදිය යයි නම් කරමි. අද ඇති බහුලව යොදන ඉංග්‍රීසි ක්‍රමය, නටබුන්, සොහොන්පිටි හරහා ඉතිහාසය ගොඩ නඟයි. එවැන්නක් නොමැති අතීතයට යන විට අනාථ වේ. සිංහල ගතිපැවතුම් ගත් කල නටබුන්, සොහොන්පිටි හරහා සිංහල ඉතිහාසය ගොඩ නැගීමට උත්සාහ කලොත්, මේ ලියන මොහොතේ වුව සිංහලයන්ගේ නටබුන්, සොහොන්පිටි කියා දෙයක් නැති නිසා සිංහලයන් කොටසක් නැතයි පෙන්විය හැක. එහෙත් එයම සිංහලකම දැඩිව නිරූපණය කරයි. එනම් නටබුන්, සොහොන්පිටි බිහිකල හැම ජාතියම පරිසරය නසා බිහි වී එම විනාශය තුලම බොඳ වුව ද, පරිසරය රැකීම තුලින් අද ද සිංහලයන් ජීවමාන ජාතියක් වීමය. ඇති වී නැති වුනු හැම ඉතිහාසයකට ම වඩා දිග ඉතිහාසයක් සිංහලයන් සතු බව මිය ගිය ශිෂ්ඨාචාර ඉතිරි කල නටබුන්, සොහොන්පිටි තුලින් ම හෙළි වේ.

මම කී ඉතිහාසය සොයන "සිංහල විදිය", විස්තරාත්මක ව මෙහිදී සඳහන් කල නොහැකි වුව ද, එම ක්‍රමය ජීවීන් බිහි වීම හා පැවතීම තුල ගොණු වී ඇති ඓතිහාසික තොරතුරු හා කෙටි කාලීන, දිගු කාලීන හා චක්‍රීය වෙනස් වීම්, හා නොකඩවා වෙනස් වීම තුල සැඟවුනු තොරතුරු තුලින් සැබෑ ඉතිහාසය දැකීමක් ලෙස හඳුන්වමි. එසේම ජීවය බිහි වීම, ඒ පසුපස ඇති යාන්ත්‍රණය මෙන්ම අරමුණු පැහැදිලිව හඳුනා ගත් විට, ඉතාමත් සංකීර්ණ වූ ද සූක්ෂම වූද කාල මිනුමක් ඇති බව මෙතුලින් තහවුරු වේ. ස්වාභාවික සිදුවීම් විග්‍රහ කිරීම් තුලින්, ජීවය බිහි වීමට පෙර ඉතිහාසය ද, එනම් අනන්ත කාල පරාසයක ඉතිහාසය මෙතුලින් දැකිය හැක. මේ පරාසයට යන විට, කාලය යනු පවතින තත්ත්වය වෙනස්වීම සංකේතවත් කරන ක්‍රියාවලියක් වේ. කෙටි කාලීනව රෑ දවල් උදාවීම නියත කාලමානයක් වුව ද, දීර්ඝ කාල මානයේ දී එවැනි නියත කාලමානයක් තිබුන ද ඵලක් නැත්තෙ, ඊට අනුරූපව වෙනසක් දැකීමට බැරි නිසා ය. පරිසරය තුලින් පැහැදිලි කරනවා නම්, තිරිසන් සතකු බිහි වූ පෙර කල ඉතිහාසය කීමට ආපසු අතීතයට යාම අනවශ්‍ය වන්නේ අද ද එම හැසිරීම දක්වන නිසා ය. එහෙත් බිහිවීමට පසු හා පෙර කල වෙනස, බිහිවීමේ ක්‍රියාවලිය හඳුනාගත් විට පැහැදිලි ව දුටුව ද ඒ ගැන ද විස්තර කීමෙන් වැළකෙමි. එහෙත්, බිහිවීම් අතර ඇති වෙනස්කම් හරහා ජීවයේ උපතත් ඊට පෙර සිදුවීම් ගැනත් තොරතුරු පැහැදිලිව හඳුනාගත හැක. මෙහි දී, අද පවතින ලෝකය යනු සැබෑ සිදුවීම් හරහා මෙතෙක් ගත වූ මුළු ඉතිහාසය ම දක්වන නිසා, සිංහල විදිය තුලින් ලබාගත් ඉතිහාසය අදට ද, ඉංග්‍රීසි විදිය තුලින් ලබාගත් මෑත ඉතිහාසයට ද කදිමෙට ගැලපීම අඟනේ ය. ඉතිහාසයේ වර්තමාන කඩඉම වන අද ඇති බොහෝ තොරතුරු ඉංග්‍රීසි විදිය තුලින් පැහැදිලි කල නොහැකි වුව ද, සිංහල විදිය තුලින් අංඟසම්පූර්ණව පැහැදිලි වේ. උදාහරණ ලෙස භාෂාවන් වැනි සංකීර්ණ ඓතිහාසික උරුමයන් ගත් කල ඉංග්‍රීසි විදිය තුලින් පෙන්විය නොහැකි බොහෝ තොරතුරු නිසැකව දැකිය හැක. ඊට අමතරව, එනම් සිංහල විදියට අමතර ව පවතින, අප වටා ඇති සියලු දේට මුල් වුන බාහිර උපතකින් ද සියලු තොරතුරු නැවත සොයාගැනීම නිසා, මා අපේක්ෂා කරන ද්විතීයික මගකින් සැසඳුව ද, එය මෙම ලිපියට සම්බන්ධ නොකරමි. සැබැවින් ම එය ඉතාමත් පැහැදිලි ගණිතමය රාමුවක් තුල කරන ගොඩ නැගුමක් නිසා, නිරවද්‍ය ම මග එය වුව ද, අපේ සහජ හැකියාවන්ට පරිබාහිර නිසා යොදා ගැනීමෙන් වැලකෙමි. එහෙත් අප වටා ඇති සියලු ජීවය බිහිකිරීම, පවත්වාගෙන යාම, ඇති නැති කිරීම හා වෙනස් කිරීම මෙම බාහිර කොටසකගේ ඕනෑඑපාකම් අනුව වන බව කියන්නෙ, ඇත්ත එලෙසම කිව යුතු නිසා ය. අප යයි අප විසින් ම හඳුනාගත්ත ද, අප යනු තවත් කොටසක් විසින් කරන බිහිකිරීමක් බව කිව යුතු වන්නෙ, අපේ පරිසරය තුලින් දකින කොටස වුව එලෙස වන නිසා ය. උදාහරණ ලෙස අපේ ගත (තාරය) යයි හඳුන්වන කොටස පවා බිහිකලේ දෙමව්පියන් ම මිස අප නොවේ. එකම දෙය නම් එය අපට අවශ්‍ය ලෙස බිහි වී අප නියෝජනය කිරීමයි. තව බොහෝ දේ කලින් කියා ඇති නිසා මෙයින් සීමා කරමි.

මානවයා හෙවත් මනුසතා (තිරිසනා) තිරිසන්කම සනිටුහන් කරන නාමය ලෙසත්, මිනිසා යනු තිරිසන්කමේ ඇති අංඟ හැර ගත් විට නියෝජනය කරන සියලු වැඩි දියුණු වීම් සංකේතවත් කරන නාමය ලෙසත් ගත් විට, තවත් කොටසක් තිරිසන්කමේ ඇති අංඟ පවා නැසුණු ස්වභාවයක් පෙන්වන නිසා නොමිනිසා (අමනුෂ්‍යයා) ලෙස ද, මේ කොටස් තුනට ම අයත් නොවන තවත් කොටසක් ඇති නිසා ඔවුන් මූසලයන් ලෙස නාමිකව හැඳුන්වා දීම, ලිපිය අංඟසම්පූර්ණ කිරීමට ලියමි. මෙහි දී තිරිසන්කම සංකේතවත් කරන තිරිසනා (මානවයා = මනුසතා) ස්වභාවය නියෝජනය කරන සම්මතය ලෙස ගනිමු. මේ සම්මතයට අනුව ජීවත්වීම හා දරුවන් බිහිකිරීම ප්‍රධාන අරමුණු කොට විග්‍රහ කරමු. එවිට මිනිසා යනු ජීවත්වීම හා දරුවන් බිහිකිරීම සඳහා තිරිසනාට වඩා බොහෝ වැඩි අවධානයක් යොමු කරන තලයක සිටී. නොමිනිසා (මිනිසාගේ විරුද්ධ පදය), මිනිසා ජීවත්වීම හා දරුවන් බිහිකිරීම තිරිසනාගෙන් වෙන් කරන යමක් වේ ද එහි විරුද්ධ අර්ථය ක්‍රියාවට නගයි. උදාහරණ ලෙස මිනිසා ජීවත්වීම උතුම් යයි කියයි නම්, නොමිනිසා ජීවත්වීම පහත් දෙයක් ලෙස සලකා මරණය උතුම් යයි කියයි. මූසලයා ජීවත්වීම හා දරුවන් බිහිකිරීම සඳහා නොමිනිසුන්ටත් වඩා අන්තයට යයි. උදාහරණ ලෙස, නොමිනිසුන් කුඩා දරුවන් විවාහයට සීමා කල ද, කුඩා දරුවන් සමඟ සහවාසයේ යෙදීම වැනි, උන් පවා නොකරන දෙයක් වුව, මූසලයන් උතුම් යයි කියති.  මෙය මනාව මිනිසුන් බෙදී ඇති අන්ත හතරේ අන්තිම කොන් හතර ලෙස ගත් කල, සියලු මනුෂ්‍ය වර්ගයාම මේ කොන් හතර තුල කොටු වේ. මෙය සිංහල යන නම ගැන සෙවීමේ දී වැදගත් සිද්ධාන්තයක් වේ.

මෙම ඉහත කී සිවු වැදෑරුම් බෙදීම තිරිසන්කම තුල ද ඇති ජීවත්වීම හා දරුවන් බිහිකිරීම තහවුරු කරන උපක්‍රමයක්  බව ජීවීන් තුලින් ද දැකිය හැක. දෙමාපියනට බිහිවන දරුවන් ගත් කල, දෙදෙනෙකු එකතු වී තවත් දෙදෙනකු උස් මහත් කර නොහදයි නම්, ජනගහණය අඩු වී නැසෙන්නේ ය. එහෙත් ස්වභාවික පරිසරය තුල ඇති ජීවිතය, මරණය යන සම සම්භාවිතාවයට අනුව දෙදෙනෙක් බිහි කිරීමට නම් හතර දෙනෙකු ඉපදිය යුතු ය. ජීවත්වීමට ඇති සම්පත අඩු වැඩි වීම අනුව, අඩුම තරමින් එකෙකු හෝ වැඩිම තරමින් හතර දෙනෙකු යැපුන ද, විවිධ තත්ත්ව යටතේ මරණය වුව බලාපොරොත්තු විය යුතු ය. එනම් සම්පත් හීන විට අඩු තරමින් එකෙකු හෝ පැවතීම, ඇතිවීම නැතිවීම තුලින් ජනගහණය සමතුලිත වීම ද අත්‍යාවශ්‍ය වේ. නොඑසේ නම් ජනගහණය හීන වීම හෝ දිගටම වැඩි වීම වේ. සත්ව ජනගහණය ගත් විට මිනිසාගේ බලපෑම හල විට, සියලු සත්වයන්ගේ ගණන දිගුකාලීනව එකම අගයක පවතින බව හෙළි වේ.

මානවයා වැනි අණුපිළිවෙලට දරුවන් බිහි කරන සතුන් ද, එකවර දරුවන් බිහිකරන සතුන් ද ගත්ත විට, එක් දරුවකු හෝ ප්‍රථමයෙන් උපදින හෝ ලොකු ගතක් ඇත්තා, සහජයෙන් ම දෙමාපිය රැකවරණය මෙන් ම විශේෂ රැකවරණය ලබන, ජීවත් වීම ස්ථීර වූ දරුවෙකු ලෙස හැසිරේ. එහෙත් ප්‍රමාණයෙන් හෝ උපතින් දෙවන තැන ගන්නා දරුවා, පළමු දරුවාට ලැබෙන සැලකිලි නොලබන බවත්, සම්පත් හීන විට කිසිදු සැලකිල්ලක් නොලබා මැරෙන බව ද ජීවීන්ගේ හැසිරීම ගැන ස්වභාවික තොරතුරු සනාථ කරයි. දෙවැනි දරුවා පළමු දරුවාගෙන් උදුරාගෙන කෑමට උත්සාහ කරන බව ද, බොහෝ විට පළමු දරුවා ගෙන් පහර කන බව ද ස්වභාවික තොරතුරු සනාථ කරයි. බොහෝ විට, තුන්වන දරුවකු සිටී නම්, ඔහුට හිමි වන්නේ, අනෙක් දෙදෙනා කා ඉතිරි වෙන සොච්චමකි. නැත්නම් ජීවත් වන්නේ, අනෙක් දෙදෙනා පොරකන විට, එක පැත්තකට හේත්තු වී තමන්ට ලැබෙන කොටස ගැනීමෙනි. මෙය උදුරා ගැනීමක් නොව  අනෙක් දෙදෙනා කොටවා එක පැත්තකින් වාසි ගැනීමක් ලෙස පෙන්විය හැක. බොහෝ විට තෙවැන්නා  අනෙක් දෙදෙනාගෙන් පහර කෑමෙන් හෝ, සම්පත් හීන විට කුසගින්නේ මිය යන බව පරිසරය තුලින් පෙනේ. බොහෝ සතුන් සිව්වැන්නෙකු බිහි නොකරන තරම් ය. ඒ නිරන්තර මරණය නිසා යයි කිව හැක. කලින් උපන් තිදෙනා ගත් කල, හතරවැන්නාට ජීවත්වීම හා දරුවන් බිහිකිරීම හිමි වන්නේ පළමු තුන්දෙනා කරන දේ හැර වෙන මගක යාමෙනි. ඒ අන් අය යන මගින් ජයක් නොලැබෙන නිසා ය. හතරවැන්නා සොරකමින් යැපේ. නොඑසේ නම් පළමු තුන්දෙනා අතහරින දෑ තුලින් යැපේ. මෙම සිවු වැදෑරුම් හැසිරීම ස්වභාවික පරිසරයේ ඇති අභියෝග හමුවේ පැවැත්ම තහවුරු කිරීමට යෙදුවක් බව, පරිසරයේ ඇති තොරතුරු තුලින් තහවුරු වේ. එසේම, මම කලින් කී දෙයාකාර හැසිරීම හා ස්ථාවර බව මේ සියලු දරුවන් තුල ඇති හැසිරීමෙන් තහවුරු වේ. එනම් පළමු දරුවා ඉපදීම තුල ජීවත්වීම හැර වෙන තේරීමක් නැති නිපැයුමකි. දෙවැන්නා ජීවත්වීම මෙන්ම මරණය ද සමව උරුම කර ගෙන ඉපදේ. තෙවැන්නා ජීවත්වීමට වඩා මරණයට නැඹුරු නිසා ඊට සරිලන මරණය පතන මානසිකයක් ඇති ව උපදී. හතරවන දරුවා ජීවත්වීම යනු මරණය නොවුනත් කලාතුරෙකින් ලැබෙන දෙයක් නිසා, කරන කියන හැම දෙයින් ම මරණය දකින නිපැයුම් රාමුවක උපත ලබයි. මෙය ස්වාභාවය තුල ඇති දත්ත හරහා හඳුනාගත හැකි සිවු වැදෑරුම් ස්වරූපය නිරූපණය කිරීමට ඇරඹුමක් වුව, අද ද මිනිසුන්ට වැදගත් වන උරුමයක් වේ. මේ ගැන පසුව දීර්ඝ විස්තර කිරීමක් කරමි.

ඊ ළඟට .......... දෙවන කොටස

ඉපදීම හා නැවත ඉපදීම - හතරවන කොටස

 

නැවත නැවත ඉපදීම හැදෑරීම තුලින් දුටු මිනිස් ලෝකය - ඉතිරිය

නෑ මිතුරන් ලෙස විවිධ සතුන් සිටී නම්:

මෙය කාටත් දැනෙන තිත්ත ඇත්තකි. මිනිසුන්ටත් මිනිසුන් සමඟ ගැවසෙන සතුන්ටත් බලපාන, ආදීනව ගත් කල, මිනිසාට දැඩි ව බලපාන දෙයකි. මිනිසුන් ද කලකට පෙර තිරිසන් සතුන් විය. එනම්, ජීවත්වීම යනු ජන්ම හැඟීම් තුලින් ඵල දරණ හැම සත්ව වර්ගයකට ම පොදු වූ හැසිරීම හෙවත් තිරිසන්කම මුල් කොට වීම ය. එහෙත්, දැනුම තුලින් මිනිසා අද ඉන්න තත්ත්වයට ළඟා වීමට ආ ගමනේ දී විවිධ සතුන් ද මිනිසුන් ව සිටින බව, විවිධ සතුන් උරුම කරගත් අනන්‍ය වූ ගතිලක්ෂණ ඇති මිනිසුන් ඇති බව තුලින් තහවුරු වේ. මේවා තම වර්ගයට හැර වෙන කිසිම වර්ගයකට අහිමි ගතිලක්ෂණ විශේෂයකි. එතුලින් සතාගේ ඒකීය බව තහවුරු කරයි. උදාහරණ ලෙස බල්ලා අන් කවර සතෙකුට හා සම නොවන්නේ එවැනි විශේෂ ගතිලක්ෂණ නිසා ය. මෙහි දී තිරිසන් සතුන් ලෙස සිටි මනු සතුන් ගණන 2000 - 5000 බව ගණිතමය උපක්‍රම තුලින් පෙන්විය හැක.

සතෙකුට තම වර්ගයෙන් පිට වෙනත් සතෙකු වීම ලෙහෙසි නැත. ඒ ජීවත්වීම යනු ගත දැඩි ලෙස හසුරුවන ක්‍රියාවක් නිසා ය. එසේ ම යම් හුරුවක් ලැබීමට මිත්‍ර බවක් අවශ්‍ය වේ. එය තිරිසනුන්ට අහිමි ය. එහෙත් මිනිසා සමඟ අතීතයේ පටන් ජීවත් වූ සතුන් ඇත. මෙහි දී සිංහලයන් හා බැඳි අලි, හරක්, බලු, කුකුළු වැනි සතුන් දිර්ඝ කාලීන සබඳතා තුලින් දෙපැත්තට මාරු වන බව විශේෂ ගතිලක්ෂණ තුලින් පෙන්වයි. අද සිංහයන් නැති වුව ද පෙර සිටි උන් මිනිසුන් අතර සිටින බව පෙනේ. එවැනි හැසිරීම් අත්දැකීමෙන් ඔබ ද දන්නා නමුත්, නොදැනුම තුල එම තොරතුරු ගිලි හී යයි.

සැබෑ මිනිසුන් (2000 - 5000) වුව, ඔවුන් ද මිනිසුන් වීමට පෙර ඊට කලින් සිටි සතුන් ලෙස තහවුරු වේ. මිනිසුන් යනු ගොරිල්ලා වැනි සතෙකුට සිංහ, අලි හා නාග ගති කලතා අද ඉන්න තත්ත්වයට ගෙනා බව කීමි. ඊට අමතරව නොකී දෙයක් කියමි. එනම් මීයාගෙන් ගත් ජීර්ණ පද්ධතිය ගොරිල්ලා වැනි සතෙකුට හිමි වීමයි. මිනිස් තාරයකට මිනිස්, සිංහ, අලි හා නාග යන අවතාර අරක් ගැනීම තුල තාරය වැඩි දියුණු වී, වැඩී, වර්ග හතරට ගැලපෙන සේ ගොඩ නැගේ. එවැනි තාරයකට, මිනිස් අවතාරයක් එකතු වූ විට, තාරය හරහා අවතාරය ද ගැලපෙන සැකසීමක් කර ගනී. දිගු කලක් තුල වන මෙම දෙයාකාර වර්ධනය තුලින් මිනිස්බව ගොඩ නැගී ඇත.

එසේ බිහි වූ මනුසතා, කැලේ විසු සුවිශේෂම දක්ෂතා ඇති සතා නොවන්නට අදත් තිරිසනෙකි. මනුසතා කොයි වගේ සතෙක් දැයි මිනුම්ගත කිරීමට අවශ්‍ය වේ නම්, ඊට ම ළඟින් යන වෙන සතෙකු ද පාතල ලෝකයේ ඇත. උන් හදාරා, මනුසතා ගැන අවබෝධයක් ගත හැක. පසුව, මනුසතා වෙන සතුන් හා ගැවසීම නිසා, මෙවැනිම සංකලණයක් වී ඇති බව තහවුරු වේ. සිංහලයන් ගත් කල, බල්ලන් හා හරකුන් අතර මෙම සංකලණය වීම තියුණු බව තහවුරු වේ. ඇත්තම කියනවා නම්, බහුතරය සුනඛයන් හා හරකුන් වීම පැහැදිලි ව තහවුරු වේ. මෙය බාල වීමක් ලෙස දකින්නේ, මේ සතුන් කලින් කී සතුන් ලෙස ඉහලම තලයට අයත් නොවීම නිසා ය. අද මිනිසුන් නිකම් ඉඳ කෑමට බලයි නම්, ඒ සුනඛයන් මිනිස් බව ගැනීමත්, කෑම බීම වෙනුවෙන් කියන දෙයක් කරයි නම් හරකෙකු මිනිස් බව ගැනීමත් ලෙස දැකිය හැක. මෙහි දී, වරක් හෝ එසේ සංකලණය වී නම්, සුවිශේෂ හැකියාව ඇති අයෙකුට හැර වෙන කෙනෙකුට, උරුම වන ගති එසේ ම භාර ගැනීමට සිදුවේ. මෙය මිනිස් ජනගහණය වැඩි කිරීමට යෙදුවක් බවත්, කිසිසේත් ම නිග්‍රහ කරන අදහසින් ලිවූ දෙයක් නොවන බවත් කියමි. ඔබ එසේ දකී නම්, එය ඔබේ ආකල්පයේ ඵලයකි. මට සියලු ජීවීන් එක සමාන වැදගත් කමක් ඇති උන් ලෙස පෙනේ. එසේ ම, මට කිසිදු සතෙකුට ඇල්මක් ද නැත. ඔබ සතුන්ට ඇල්මක් පෙන්වීම ආරාධනයකි. ඔබ, අණුකම්පාවට කල ද, තිරිසනෙකුට එය රකින්නකු වීමක් ය. ඔබ උන් තුරුළු කරගත් විට, ඌ සිතන්නේ ඔබ උගේ මව පියා ලෙස ය. මෙම දෙයාකාර සම්බන්ධය නිසා මිනිසුන් ලෙස වෙන සතුන්ගේ උපත සිදුවේ.

සතුන්ට ලෙන්ගතුකම් දැක්වීමත්, මිනිසුන්ට ලෙන්ගතු කම දැක්වීමත් ගත් විට, කරන්නාට එකම මිනිස් හැඟීමක් තිබුන ද, ලබන්නා ගත් විට, සතා දක්වන ප්‍රතිචාරය ඌට ආවේනික හැඟීම් දනවයි. එය මිනිසුන්ට සම නොවන ඒ සතාට පමණක් ආවේණික දෙයකි. සබඳතා තුලින් ලං වීම ද, කල් යත්ම මිනිස් බව ලැබීමක් ද, සතාගේ හා මිනිසාගෙ සබඳතාවය මත සිදුවේ. මෙහි දී, උදාහරණයක් ලෙස සුනඛයා ගත් විට, ඌ ද මිනිසකු වී ඉපදුනා යයි සිතමු. ඒ පමණින් උගේ අවතාරික ගති වෙනස් නොවේ. මෙම සතා තෝරා ගත්තේ, ඌට ම ආවේණික ගතියක් ඇති නිසා ය. සුනඛයන් පොර කෑම තුලින් ඉහල සිට පහලට යන අණුපිළිවෙලක් තුල තමන්ට හිමි තැන තෝරා ගනී. සියලු සුනඛයන් මෙම අණුපිළිවෙල හැම මොහොතේ ම රකිති. එකට සිටිය ද, පොර කා එය සහතික කරති. ඒ නිසා සුනඛයකු ඔබේ වැඩිමහල් සොහොයුරා වී උපදී නම්,  ඌ කිසි දින ඌට වඩා ඉහලින් යාමට නොදේ. සුනඛ වෙසින් පොර කෑව ද, මිනිස් වෙසින් ගහ මරා ගැනීම, අණවින කොඩිවින කිරීම, නඩු හබ, සතුරුකම් කර හෝ තම ආවේනික හැසිරීම පෙන්වයි (මෙය සැබෑ ලොව සිදුවීමකට බැඳුනකි).

නැවත නැවත ඉපදීම තුල එකිනෙක ජීවිත අතර ඇති සම්බන්ධය  හා ජීවිත කාල එකතු කල විට යම් රටාවක් ඇති ද?

මෙය හැදෑරීමට බොහෝ කලක වූ උපත් ගැන දත යුතු ය. මෙය කියන්නේ කිව යුතු නිසා මිස කියවන්නාට එතරම් ඵලක් නැත යන හැඟීම ඇතුව ය. මම මුල්ම දින සිට මනුසතුන් ලෙස දිගටම උපන් කොටසක් දුටිමි. උන් සතු සුවිශේෂ ගතිලක්ෂණ, පසුව මිනිසුන් වූ උන් ට වඩා වෙනස් ය. මේ සුවිශේෂ ගතිලක්ෂණ ඇති තවත් සත්ව විශේෂයක් අදත් පාතාල ලොවේ සිටිති. දෙයාකාර විදිය නිසා මෙම සතුන් දෙවර්ගය බිහි කර ඇත. ඉන් මනු සතා යොදා දැනුම තුලින් අද තත්ත්වයට ගෙනාව ද, යම් හෙයකින් ඌ වැඩකට නැති නම්, විනාශ කර, අනෙක් සතා ගෙන උත්සාහ කල යුතු බව දිවැස් (මම අරුත් දැක්වූ විදිය බලන්න) තුලින් දැකිය හැකි ය. එම තීරණය ඔබට අදාළ නැත.

මෙහි දී මා කී, මුල් ම දින සිට මනුසතුන් ලෙස දිගටම උපන් කොටස ගත් කල, උන් ළඟ අදත් ඊට පෙර ජීවත් වූ සත්ව ගතිලක්ෂණ ඇති බව තහවුරු විය. වෙනසකට දුටුවේ, උන් ඒ සත්ව විශේෂයන්ගේ උපරිම හැකියාව ඇති උන් වීම ය. එය මනුසතා ලෙස ඉපදීමට හේතු වූ බව පෙනේ. අද ද, උන් මනුසතාගේ ආරක්ෂිත ඉහලම තලයේ සිටිති. උන් පණ මෙන් රකින නොපෙනෙන කොටසක් ඇති බව ද දුටිමි. මෙහි දී මොන හේතුවකට හෝ ජනගහණය අඩු වේ නම්, ඊට මුහුණ දීමට, උන් ඉහල ම තලයේ ද ඉතිරිය අණුපිළිවෙලින් පහලට ද දමා ඇති බව දුටිමි. මෙය ලැබීම තුලින් මැනිය හැක.

මොවුන්ගේ හැසිරීම ගත් විට, තාරික මරණයෙන් පසු තාරික ඉපදීම යනු පරණ භාණ්ඩයක් වීසි කර, අළුත් දෙයක් ගැනීම වැනි ය. අවතාරික හැසිරීම ගත් කල, තාරික මරණයෙන් පසු, තාරික ඉපදීමට අදාළ නැති දිගු රටාවකට අනුව හැසිරීමක් පෙන්වයි. තාරික සිදුවීම තුලින් අවතාරික හැසිරීම එම දිගු රටාවේ ඊළඟ පියවරට යාමක් ලෙස දුටිමි. මරණය හා ඉපදීම අතර කාලයේ බලපෑමක් නැති බව ද දුටිමි. සිංහලයන් උපන් වෙලාව ගෙන කරන ගණනය තුල ද, එම දිගු රටාවේ  ස්වරූපය ලිය වී ඇත. සැබැවින් ම, ජීවිත දැනුම තුල මෙම රටාව තිබුන ද, පැහැදිලි නොකරමි. කෙටියෙන් කියනවා නම් ඊ ළඟ උපත යනු, අද උදේ සිට හවස් වන තුරු කල රාජකාරියේ ඉතිරිය හෙට උදේ පටන් ගැනීම වැනිය. ඊ ළඟ උපත මේ උපතේ කල කාරිය ඉදිරියට යාමක් පමණි. මෙයට හේතුව අවතාරයේ ඇති ස්ථාවර බවයි. ලැබෙන තාරය අනුව ජීවිතයේ කාල පරාසය තීරණය වේ.

සිංහලයන්ගේ නැවත නැවත ඉපදීම ගත් කල, සිංහලයන් අතර උපදින බහුතරය එකම කොටසකට සීමා වී ඇත. එය, තම හිතවතුන් වෙනුවෙන් දිවි පුදන තරම් නොකඩවා පැවතෙන බැඳීමක් බව දුටිමි. මා වටා ඇති උන් ගත් කල, මට දක්වන බැඳීම, කැපවීම තුල මා වෙනුවෙන් දිවි වුව පුදන බව ක්‍රියාවෙන් දුටිමි. එය සතුටක් මෙන් ම දුකක් වන්නෙ, අද උන් මුහුණ දෙන බාහිර කරදර දුටු විට ය. මනුසතුන් ලෙස ගෙවූ අපූරු ජීවිතය, බාහිර බලපෑමෙන් වෙනස් කර ගිය ගමන ඉතා වැදගත් නිසා, දුටු දෑ තාවකාලික පසුබෑම් ලෙස සිතමි. යමෙක් වසර තිස් දහසකට පසු ආව ද, පෙර තිබුනු බැඳීම් එලෙසම නොවෙනස්වීම වැනි දෑ තුල, අවතාරයේ නියම ස්වරූපය කියයි. අවතාරික ගති ලක්ෂණ සියල්ල හඳුනා ගත් විට, තම මුළු ඉතිහාසයම දැකිය හැක. සරල ව කියනවා නම්, අපේ හැඟීම් හා ඊට දායක වන පාරිසරික සාධක හරහා මෙය කල හැක. ඔබ නොදත්/නොදුටු අයෙකු දුටු පමණින් ඔබට ඇතිවන හැඟීම ග්‍රහණය කර, එහි ස්වරූපය හා අදාල කාල නිර්ණය හරහා හඳුනා ගැනීම වේ. මෙහි දී කිසිදා "නැවත නැවත" නොවන පාරිසරික අජීවී වෙනස්වීම මධ්‍ය කොට කාලය නිර්ණය කල හැක. මෙය ඉතා සංකීර්ණ මෙන්ම සීමිත මානව හැකියාවට එහා ගිය ව්‍යායාමයක් වේ.

කලාතුරකින් මිනිස්බව ලැබීම හඳුනා ගන්නේ කෙසේ ද?

මෙහි දී දෙවිදියක් ගැන කියමි. එනම් මෙතෙක් මිනිසකු නොවූවකු, පළමු වරට මිනිසකු වීම හා මිනිසුන්ට වඩා දියුණු හැකියාවන් ඇති අය, කලින් කලට සුවිශේෂ වගකීම් ඉටු කිරීමට මිනිස්බව ගැනීමයි. පළමුවෙන් කී, වෙනත් සතෙකු පළමුවර මිනිසකු වීම ගනිමු. මිනිස් හැකියාවන් ගත් කල තිරිසන් බවට වඩා විශාල සංඛ්‍යාවක් හැකියාවන් මිනිසුන්ට ඇත. ඒ අනුව, මුල්ම වර මිනිසකු වූව ද තිරිසන් කම සියළු ක්‍රියාවන් තුල ඇත. ඉපදෙන්නේ ද තිරිසන් බවට ආසන්න දෙමව්පියන්ට දාව ය. තමන්ගේ ඕන එපාකම් පිරිමසා ගැනීමට තිරිසන් ලෙස හිතයි. සියලු දේ උදුරාගැනීම ප්‍රබල ලක්ෂණයකි. දරු කාලය නිමා වී තරුණ කල ස්වයං තීරණ ගැනීමේ දී, උදුරාගැනීම ප්‍රබල උපක්‍රමය කර ගනී. මිනිස් සමාජයට පටහැනි, සමාජය හා ගැටෙන ප්‍රවණතාවයක් පෙන්වයි. ආයුෂ අඩු ය. දක්ෂතා නැත. දැනුම හීන ය. තිරිසන් ය. අකල් මරණයෙන් කෙළවර වේ. එක්තරා අතිධාවණකාරි දේශපාලන පක්ෂයක් මෙවැන්නන් නියෝජනය කරයි. මිනිස් හරයන් නැත. තම අවශ්‍යතාවයට මිණීමැරීම පමණක් නොව තමන් හා ගැවසෙන උන් ද බිලි දීමට තරම් ආත්මාර්ථකාමී වේ. කෙළවර විනාශ වෙයි.

මෙසේ ඇරඹී, දිගින් දිගට ම නැසෙමින් මිනිසත් බව ලබයි නම්, කාලයාගේ ඇවෑමෙන්, මරණය වැනි ඉතා සංවේදී ක්‍රියා තුලින්, කල නොකල යුතු දෑ හඳුනාගෙන මිනිසත් බවට හුරු වේ. සමහර සතුන් පළමු වර ම මිනිසත් බව අත හැරීමට යොමු වන්නෙ, මුහුණ දෙන සංකීර්ණ ප්‍රශ්ණ වලින් දැඩි ලෙස පීඩනයට පත්වීම තුලිනි. කෙසේ වෙතත්, මිනිසත් බව ලැබීමට නම්, මිනිසුන් සමඟ ළඟම බැඳීම් ඇති සතෙකු හෝ මිනිසුන්ට ගොදුරුවන සතෙකු හෝ ලෙස දිගු කලක් අත් දැකීම් ලැබිය යුතු ය. ඒ, ඉපදීම සඳහා දෙමව්පිය බැඳීම දැඩිව බලපාන නිසා ය. නොගැලපීම විනාශයට බර උපතක් වේ. සිංහලයන් අතර මුල් තැන ගෙන ඇති එක්තරා හැසිරීම් රටාවක් ඇති සත්ව කොටසක් මෙම මිනිසත් බව අතහැරීමට යොමුවීම තුල, ඔවුන් මිනිසාට සමීප සතෙකුගේ මිනිස්වෙස් ගැනීමක් බව, මා අත්දුටු නොපෙනන අය පෙන්වූ වැදගත් දෙයකි. ඒ ගැන පසුව වෙන ම ලියමි.

අපට ඉතාම වැදගත් වන්නේ, පසුව කී, මිනිසුන්ට වඩා දියුණු හැකියාවන් ඇති අය කලින් කලට සුවිශේෂ වගකීම් ඉටු කිරීමට මිනිස්බව ගැනීමයි. ඔවුන් එන්නේ තමන්ට ම ආවේණික මිනිසුන් උසස් යයි සම්මත කරගත් ගුණාංඟ සමඟ ය. තමන් හා මිනිසුන් සම කර බලා, වෙනස හඳුනා ගෙන සුවිශේෂ කාර්යයක් සඳහා දායක වේ. ඔවුන් මිනිසුන්ට වඩා ඉහල හැකියාවන් ඇති තාරය ඇතිව හෝ නැතිව පවතින කොටසක් ලෙස දකිමි. ඔවුන් හරහා යන තොරතුරු මත මිනිසුන්ට බලපාන සුවිශේෂ ක්‍රියාකාරකම් ඇති වේ. මෙහි දී සැබෑ මිනිස් තොරතුරු මිනිස් උපාංඟ හරහා ලබා ගනී. මොවුන් දෙවියන් (දන්න අය) වැනි කොටසක් යයි කිව හැක.

යමෙක් සුවිශේෂ වගකීම් ඉටු කිරීමට මිනිස් බව ලබයි නම්, ඔහු කලින් ලැබූ උපත හරහා තාරයෙන් අවතාරයට උකහාගත් තොරතුරු තම සම්මතය ලෙස ගෙන උපදී. මෙහි දී, තාරික උපාංඟ හරහා අත්දැකීම් ලබා ගෙන, අවතාරික අගයන් හා සසඳා වෙනස හඳුනාගෙන ක්‍රියාත්මක වේ. තමන් කෙතරම් වත්මන් මිනිස් අගයන්ට සමීපද නැද්ද යන්න මත තමන් මීට පෙර ඉපදුන වාරය නීර්ණය කල හැක. මේ සඳහා පරාස ගණනය කිරීමේ දී, එක් අන්තයක සිට අනෙක් අන්තයට යාමට වසර තිස්දහසක් (30,000) පමණ ගතවන බව ඉතිහාසය ද සනාථ කරයි. මගේ හැසිරීම තුලින්, අද සම්මත සමාජය මිනිස්කම අන්තයටම නැසුණු කාලය ලෙස දුටුවේ, මම කිසිදු අද සම්මත/පිළිගත් ජීවන රටාවකට අයත් නොවන නිසා ය. එනම් වසර තිස්දහසක් (30,000)ක වෙනසක් ඇති බව ය. ඊට අමතර ව ඇති දියසේන හා බැඳි තොරතුරු ද, මා හිතන පතන ලෙස ම මිනිසුන් දෙස බලන්නකු සිටි බවට කරපු කියපු දේ සඳහන් තොරතුරු තිබීමෙන්, මා කලින් ඉපදුනේ කවදා ද යන්නත්, කලින් උපතේ දී කවුරු ලෙස ඉපදුනා ද යන්නත් හඳුනා ගතිමි. ඔහු තබා ගිය සැඟවුනු තොරතුරු හරහා ඔහුද මම ද උපන්නේ එකම ගමේ බව තහවුරු විය. ක්‍රියාවන් ද මෙම සම බව රකී. එකල කල කී දෑ අවතාරය තුල ඇති බවත් දැන ගතිමි. මා කියන බොහෝ දේ ඒ දැනුම හරහා දෙන බව කියමි.

ඔබ ද, අද සමාජයට දුරස් බවක් හා තමන්ට නොගැලපෙන බවක් පෙන්වයි නම්, ඔබ කලකට පසු විශේෂ ක්‍රියාවක් ඉටුකිරීමට උපන්නකු වේ. මෙහි දී යම් වැදගත් දෙයක් කියමි. උදාහරණයක් ලෙස පේරාදෙණිය වැනි මල් උයනක් ගත් කල, එය දැකුම්කළු දර්ශණයක් වේ. එසේ වන්නේ උයන තුල වැඩෙන විවිධ ශාක නිසා ය. එක්තරා පිළිවෙලක් තිබෙන්නේ, යම් ආකාරයක ඒකීය රටාවකට ගොඩ නැගී ඇති නිසා ය. ශාක එවැනි ඒකීය රටාවකට වැවුනේ ඉබේ නොව ඊටම කැපවූ මිනිසුන් සමුහයක් නිසා බව දනිමු. මුළු උයන ම එක රටාවකට ගොඩ නැගුණේ, කිහිප දෙනෙක් වෙන් වෙන් ව කල දේවල ඵලයක් නිසා නොව, ඒකීය රාමුවක් තුල, එනම් එකෙකු මුදුනේ ඇති මිනිසුන් සමුහයක් නිසා බව අපි හොඳාකාරවම දනිමු. මෙය සරල ය. දැන් ඉතා සංකීර්ණ ජීව ලෝකය ගනිමු. කොතරම් සංකීර්ණ වුව ද, ජීව ලෝකය තුල එකිනෙකාට බැඳුනු දැකුම්කළු දර්ශණයක් ඇති බව දනිමු. එසේ වූයේ, ජීව ලෝකය හැඩගස්සවන විවිධ ජීවීන් වර්ග නිසා බව දනිමු. කලින් ලිපිවල කී ලෙස, ජීවීන් යනු ඉබේ හැදුනු කොටසක් නොවන බවත්, උයනේ ඇති ශාක මිනිසුන්ගේ ක්‍රියාවෙන් බිහි වූවා සේ, එක්තරා පිළිවෙලක් තිබෙන, යම් ආකාරයක ඒකීය රටාවකට ගොඩ නැගී ඇති බිහිවීම් බව දකිමි. මෙම එකිනෙකාට බැඳුනු දැකුම්කළු ජීව ලෝකය, ඉබේ වූවක් නම්, කිසිසේත් මෙම ලක්ෂණ නොපෙන්වන බව පැහැදිලි ය. එනම් දැකුම්කළු ජීව ලෝකය, යම් ආකාරයක බාහිර කොටසකගේ මැදිහත් වීමෙන් බිහිවිය යුතු ය. මේ කොටස කිහිප දෙනෙක් වෙන් වෙන් ව කල දේ වල ඵලයක් නිසා නොව, ඒකීය රාමුවක් තුල, එනම් එකෙකු මුදුනේ ඇති, සමුහයක් කල දේ වල ඵලයක් බව පැහැදිලි ය. එනම් තවත් ඉහල තලයක කොටසක් ඇති බව ය. මොවුන් දෙවියන් ලෙසත්, මුදුනේ හිරු නම් නායකයෙකු ඇත යන සිංහල මතයත් මෙම ස්වාභාවික තොරතුරු හා ගැලපේ. උයනක් නඩත්තු කිරීමට සේවකයන් එන සේ, කලින් කලට දෙවියන්ගේ ඒමත්, නියත චක්‍රයකට අනුව ප්‍රධානියා වන හිරුගෙ පැමිණීමත් සිදුවන බව සිංහලයන් සතු තොරතුරු තුලින් ද දකිමි. ඒ සමඟ මිනිස් සමාජයේ විශාල වෙනසක් වූ බව ද පෙනේ. උයනක ශාක උදුරා නැවත සකසන සේ, මිනිස් සමාජය ද හැම වසර තිස් දහසකට පමණ වරක් මෙසේ වී ඇත. ඉහත කී මිනිසුන්ට වඩා දියුණු හැකියාවන් ඇති අය මෙම කොටසට අයත් බව තහවුරු වේ.


කලින් කල, විවිධ සත්වයන් වන සුළු කොටසක් ද ඇත. ජීව ලෝකයේ ඇති නිර්මාණ සංකීර්ණත්වය ගත් කල, එම නිර්මාණ මෙතරම් සාර්ථක වීමට යොදාගත් උපක්‍රම, නිෂ්පාදනයක තත්ත්ව පාලනයට යොදාගත හැකි උපක්‍රම වල අන්තයේ ඇති විදි බව තහවුරු වේ. ඒ අතින්, මේ සත්ව කොටස ජීව රසපරීක්ෂක වැනි අය ලෙස දකිමි. මිනිසුන් වී මිනිස්බව පිළිකුල් කිරීමට තරම් විකෘර්ථි වීමක් වන්නට නම්, එවැනි අවතාරික පදනමක් තිබිය යුතු ය. මෙහි දී කිසිදු ක්‍රියාවක් අහඹු හෝ අද්භූත ලෙස ගැනීම ස්වාභාවික ලෙස පවතින ජීවීන් තුල නැති බව මතක් කරමි. ඉහත කී හැසිරීම ජීවය බිහිකර පවත්වා ගැනීමට අවශ්‍ය අංඟයක් බව පෙන්විය හැක. මොවුන් සතු අවතාරික ගුණාංඟ මිනිස් හා අන් ජීවීන්ට අයත් නිසා මිනිස් බව තුලින් සමහර කාල හිස් බවක් පෙන්වයි. ඒ අන් ජීවීන් දරණ තොරතුරු බිහිවීම සහජ උරුමය තුල රැඳෙනවා මිස වචනාර්ථ වලට පරිවර්තනය නොවීම නිසයි.

අපට ඉපදීම තීරණය කල හැකි ද?

මෙම හැකියාව පැරණි සිංහලයන් සතුව පැවති බවත්, ඒ අනුව යමින්, කාලය, තැන, දෙමාපියන්, දිනය, වෙලාව යන මිනිසකුගේ උපතට අදාල තොරතුරු ඉන්දියානු උපතක් ඇති සිදට් (සිද්ධාර්ථ) නම් ආකම් නායකයකු කලා යයි ද, උපත ජ්‍යෝතිෂය අනුව විග්‍රහ කිරීමක් ද සිංහලයන්ට දෙමළුන් විසින් කියා ඇත. මෙම ආකම් නායකයා තම වදනින් ම ජ්‍යෝතිෂය ගැන හැඟීමක් නැත්තකු බව තහවුරු වේ. ශතවර්ෂ ගණනකට පෙර සැකසූ ඉතිහාසය හැර, උපන් කල සිටි බවට කිසිදු සාක්ෂියක් නැත. වර්ණනා කරන ආකාරයේ පුද්ගලයෙක් වී නම්, එවැනි සාක්ෂි තිබිය යුතු ය. ඒ අතින් මීට අවුරුදු තිස්දහසකට පෙර සිටි මහසම්මත මනු ගැන ඇති තොරතුරු, ඔහු ජීවත් වූ කාලයේ සිටි ඉතා ප්‍රබල අයකු බව සැමතින් ම තහවුරු කරයි. සිංහලයන් දැරූ ආකල්ප වලට සරිලන ගෙතීමක් දෙමළුන් කල බව තහවුරු වේ. අශෝක්ගේ ආරම්භක අවදිය ගත් කල, මේ ආකම ඉතා සුළු කොටසක් ඇදහු වැදගත්කමක් නොදැරූ එකක් බව ආගමික කතා තුලින් ම ඔප්පු වේ.

සිංහලයන් දැරූ මතය ගැන වෙද මහතෙකු ලංකාදීපයට ලියපු ලිපියක් මම විමතියෙන් බැලුවේ බොහෝ කලකට පෙර ය. නැවත උපත ගැන සෙවීමේ දී, මේ ගැන ද යමක් දැන ගැනීමට උත්සාහ කලෙමි. මාතර මම උපන්ගම අවට අද ද පැවතෙන කතාවකට අනුව දියසේන නම් කෙනෙකු එක්තරා දිනක එක්තරා නිශ්චිත වෙලාවක උපදින බවත් ඔහු කෙබඳු දැයි කියාත් ඇති තොරතුරු මත මේ ආකාරයේ උපතක් වීම තහවුරු කරගත හැකි විය. මෙම තොරතුරු මත විවිධ කතා සූත්‍ර ගෙතීමෙන් සිංහලයන් නොමඟ යැවීමට අද ද උත්සාහ කරන නිසා, එහි සත්‍යයය සෙවීමට මට සිත් විය. ඊට අමතරව දිනය හා වේළාව ගත් කල, මට ද යම් ආකාරයක සබඳතාවක් මෙන් ම, කියන හැකියාවන් සතු වීම නිසා එවැනි තවත් කෙනෙකු ඇතැයි සිතා කී දෙය ගැන සෙවීමි.

ඉහත කී සෙවීම තුලින් අද ඒ මම ම බව කිසිදු සැකයකින් තොරව සහතිකව දන්නා නිසා, සිංහලයන් දැරූ විශ්වාසය ඇත්ත මත වූ ගොඩනැගීමක් බව තහවුරු විය. මෙම හැකියාව ලබාගත හැකි දෙයක් ලෙස, නැවත උපත වන ආකාරය තුලින් පෙන්විය හැක. සුවිශේෂ හැකියාවන් සතු අයට එසේ කිරීම පහසුය. ජීව ක්‍රියාවලිය නිශ්චිත ආකාරයට වෙන නිසා, ඒ තොරතුරු මත තමන්ට අවශ්‍ය ලෙස අවශ්‍ය තැන, අවශ්‍ය වෙළාවට, තෝරාගත් දෙමාපියන් ළඟ ඉපදීම කල හැකි දෙයකි. ඊට ඉතා සමීප බැඳීම් ගොඩ නැගිය යුතු ය. තමන් පමණක් නොව දෙමව්පියන් ද ඒ සඳහා කැපවූවන් බවත්, කෘථීම ලෙස ස්වභාවය වෙනස් කිරීමක් වුව ඒ සඳහා කෙරෙන බවත් පෙන්වයි. පාරිසරික බලපෑම් වල ඇති අහඹු බව ගත් කල, දෙදෙනකුගේ එකතුවීමක් නිශ්චිත වීමට නම් බාහිර උපක්‍රම තුලින් එය සිදුවිය යුතු ය. එනම් උපත මෙන් ම මරණය ද පාලනය කලහැකි විය යුතු ය. මෙය සුළුපටු කාරියක් නොවන නිසා, ඉහත කී සිදුවීම පසුපස ඇති බලවේග වල ස්වාභාවය ද හෙළි වේ. පසුබිම් තොරතුරු වලින් ද ඒ බව සනාථ වේ.

තමන් නැවත උපදින තැන මා ළඟින් ඇසුරු කල අය තුලින් දුටිමි. ඔවුන් නැවත ඉපදුන තැන ද කලින් ජීවිත කාලයේ පැවති සබඳතාවය ද මනාව දත් නිසා, නැවත ඉපදීම තුල කිසිදු අහඹු බවක් නොදුටුවෙමි. ඔවුන් අතර පැවති සම්බන්ධය, විවාහ වීම වූ ආකාරය ගත් කල, එය තුල අනුදැනුමෙන් කල බවක් දුටිමි. මෙය තාරික බැඳීම් වලට වඩා අවතාරික ගණුදෙණු කිරීම් තුලින් වන දෙයක් බව දකිමි. ක්‍රියා තුලින් මනාව පෙනුන ද, එකිනෙකා අතර තාරික ව එවන් හුවමාරුවක් නොවීම තුල, අවතාරික සබඳතා ගැන ද තොරතුරු හෙළි කරයි. තාරික ගුණාංඟ මනාව ප්‍රගුණ නොකර අවතාරික සබඳතා ගැන කතා කිරීම නිශ්ඵල නිසා මෙතැනින් නවතමි.

මෙසේ ඉපදෙන අය අතර ජීවත්වීම තුලින් ද සුපුරුදු බැඳීමක් ලෙන්ගතු කමක් දක්වයි. එය එක මල්ලෙ පොල් වැනි, ජන්ම ගතියක හැඩ රුව ඇති, කැපී පෙනෙන දෙයකි. මෙය පාරිසරික හා තමන්ට එල්ල වන බාහිර බලපෑම් තුලින් බිඳවැටෙන දෙයක් බව බොහෝ උපත් ගත් කල තහවුරු වේ.

හින්දූන් කී අරහං (අරහත්) වී ජීවිතය නිවීම (නිර්වාණය) හා සිංහලයන් උත්සාහ කල රහත් වී ජීවිතය රැකීම තුල ඇති යථාර්තයන් අවබෝධ කර ගැනීම:

පසුව දීර්ඝ ලෙස කීමට සිතන මුත්, ඒ තුල ගැබ් වී ඇති නැවත උපතට බැඳි තොරතුරු නිසා යමක් කිව යුතු ය. හින්දූන් කී අරහං (අරහත්) වී නැවත උපත නතර කල හැකිය යන මතය ගැන බලමු. තමන් "කයින්, වචනයෙන්, සිතිවිලි වලින්" සිදු කරන කර්ම මත, කර්මය විසින් නැවත උපතක් බිහිකරන බව ඔවුන්ගේ මතයයි. මෙහි දී  බොහෝ සිංහලයන්, තම උරුමයක් වන සිත එහි ද කොටසක් ලෙස ගත්ත ද, එවැන්නක් නැති බවත්, ඇත්තේ සිතිවිලි බවත් ඔවුන්ගෙ වදනින් ම පැවසේ. කාටත් හඳුනාගත හැකි "වචනයෙන්" යන්න තුල ද්‍රව්‍යමය දෙයකට වඩා අද්‍රව්‍ය ස්වරූපයක් කර්මය ලෙස හැඳින් වේ. කයින් යන්න ද එසේම කල දෙයක එයාකාර මුහුණුවරක් ඇති අතර කිසි සේත් ද්‍රව්‍යමය ස්වරූපයක් නොගැනේ.

මෙම කර්ම සංකල්පය තුල කායික ව කරන දෙයක් නැත්නම්, වචන වලින් යමක් නොවේ නම්, සිතිවිළි නොවේ නම් කර්මයක් නැත, උපතක් නැත යයි ගණිතමය සංකල්පයක් හරහා බැලූ විට, අංඟවිකල අයකු/නිකමකු වීම, ගොළුවකු වීම, මානසික ආබාධිතයකු වීම හරහා නැවත ඉපදීම නතර කල හැකි යයි කීමක් වන්නේ ය. ඉතිරිය ඔබට ඉතිරි කරමි. කර්මය තුල, හැම ජීවියකුගේ ම හැම කර්මයක් ම සුරැකිව, ඒ ඒ ජීවියාගෙ කොටසක් ලෙස සංසාරය තුල (අතිවිශාල කාලයක් තුල) රැක පවත්වා ගැනීමට කෙතරම් කර්මය සංකීර්ණ දෙයක් විය යුතු ද? අවාසනාවට එය දෙයක් නොව වචන වැනි නොපවතින්නක් නොවේ ද? මෙම මතය, ගස නොදැක ගසේ හැදුනු කොස් ගෙඩි දෙකක් අතර සම්බන්ධය කීමට ගෙතු බොරුවක් වැනි බව සහතිකය. ඔබ ද, කොස් ගෙඩි දෙක මිස ඒ දෙක අතර ඇති ගස නැතැයි සිතා, ඒ දෙක බිහි වූ ආකාරය පහදන්න. එවිට ඔබ ද මේ සංකල්පයෙන් කෙළවර වේ. එය එතැනින් නොනැවතී, ඕපපාතික වීම (ඉබේ පහලවීම) දක්වා ඇදෙනු ඇත. ඕපපාතික වීම (ඉබේ පහලවීම) හෝ මැවීම අන්ධ විශ්වාසය තුල රැකුණ ද, පරිසරය තුල ඒ ගැන කිසිදු සාධකයක් නැත.

බොරුවට සීමාවක් නැති බව නැවත උපත ගැන කියන දේ තුලින් මනාව පිළිබිඹු වේ. එනම් මැරෙන මොහොතේ ඇති වන සිතිවිල්ල අනුව උපත සිදුවෙනවා යයි කීම ය.  සිතිවිලි ගැන සොයන විට, බොහෝ සිතිවිලි නැවත නැවත ඇති නැති වීමත්, පැටලුණු සිතිවිලි ඇති නැති වීමත් ඕනම කෙනෙකුට තේරෙන දෙයකි. එසේම දෙදෙනෙකු ගත් විට, සිතිවිලි ඇති නැති වීම එකම ආකාරයට නොවන බව පෙන්විය හැක. මේ මත ගණිතමය සබඳතාවයක් ගොඩ නැගූ විට, මැරෙන මොහොතේ ඇතිවින සිතිවිල්ල නිතර ඇතිවන සිතිවිල්ලක් නොවේ නම් අහඹු දෙයක් බව තහවුරු වේ. ඔවුන්ට අනුව නිතර ඇතිවන සිතිවිල්ල නැවත ඉපදීමට බල නොපාන බව කියමින් බැහැර වන නිසා, ඉතිරි වන්නේ අහඹු සිතිවිලි පමණක් වේ. මේ අනුව සිදුවන උපත් ද අහඹු වේ. එනම් මිනිසකුගේ කර්ම තුලින් ඊ ළඟට උපදින සත්වයා කවරෙකු වුව විය හැක. ගණිතමය (නිශ්චිත ව) බැලූ විට, පරිසරය තුල ජීවී උපත් ප්‍රමාණය ද අහඹු විය යුතු ය. එහෙත් පාරිසරික තොරතුරු ගත් කල, අතිවිශාල ජීවී වර්ග ප්‍රමාණයක් තිබුන ද, උපත් වල අහඹු බවක්, අතිවිශාල සංඛ්‍යාත්මක විචලනයක් නැත. ඒ අනුව මෙම මතය බිඳ වැටේ. මා අත්දුටු තොරතුරු අනුව, දැඩිව බෞද්ධාගමික කටයුතු කර ඉතාමත් වේදනාකාරී මරණයකින් ජීවිතය කෙළවර වූවකු, ජීවත් වන විට තමන් ඊ ළඟට දෙව්ලොව යන බව කී විට මම සිනා සුනෙමි. ඒ මම ඇත්ත දැන සිටිය නිසා ය. මළගිය පසු, ඒ නිවසේ ඇති වූ සුවිශේෂ සිදුවීම් තුලින් නැවත උපත ගැන වැදගත් තොරතුරු හෙළි විය. ඒ වෙහෙරක් ළඟ වසන බවත්, ආවේ පෙර කල හිතේ දිගට ම පැවති දැඩි වෛරයක් නිසා බවත් හෙළි විය. එම දැඩි තරහ ලෝකයෙන් වසං කරගෙන සිටි බව තහවුරු විය. මැරෙන මොහොතේ සිතුවිලි වලට වඩා, ජීවිත කාලය පුරා ම සිතේ රඳවා ගත් දේ ඊ ළඟ ජීවිතයට ගෙන යන බව සිංහල මතය තුලින් මෙන් ම මගේ අත්දැකීම් තුලින් ද හෙළි කරයි. මනුෂ්‍යයකු ලෙස, ජීවිත කාලය පුරා මනුෂ්‍යකම එපා එය නිවිය යුතු යයි සිතන්නකු, නැවත මනුෂ්‍යයකු නොවන බව ඔවුන් දරණ මතය එල්බගත් ප්‍රමාණය අනුව වන බව බෞද්ධයන් පිරිහී වඳවන බව තුලින් දැකිය හැක. මනුෂ්‍යයකු ලෙස ජීවිත කාලය පුරා මනුෂ්‍යකම එපා යයි සිතීම මා දැඩිලෙස කෝප කරවන්නේ මෙම හේතුව නිසා ය.


දැන් සිංහලයන් කී රහත් වීම හෙවත් රහ (රහස්) දත් වීම තුලින් නැවත උපතට ඇති බලපෑම දෙස බලමු. ජීවියකුගේ උපත යනු පරිසරය තුල වන සුළු දෙයකි. එනම් ඒ තුල උපත වන ආකාරය නිශ්චිත බවක් ගත යුතු ය. නොඑසේ නම් උපත තුලින් බිහිවන සතුන් අරුම පුදුම විය යුතු ය. රහත් වීම තුලින් ජීවය ගැන සැඟවී ඇති තොරතුරු යථා පරිදි තේරුම් ගැනීමක් වේ. මුළුමණින් තේරුම් ගත් විට, ඉපදීම හෝ නොවීම වෙන ආකාරය දැන තමන්ටම එය තීරණය කරගත හැකිවේ. මෙහි දී බාහිර බලපෑම් ද ඇත. ඒ ජීව ලෝකය පවත්වාගෙන යන අයගේ මැදිහත් වීමයි. එය නොමැතිව නැවත උපතක් නොවන තරම් ය.

සියලු ජීවීන්ගේ උපත තිරිසන් ලෝකය තුලින් බැලූ විට, නැවත ඉපදීම තම වර්ගයා තුල ම වෙන බව සංඛ්‍යාත්මක හා ගුණාත්මක බව තුලින් තහවුරු වේ. එනම් ඌරුබව ප්‍රගුණ කල ඌරෙකුට හරකෙකු වන්නේ කුමට ද? තිරිසන් සමාජය තුල ජීවත්වන පදනම කැලෑ පදනම පමණි. මිනිසුන්ට පමණක් වෙන සතුන් ආශ්‍රය තුලින් එකතු වීම, මිනිසුන්ගෙන් යැපීම හරහා ලබන ජීවන සුරක්ෂිතභාවයේ ඵලයක් වේ. සමාජය ගත් කල, ජන්ම ගතිලක්ෂණ හරහා, උන් තම ජන්ම උරුමය ද ගෙන යන බව කිව හැක. තම නැවත උපත, තමන්ගේ හා දෙම්පියන්ගේ සිතුම් පැතුම් ගැලපීමක් බව තහවුරු වේ. මනුෂ්‍යයකු වීම තම අවශ්‍යතාවය යයි සිතන්නා, නැවත උපදින්නේ ද මනුෂ්‍යයකු වී ය. නැවත ඉපදීම ගත් කල බාහිර බලපෑම් තුලින් ද ඊ ළඟ උපත පාලනය වේ. මෙය පැවැත්ම රකින අය විසින් ඔවුන්ට ම ආවේනික පදනමක සිට මේ තීරණ ගන්නා බව පෙනේ. දඬුවම් දීම, අවශ්‍යතාවයක් සපුරා ලීම මෙන් ම, තම ප්‍රවණතා තුලින් ඇතිවන වෙනස හඳුනා ගැනීමට කරන ක්‍රියා බව තහවුරු වේ. මනුෂ්‍යයන් අතර අද සියලු ම වර්ගවල සතුන් සිටීම මේ තුලින් දකිමි. ඊට අමතරව, නැසීම, නැවත ඉපදීමෙන් වැලකීම වැනි සුවිශේෂ උපක්‍රම යොදා ඇති බව, අද තෙක් ජීවීන් බිහිවීම තුල ඇති ආවේණික රාමුවකට අයත් ජීව පරාසයන් පැහැදිළි ව පෙන්වයි. එනම් ජීව ලෝකය යනු, කපා කොටා උදුරා නසා තමන්ට අවශ්‍ය ලෙස ගොඩ නැඟූ මල් උයනක් වැනි ය. ඉතිහාසය තුල ද එවැනිම සිදුවීම් නැවත නැවත වූ බව සාධක තුලින් තහවුරු වේ.

නැවත මිනිසකු වේ යයි සිතන අයට ස්ථීරව ම දිගටම එසේ වීම පැහැදිලිව ම ලබාගත හැකි දෙයක් බවත්, එයට ඇති මග සිංහලයන් දැන සිටි බවත් ඔවුන් කී දෑ තුලින් තහවුරු වේ. ඒ ගැන කීම මෙතැනට අදාළ නැත.

හින්දු විශ්වාසයක් වන පව් පින් නැවත නැවත ඉපදීම තුල පවතී ද?

මෙය සත්‍යයකට වඩා, හිඟමනෙන් යැපුන උන් තම බඩවියත රැක ගැනීමට ගෙතූ ප්‍රෝඪාවක් මුහුකුරා යාමක් බව කිව යුතු ය. ඔබ හිඟන්නෙකු නම් ඔබ ළඟ සම්පත් නැත. ඒ කියන්නේ සම්පත් ලබාගැනීමට බැරි බව නේ ද? එහෙත් සම්පත් හිමියා මුලා කර ගැනීමෙන් හිඟමන් ලබාගත හැකි ය. මිනිසා ස්වභාවයෙන් ම, හෙට ගැන බියෙන්, ඊ ළඟ උපත ගැන බියෙන්, දරුවන්ට යන කල ගැන බියෙන් තැවෙන්නේ, අනාගතයේ ද අභියෝග ඇති බව දැනුම හරහා තේරුම් ගැනීම නිසා ය. යමෙක්, ඒ අහඹු අනාගත අභියෝග හමුවේ ඇතිවන තත්ත්වයට විසඳුමක් අද කරන දෙයකින් ලැබේ නම්, දැන හෝ නොදැන ඒ ක්‍රියාවට පෙළඹෙන්නේ ය. එය මුලාවකි. එසේ ම දෙන දේට අනාගතයේ ලැබීම නිසා හිඟණුන්ට බරක් ද නැත. ඒ නිකම් ලැබෙන නිසා ය.

ඉහත කී මුලාවේ ගිලුණු සිංහල කතා කරන උන් බොහෝ ය. එහෙත් මේ පින් පව් ගැන සෙවීම ද, නැවත උපත සෙවීමට මා යෙදූ උපක්‍රමය ම යොදා, අද අප ඉන්න තත්ත්වය ගෙන ඒ තුල ඊයේ කල පින් පව් වල ප්‍රථිඵල වල සම්බන්ධය තුලින් බැලිය යුතු ය. මෙහි දී, එවැනි මගේ ළඟ සබඳකමක් ඇති, පින් කල පිංඟුත්තර මෝඩයකු සිහි විය. ඒ බූරුවා නැවත උපන්නේ ද තම පවුලේ ම ය. එදා ඌ  දුන් දේපල නිසා, අද මෙම පවුල අසරණ ය. මගේ පිහිට නැත්නම් ඉන්න හිටින්න පවා තැනක් නැත. ඒ දේපළ තම දරුවන්ට දුන්නේ නම්, අද ද ඌ නැවත සැප විඳින්නේ ය. එම නිසා පින් කරන විට දෙවරක් සිතන්න. දුප්පත් කමට පැවැත්මක් නැත. දරුවන් වඳ වී යාම නිසා මුලා වී උරුමය පාවා දෙන්නාට ඉපදීමට තැනක් නැත. ඊට පසු ඒ අවට තිරිසනෙකු වී උපත ලබන බව, උතුරේ සිටි සිංහලයන්ට වූ දේත්, ඒ ප්‍රදේශයේ ඇති සතුන්ගේ හැසිරීමත් තුලින් තහවුරු වේ.

ජීවිත කාලය තුල තමන් කරන දේට ප්‍රථිඵල ඒ කාලය තුලම ලැබේ. එය අවතාරය තුල ඇති අපට පාලනය නොකල හැකි කොටසෙන් ද, ඉතාමත් බරපතල දේ කල විට, පැවැත්ම රකින අය කෙලින් ම ක්‍රියාත්මක වීමෙන් ද ඵල දරයි. මෙය දිට්ඨධම්ම කරුමයක් ලෙස මුලා වූවන් කීව ද, සමහරුන් එකම ක්‍රියාව කල ද එසේ නොවන්නේ ඔවුන් එසේ කිරීම ඉහල තලයේ අණුමැතිය ඇතිව කරන නිසා යයි තහවුරු වේ. සිංහලයන් දෙවියන්ට කීම තුල ඇති සැඟවුනු රහස ද එයයි. අප අතර එවැනි නියෝජනයක් පවතී. ඇවැසි තැන ඔවුන් ක්‍රියාත්මක වේ. එහෙත් පාර්ශව දෙක ම එකම ආකාර නම් අතර වන දෑ අභිමතයට අනුව සිදුවීමට හරිති. මේ තුල සැඟවුනු බොහෝ දෑ ඇති නිසා ඉතිරිය පසුවට කල් තබමි.

අපේ ජීවත්වීම තුලින් ඊ ළඟ ජීවිතයට ගෙන යන නොයන දේ

මේ ගැන කියන විට, අප ගත කල ජීවිතයේ තීන්දුව අවසාන කාලය තුල ක්‍රියාවෙන් ම හෙලි වේ. බෞද්ධ කතාවක් තුලින් මෙය පැහැදිලි කරමි. ජීවිත කාලයක් පුරා දෙසූ සියලු සත්‍යයය මරණ මංචකයේ දී කෙප්ප යයි කීම, මනාව ජීවත්වීම තුල ඇති පරමාර්ථය කියයි. ජීවත්වීම හරහා අපි නොයෙක් හැසිරීම් වලට අනුගත වෙමු. කලින් කල කරන කියන දෑ වල ප්‍රථිඵල, මරණයට පෙර කොටසේ දී විශ්ලේෂණයට ලක්වේ. ඇත්ත දුටුවෙකු මරණයට යන්නේ ගෙදර යන සේ ය. නැත්ත මත යැපුණෙකුට ඇත්ත කුමක් දැයි අත්විඳීමට සැලසේ. එය තමන්ට වඩා බාහිර ව වන සංකේතාත්මක පරික්ෂාවක් යයි කිව හැක.

අප ජීවත්වීමට නිතර නිතර කල කී දෑ මෙන් ම අප ගේ පැවැත්මට යෙදුනු මතකය ද නොවෙනස් වේ. අවතාරය තුලට කා වදින සුවිශේෂ දෑ රැගෙන යන බවත්, ඊ ළඟ ජීවිතයේ දී ප්‍රයෝජනවත් වන බවත් තහවුරු වේ. ජීවිතය යනු අළුතින් මුහුණ දුන් අත්දැකීම් ගොන්නක හිර වූවකි. ඒවා ද අවතාරගත වී නම් රැඟෙන යයි. අප ජීවත්වන කාලය තුල අවතාර ගත වන දෑ අපට හිමි වීමත්, තාරික අත්දැකීම්, තාරිකව දරුවන්ට දීමත් සිදු වේ. ඒ ගැන වැඩි විස්තර කීම පසුවට තබමි.

ඉපදීම හා නැවත නැවත ඉපදීම තුලින් අප කරන ඉතා වැදගත් මෙහෙයක් තිබේ ද?

මේ ගැන යමක් නොකීම අඩුවක් නිසා මේ ටික ලිව්ව ද, මිනිසුන්ට තේරුම්ගත නොහැකි අතිවිශාල පද්ධතියක මිනිසා යනු එක්තරා අංඟයක් පමණක් බව කිව යුතු ය. කුඩා පද්ධතියක් වන මෝටර් රථය ගත් කල රෝදයක් යනු එක කොටසකි. රෝදයක් තුලින් මුළු රථය ම දැකිය හැකි යයි කීම ගොන් කතාවකි. එහෙත් මේ අතිවිශාල පද්ධතිය තුල ඇති ප්‍රධාන ධාවක බලය සිංහලයන් සතු නොනිමෙන ආශාවකින් පිළිබිඹු වේ. එනම් සිංහලයන් දැනුම යනු වටිනාම දෙය ලෙස දැකීමයි. අවාසනාවට, කලින් ලිපියක කී දෙයාකාර විශ්වයක, අද සිංහලයන් දැනුම ලෙස නොදැනුම බදාගෙන එය වටිනාම දේ යයි කීම කොතරම් අරුමයක් ද? මගේ උත්සාහය එම  තත්ත්වයෙන් ගොඩ ගැනීමයි. කොච්චර කීවත්, ගොන්කම අත නොහරින බව ඒත්තු යන්නේ, තෝර තෝරා ලිපි කියවන බව දකින විටයි. ඊට වඩා නොකියවීම අගයන්නේ, සියලු ලිපි මුල සිට අගට යන එකින් එකට බැඳි දත්ත මත ගොඩ නැඟුණු නිසා ය. තේරුම් ගැනීම අමාරු බව සැබෑ ය. එහෙත් කල යුත්තේ අත හැරීම නොව අමාරුවෙන් හරි නැවත නැවත කියවා වචන වලට එහා යන තේරුම (අවබෝධය) ලබා ගැනීමයි. අවසන් ලෙස "ජීවත්වීම යනු එතුලින් දැනුම එකතු කිරීම"  ලෙස සඳහන් කරමි.

පසු වදන:

මේ ලිපි තුල ඇත්තේ තෝරාගත් සුළු කොටසකි. පරමාර්ථය යම් අවබෝධයක් ලබා දීම ය. ඇත්ත, දිය හැකි දෙයකට වඩා තමා විසින් ම සොයා ගත යුතු දෙයකි. සිංහලයන් ලැබී ඇති අවස්ථාවෙන් ප්‍රයෝජන ගෙන, තම ජාතිය රැක, අනාගතයේ ඉපදීමට අවස්ථාවක් සලසා ගත යුතු ය. ඊ ළඟ ලිපිය සිංහලයන්ට තම උරුමය කියන සිංහල හදවත යයි කියමි. මෙතෙක් පරයන් නැසූ අනන්‍යබව එතුලින් ලැබෙනු ඇත. මම ලියන සියල්ල මගේ පෞද්ගලික දේ ය. ඒවා කියවීමට වරම් ඇත්තේ සිංහලයන්ට පමණි. අසිංහලයන් තම ලැජ්ජානැතිකම පෙන්වීම අනුමත නොකරමි.

ඉපදීම හා නැවත ඉපදීම - තුන්වන කොටස

නැවත නැවත ඉපදීම හැදෑරීම තුලින් දුටු මිනිස් ලෝකය

මෙහි දී, මේ ලිපි තුලින් එළි දැක් වූ තොරතුරු වලට බැඳී සැබෑ ලොව සිටින මිනිසුන් යොදා තහවුරු කරගත් දේ තුලින් මා දුටු කරුණු අනුව, මිනිසුන් සමඟ මෙන් ම අන් සතුන් සමඟ ඇති බැඳීම ගත් කල, නෑ හිතවත් කම් තුලින් කියන දේ අපට ඉතා වැදගත් ය. ඔබ වටා ඔබේ දෙමව්පියන්, ඊට පෙර පරම්පරාව මෙන් ම ඔබ දැක නැති නෑයන් සිටී නම්, ඔබ සිතන පතන කරන කියන සියලු දේ වෙනස් නොවේ ද? ඒ මදිවට ගැහැණු පිරිමි භේදය කොතරම් තාවකාලික ද යන්න දත් විට අපට මොනවා හිතේවි ද? සිංහල ස්වාභාවයක් වන සීමිත පරිසර රටාවකට කොටුවීම තුල කෙතරම් තම සුපුරුදු ජීවන රටාව රැකෙනවා ද යන්න පෙනෙන කොට මොනවා හිතේවි ද? නෑයන් ලෙස ඉපදී ඇති සතුරන් දුටු කල ජීවිතය කෙතරම් අවදානම් ද? නෑ මිතුරන් ලෙස විවිධ සතුන් සිටී නම් කරන්නෙ මොනවා ද? ඒ වගේ ම කලාතුරකින් මිනිස්බව ලැබීම හඳුනා ගන්නේ කෙසේ ද? අපට ඉපදීම තීරණය කල හැකි ද? මෙවැනි ප්‍රශ්ණ හා ඊට විසඳුම් කීම මේ තුලින් උත්සාහ කරමු. නැවත නැවත ඉපදීම තුල එකිනෙක ජීවිත අතර ඇති සම්බන්ධය ද, ජීවිත කාල එකතු කල විට යම් රටාවක් ඇති ද යන්න ගැන ද යම් විමසීමක් කරමු. හින්දූන් කී අරහං (අරහත්) වී ජීවිතය නිවීම (නිර්වාණය) හා සිංහලයන් උත්සාහ කල රහත් වී ජීවිතය රැකීම තුල ඇති යථාර්තයන් අවබෝධ කර ගැනීමට ද උත්සාහ කරමු. හින්දු විශ්වාසයක් වන පව් පින් නැවත නැවත ඉපදීම තුල පවතී ද යන්නත්, එසේ ම අපේ ජීවත්වීම තුලින් ඊ ළඟ ජීවිතයට ගෙන යන නොයන දේ ගැනත් විමසමු. ඉපදීම හා නැවත නැවත ඉපදීම තුලින් අප කරන ඉතා වැදගත් මෙහෙය (ජීවත්වීම තුලින් දැනුම එකතු කිරීම හා එහි වැදගත් කම) ගැනත් යම් අදහසක් දෙන්න උත්සාහ කරන්නම්.

මා දුටු කරුණු අනුව මිනිසුන් සමඟ මෙන්ම අන් සතුන් සමඟ ඇති බැඳීම ගත් කල නෑ හිතවත් කම් තුලින් කියන දේ:

යමක් අවබෝධ කරගැනීම හෙවත් වචන වලින් කී දෙයක් ඒ වචන ටික මතක තබා ගැනීමට වඩා ඒ තුල ගැබ් වුන දැනුම බදාගැනීම (සිතේ දරාගැනීම) සිංහලයන්ගෙ උත්සාහය විය යුතුයි. මෙහි දී අව+තා+රය ගැන කී තොරතුරු මතක් කරමි. මා ඉපදීමට බැඳි තොරතුරු දුන්නේ කාගෙවත් පොතපතකින් පිටපත් කිරීමෙන් නොව මා වටා ඇති ලොව තුල ඇති දත්ත තුලිනි. එය ඔබට ද කල හැක. අනුන්ගෙ පොතපතකින් වචන අහුලාගෙන තමන්ගේ රචනා ලෙස ඉදිරිපත් කිරීම මොළේ ඇති අය නොකරති. යමෙක් පොතක ලියයි නම්, එම කතාව මුලින් ම ලියූ කෙනාට ඒ සඳහා පොතක් නැත. ඒ ඔහු තමන් සතු හැකියාවන් තුලින් පරිසරයට බැඳී ගොඩ නගන සැබෑ දැනුම බව සිහිකල යුතු ය. ඔබ එහි ඇත්ත නැත්ත තහවුරු කරගත යුතු වන්නේ එලෙස ම ඔබත් පරිසරයට බැඳී අවබෝධ කර ගැනීමෙන් පමණි. මම ද එය කලෙමි.

පෙර කල සමීපව ආශ්‍රය කල අය මිය ගොස් ගැබ් ගන්නා කාලයට පසු උපන් අය, කලින් මා දැන සිටි අය ම බව ඉතාමත් පැහැදිලි විය. ඔවුන්ගේ සිත වෙනස් වී නැත. එදා දැක්වූ දැඩි බැඳීම දැනුදු වෙනස් නොවී ඇත. ඒ බව අත්දැකීමට අවශ්‍ය සිදුවීම් වූ නිසා සැකයකින් තොරව තහවුරු විය. පෙර කල මෙන් දැනුදු මගේ ඕනෑ එපාකම් දැන සිටීම අපූරු අත්දැකීමකි. අනන්‍යතාවය තහවුරු පසු, ඔවුන් කලින් ජීවිතය තුල කල කී දෑ අනුව, මෙවර උපතට අවශ්‍ය පසුබිම දැමුවේ කලින් ජීවත් ව සිටිය දී ම බව තහවුරු විය. එසේම තමන් කා ළඟ උපදිනවා ද යන්න කලින් උපතේ දී හැසුරුනු රටාව තුල මනාව ගැබ් වී ඇත. ඒ කල, අද මම දන්න දේ ගැන නොදැන සිටීම ගැන පසු තැවෙමි. එය ඒ තරම් පැහැදිලිව වූ දෙයක් නිසා ය. නැවත උපත ලත් අය තම පරණ උපතට බැඳි තොරතුරු නොදත් බව පෙන්වති. එහෙත් ඔවුන්ගේ පෙර ජීවිතය දත් සියල්ලන් ම මා සමඟ එකඟ වීම තුලින් එය මගේ හිතුළුවක් නොවන බව සක් සුදක් සේ පැහැදිලි විය. මම උපතේ පෙර සබඳතාවය හෙලි කල විට, ඔවුන්ගේ ළඟම ඥාතියෙකු පසු ව කීවේ හැසිරීම ඒ වගේම කියලයි.

 එක් නැවත උපතක් මට සොයාගත නොහැකි විය. ඒ, මම, උපන් කෙනා වෙනත් අයෙකු යයි සිතූ නිසා ය. දුරස්ථ බව නිසා ළඟ ඇසුරු කිරීමක් නොවී ය. එහෙත් මෑතක දී හමුවන විට, ඒ කවුරු වගේ දැයි බොහෝ දෙනා දැන සිටියහ. එම තැනැත්තා සතු ව සුවිශේෂ ලක්ෂණ තිබිනි. ඒ තුලින් බැලූ විට මගේ කිසිදු සැකයකින් තොරව තහවුරු විය. එය ඉතා වැදගත් දෙයකි. මිනිසුන් වී උපන් විට අප ණය ගනිමු. ඒත් සමහර විට ගෙවීමට අවස්ථාවක් නොලැබේ. එවන් ඉතිරි වීමක් මගේ සිතේ කැකෑරෙන නිසා, මෙම සොයා ගැනීම ඉතා වැදගත් වේ.

පරණ ජීවිතය තුල ඇති වූ කෝන්තර ඒ කාලයට අදාළ යයි සිතුව ද, අද බැලූ විට, ඒ අනාගත සිදුවීමක් නතර කිරීමට නොවේ දැයි තහවුරු වීම කොතරම් වටිනවා ද? එක් අයෙක් යමෙකුගේ විවාහයට දැඩි විරෝධයක් පෙන්වී ය. එය සමාජගත දේ නිසා යයි එකල මම සිතුව ද, විරෝධය මැද විවාහය වුන නිසා, ප්‍රථිඵල අද ඇත. එයින් උපන් දරුවා මා ද බැන වැදී සොයමින්  සිටි අපේ පෙර කල ඥාතියෙකි. ඔහු කල දේ වල ප්‍රථිඵල පැවතීම නිසා ඔහු ගැන ඔහුගේ හැසිරීම ගැන වයසක අය මට කුඩා කල කී තොරතුරු මත, මට ඔහු ගැන වැදගත් තොරතුරු ලැබින. මා ඔහු, ඇත්තට ම දැන් ඇය, කවුදැයි සොයා ගත්තේ මෑතක දී ය. බැලුව ම මම ප්‍රමාද වැඩි ය. ඇය මගේ ම දියණියක් ලෙස කුඩා කල හැසිරුන බව දකින විට, මේ ලෝකය කොතරම් පටු දැයි සිතේ. ඊටත් වඩා අරුමය නම් ඇයට උපන් දරුවා ද, පෙර කලත් ඔහුගේ ම දරුවා වීමයි. මේ අත්හදා බැලීම් පහසු වූයේ ඔවුන්ටම ආවේණික තියුණු ගති ලක්ෂණ තිබීම නිසාය. දෙමව්පිය දේහ ලක්ෂණ වලට අමතර වූ දෑ පෙර කල ලක්ෂණ මෙන් ම ජීවිත දැනුම (ජ්‍යෝතිෂය) හරහා කී තොරතුරු වලට අණුකූල වීම නැවත නැවත ඉපදීම යනු දිනකින් තවත් දිනකට යාමක් ලෙස දකිමි.

අනුන් ගැන කී මම, මම ගැන ද සෙවූ බව කිව යුතු ය. මා වටා ඇති අය මට දක්වන ලෙන්ගතුකම ගැන පුදුම වෙමි. ඔවුන් මා කවුදැයි මට වඩා දන්න බවක් දකිමි. එසේම මා රකින්නේ ඔවුන්ගේ දිවි පරදුවට තබා ය. කරන සැලකිලි කරදරයක් වන තරමට වැඩිය. මට තනිව ම ගමනක් යාමත් බලෙන් කලයුතු තරම් ය. කෑම බීම දෙන්නේ මට දස මහ යෝධයන්ගේ බඩක් තියෙන ලෙස සිතා ගෙන ය. මම බලන්නට එන්නේ සමාජ සම්මතයට අනුව මා ගොස් බැලිය යුතු අය යි. ඒත් මට ඇත්තේ, යාළු මිත්‍රකමකට වඩා මම රැකගත යුතු උන් ලෙස ය. මගේ වචනයට පිටු පෑම යනු දුක් කරදර ගොනු වීමක් බව අත් දුටුවෙමි.  එනයින්, මට ඔවුන් රැකීම අත්හැරිය නොහැකි දෙයකි. මම සිතන පතන දේ කරන කියන දේ අද සමාජයේ දක්වන දෙයට වඩා ප්‍රතිවිරුද්ධ ය. මම මිනිසුන්ගේ හැසිරීම දැඩි ලෙස පිළිකුල් කරමි. බොරු කීම යනු හිතවත් කම ඉවර කරන්නකි. නෑ බෑ කීම අරහං ය. මම කරන කියන දේ සමාජයේ දක්වන දෙයට වඩා ප්‍රතිවිරුද්ධ ය. ඒ වගේ තොරතුරු නිසා මට දැනෙන්නේ වෙනත් ලෝකයකින් ආ ලෙස යයි කීම, පැහැදිලි කිරීමට කියමි. එහෙත් සමාජය යනු නොකඩවා වෙනස් වන චක්‍රීය ගමණක් ඇති ජීවමාන ලෝකයකි. එහි ගති ලක්ෂණ කාලයත් සමඟ එක අන්තයක සිට අනෙක් අන්තයට යන බව පෙන්විය හැක. මෙයට වසර 30,000 (තිස් දහස) ක කාල පරාසයක් පෙන්වයි. එය කොටස් හතරකට බෙදී ක්‍රමයෙන් වෙනස්වන බව බාහිර දත්ත තුලින් දැකිය හැක. මේ අනුව මම කලින් ඉපදුන කාලය නිර්ණය කල හැක. අරුමයකට ඇත්තේ අද මම කියන බොහෝ දේ එකල සිටි යමෙකු පවසා ඇති බව අහම්බෙන් තහවුරු වීමයි. ඔහු අද වන තුරු ඉතිරි කර ඇති සළකුණු තුලින් එකල මගේ ම ගමේ උපන්නකු බව තහවුරු වේ. ඊට එහා යාම සිංහලයන්ට පවරමි.

දෙමව්පියන්, ඊට පෙර පරම්පරාව මෙන් ම ඔබ දැක නැති නෑයන්:

නැවත ඉපදීම හැදෑරීම තුලින් තමන්ගෙ දෙමව්පියන් නැවත ඉපදුන බව දැන ගැනීම, එමෙන් ම අප දැක නැති ඔවුන්ගේ දෙමව්පියන්, නෑයන් මෙන්ම අප අතරින් වියෝ වුන හිත මිතුරන් ගේ අළුත් ඉපදීම් දැකීම, කෙලෙස ඔබ ජීවත්වන ලෝකය වෙනස් කරයි ද? එදා ඔබ දුටු සම්බන්ධයෙන් මිදී අළුත් සබඳතාවයකින් ඔබට මුණ ගැසේ නම් කෙසේ ඔබ මුහුණ දෙනවා ද? පෙර කල වැඩිහිටියන් වූ දෙමාපියන් නැවත කුඩා දරුවන් ලෙස ඔබ අතරට ඒ නම්, එය ඔබ විස්මයට පත් කරන බව මගේ විශ්වාසයයි. ඊටත් වඩා, කලින් පිරිමියකු ලෙස දුටුවෙකු නැවත ගැහැණියක් වී උපදී නම් අපේ සමාජ සම්මත දෙදරා යන්නේ ය. එහෙත්, එසේ වීම කලින් ජීවිතය තුලින් දකී නම් ඔබ කරන්නේ මොනවා දැයි සිතන විට කෙසේ යථාර්තයට මුහුණ දෙමු ද? ඒ අතරේ කවදාවත් ගැහැණියක වී නූපන් අයෙකු ගැන දනී නම්, ඒ තුලින් ගැහැණු පිරිමි භේදය විග්‍රහ කරන විදිය ගැන ද සිතන්න.

මෙම හඳුනා ගැනීම ඔබ සමඟ ඔවුන් කොතරම් සමීප ද යන්න මත තීරණය වේ. එනම් නැවත නැවත නෑ හිතමිතුරන් ලෙස ගත කල ජීවිත ගණන වැඩි නම් ඉතා පහසු ය. ඊට වඩා වෙනස් ආකාරයක බැඳීමක් ඇති බව ද මම අත්දුටුවෙමි. එය ඔබට අදාළ නොවේ යයි සිතමි. මෙහි දී එක් ජීවිත කාලයක දී පවත්වාගෙන යන සබඳතා අනුව දැනහැඳුනම්කම තීරණය වන බව සිහි කරමි. එනම්, ළඟින් ආශ්‍රය කරන අය හඳුනාගැනීමට හැඳුනුම්පත් හෝ හඳුන්වාදීම් අවශ්‍ය නැති බවයි. අපි ඡායාව දුටු පමණින් හෝ නම හෝ කටහඬ ඇසූ පමණින් හඳුනාගන්න අය කොතරම් ඉන්නවා ද? එලෙස ම, නැවත නැවත උපත් තුලින් සමීප වීමක් පෙන්වයි. විරසක වීම් තුලින් දුරස්වීම ද දැකිය හැක. එය යමෙක් මිය යාමට කලින් අත්දකින පරිසරය තුලින් දැකිය හැකි දෙයකි. එනම්, නැවත නැවත ඉපදීම තුලින් වෙනස් වන දේ තමන්ගේ ජීවත්වන පරිසරය තුලින් දැකිය හැකි බවයි. දෙමව්පියන් සමඟ වැඩි ගණුදෙනුවක් නැති අය දුරස්ථ ජීවීන්ගෙ උපතක් පෙන්වයි. නොගැලපීමක් දකී නම්, ඒ අහඹු බැදීමක් හෝ කාලාන්තරයකට පසු නැවත හමුවක් වන්නේ කෙසේ ඔවුන් ජීවත්වන කාලය තුල හැසිරෙනවා ද යන්න මතයි.

දැඩි බැඳීම් නැත්තකුට, තමන් කිසි කලෙක නොදුටුව කෙනෙකු සමඟ එකට විසීමක් වේ නම්, එය අහඹු දෙයක් හෝ තමන්ගේ අවශ්‍යතාවය තුලින් තව එකෙකු ප්‍රයෝජන ගැනීමක් විය හැක. මෙහි දී, මම ලියන හැම වැකියකට ම, ලිපියකට ම, සියලුම ලිපි වලටම බැඳි වැදගත් යමක් කියමි. ඒ මම ලියන්නේ සුළු කොටසක් බවත්, ලියන නොලියන සියලු දේ අවශ්‍ය පරිදි වෙනස් කිරීම, රැකගැනීම හෝ වැඩිදියුණු කිරීම සඳහා අවශ්‍ය දැනුම ද මා සතු බවත් ය. වැදගත්කම නිසා මුදාහල නොහැකිවීම දුකකි. ඒත් කියන දේ හරියට අවබෝධ කලේ නම්, ඔබට ද එවැනි හැකියාවන් ලබාගත හැක.

ගැහැණු පිරිමි භේදය කොතරම් තාවකාලික ද?

මෙය සමහර විට ඇඟ කිලිපොළා යන දෙයක් විය හැක. වරක් පිරිමියෙකු වූවකු, ඊ ළඟට ගැහැණියක වීම මෙන් ම, තමන් එකම ලිංඟයක නැවත ඉපදීම ද සිදුවන බව මම අත්දුටුවෙමි. එසේ පිරිමියෙකු වූවකු, ඊ ළඟට ගැහැණියක වීම නැවත උපතට පසුව සිදුවීම දෙමාපියන්ට බරපතල ප්‍රශ්ණයක් වී ඇත. එනම් දියණිය සරම ඇඳීමට නොදීම නිසා දැඩි ලෙස උරණ වීමක් කුඩා අවදියේ පෙන්වීමයි. ඒත් අද සාමාන්‍ය හැසිරීමක් රෙද්ද හැඳීමේ දි පෙන්නුව ද, ජීවන රටාව ගත් කල පිරිමි බවක් තිබීම වැදගත් ලක්ෂණයකි. ඊ ළඟ උපතේ දී පිරිමියකු වේ යයි මම සිතමි. මෙම සිදුවීම, ජීවිත කාලය තුල හැසිරෙන ආකාරය තුලින් ද දිස් වේ. කලින් කී දෙයාකාර විදිය සිහි කරමි. ගැහැණු පිරිමි ගති ලක්ෂණ තුලින් අන්ත දෙකේ සිටින්නේ නම් එවැනි මාරුවක් නොවේ. එහෙත් අන්ත දෙක අතර මධ්‍යයයේ සිටින අයට මෙම හුවමාරුව වන බව දුටිමි. මෙහි දී, මම පිරිමි අන්තයේ සිටින්නකු බවත්, ගැහැණු වැඩ කිරීමට වුවොත් මාරාවේශ කෝපයක් ඇතිවීමත් සිහි කරන්නේ, මගේ අතීතය එසේ වූ නිසා ය. මෙහිදී ද ජීවිත කාලය තුල ඔබ හැසිරෙන ආකාරය තුලින් ඔබේ අතීතය මෙන් ම අනාගතය ගැන ද දැකිය හැකි බව කියමි.

ගැහැණු පිරිමි බව තනිවම තීරණය කල නොහැකි බව දුටිමි. ඒ දෙමාපියන්ගේ දායකත්වය ද ඊට බලපාන නිසා ය. තමන්ගෙ නැවත උපත පාලනය  කල හැකි ද යන කාරණය ගැන පහල නැවත ලිව්ව ද, මෙතැන ඉතා වැදගත් යමක් කියමි. නැවත උපතේ දී වුව තාරය (ගත) බිහිකරන්නේ දෙමාපියන් සතු තාරික ගති ලක්ෂණ අනුව නිසාත්, තමන් සුවිශේෂ නොවේ නම්, එම ක්‍රියාවලිය සරල අනුපිටපත් කිරීමේ හා දෙකෙන් එකක් තේරීමේ ස්වාභාවික සිදුවීමක් නිසා, දැඩි අපහසුතාවයන්ට ලක් විය හැක. උදාහරණ ලෙස දැඩි පිරිමි ගති ඇති අතීතයක් හිමියකු, නැවත ඉපදීමේදී පිරිමි බවට මුල් තැන දේ. එහෙත් දෙමාපියන්ගෙ නොගැලපීම තුලින්, ඉපදෙන කෙනාට හිමි විය හැක්කේ ගැහැණු බවක් නම්, උපදින්නා ගැහැණියක වුව පිරිමි බව දරයි. දෙමාපියන්ගෙ නොගැලපීම ඉතා තියුණු නම් ද්විලිංඟික අවයව පවා තැනෙනු ඇත. මෙම සිදුවීමේ අන් අන්තයක් ද ඇති බව වටහා ගන්න. මෙහි දී දෙමව්පියන් ගැලපීමට සිංහලයන් යොදා ගත් දැනුම කොතරම් දරුවාගේ පැවැත්මට හිතකර ද යන්න මතක් කරමි.

මෙම ක්‍රියාවලිය ද යම් අයට පාලනය කල හැකි වුවද ඒ ගැන නොකියමි. ස්වාභාවික ස්ථාවර තාවය රැකීමට සම සමව ගැහැණු පිරිමි උපත් විය යුතු ය. පැවැත්ම රැකීම අත්‍යාවශ්‍ය කාර්යයක් වේ.

සිංහල ස්වාභාවයක් වන සීමිත පරිසර රටාවකට කොටුවීම තුල කෙතරම් තම සුපුරුදු ජීවන රටාව රැකෙනවා ද යන්න හදාරමු.

සිංහලයන් යනු තෝරා බේරාගත් සබඳතා අතර මෙන් ම සීමිත පරිසරයකට සීමා වූ ජන කොටසකි. ඉන් ඈතට ගිය විට ආපහු ඒමට දරණ උත්සාහය ගත් කල, තමන් දුන්නකින් එම සීමිත කොටසකට බැන්දා වැනි ය. නිවස යනු ඉත්තෑවට ගුහාව වැනි ය. මොනවා කෑවත් බත් තරම් නොවටී. මේ තුල ඉතා බරපතල රහසක් ඇත. එනම් නැවත ඉපදුන නිසා ජීවිතය කලින් එකම වන්නේ තමන් උපදින්නේ ද තමන් කලින් තම සම්පත් දුන් අයෙකු ළඟ නිසා ය. එනම් අප සතු ජීවන සම්පත් අපි නැවත ඉපදීමට පසු ද පරිහරණය කරන්නෙමු. ඒවා යමෙක් අහිමි කරයි නම් ඔහුට දෙවියන්ගේ පිහිට ද නැත.

ජීවත් වන කාලය තුල තමන් කෙතරම් ඊ ළඟ ජීවිතය ගැන හිතනවා ද යන්න, මම පෞද්ගලිකව ම අත් දුටුවෙමි. ඒ ගැන මට පුදුමයක් නැත. මා දන්නා බොහෝ අයට මරණය යනු අළුත් ගතක් (තාරයක්) ගැනීම පමණි. නැවත නැවත ඉපදීම තුලින් ඔවුන් ඒ භූමිය අරක් (අයිති කර) ගෙන ඇත. මෙහි ප්‍රබල ඇත්තක් ද ඇත. ඒ ජීවත්වීම යනු ජීවිත කාලය පුරා ම පරිසරය තුලින් යැපීමක් නිසා ය. එනම් නැවත ඉපදිය යුත්තේ තමන්ට ජීවත් වීමට අවශ්‍ය දෑ ඇති තැනක ය. මේ අනුව කොහේ හරි නැවත උපදිනවා කියන මතය ද බිඳ වැටේ. මෙහි දී තමන්ගේ දෙමව්පියන් ජීවත් වන්නේ ඔවුන්ගේ යැපීමට අවශ්‍ය දෑ ලැබෙන පරිසරයක නිසා, තමන්ට ද එම වරය ලැබෙන බව තහවුරු වේ. එහෙත් සබඳතා නැති උපතක දී ආදීනව බොහෝ ඇති බව ප්‍රත්‍යයක්ෂ වේ.

සංක්‍රමණිකයන් ලෙස ජීවත් වන මිනිසුන් කලින් කලට තැනින් තැනට ගිය ද, තම අගයැති දේ පොදි බැඳගෙන යන්නා සේ, ඔවුන්ගේ යැපීමට අවශ්‍ය දෑ ද කලින් කලට තැනින් තැනට ගෙන යන නිසා, ඒ තුලින් තමන් ජන වර්ගයක් ලෙස මුල් ඇදගත් පරිසරය හඳුනා ගැනීමට පිටුවහල් වේ. සිංහලයන් අතරට දෙමළ වෙස් ගෙන ආ මූසලයන්ගේ ජන වර්ගයක් ලෙස මුල් ඇදගත් පරිසරය වනුයේ, පෙර කල මෙසපොටේමියාව ලෙස හැඳින් වූ, අද කාන්තර වූ භූමිය වන බවට තහවුරු කරන එක ප්‍රබල සාධකයක් වන්නේ, ඔවුන්ගේ යැපීමට අවශ්‍ය දෑ ද කලින් කලට තැනින් තැනට ගෙන යාම හරහා, අද ද යොදාගන්නා සුවිශේෂ දෑ ඒ පරිසරයට ආවේණික දෑ වීම ය. මෙම මිනිස් බලපෑම (සංක්‍රමණික බව) දැනුම යෙදීමෙන් වූව ද, අන් ජීවීන්ට එසේ යා හැකි දුර ඉතා සීමිත ය.

දැන්, සිංහලයන්ගේ හැසිරීම ගත් කල ඔවුන් තම රටටම ආවේණික වූ සත්ව විශේෂයක් බවත්, ඉන්දීය හා මූසල සංක්‍රමණය තුලින් ලැබූ දේ හල විට, තම පරිසරය තුලින් ම යැපෙන කොටසක් වීම, ඔවුන්ගෙ මව් බිම එයම බව සනාථ කරයි. දෙමළුන් කියන්නෙ බොරු බවත් එය උන්ගේ වාසියට ගෙතුවක් බවත් තහවුරු වේ. එය දෙමළකමයි. දෙමළකු වී උපදින්නකුට එය උරුම වන සහජ ගතියකි.

නෑයන් ලෙස ඉපදී ඇති සතුරන් දුටු කල ජීවිතය කෙතරම් අවදානම් ද?

මේ කොටස කියවීමට කලින් මේ ටික අවබෝධ කරගත යුතුයි. ඔබ සමඟ එකඟ නොවන හෝ ගැටෙන හැමෝ ම සතුරන් නොවේ. බොහෝ විට මිතුරන් ද ඔබට වෙන අයහපතක් දැක ඔබ බේරා ගැනීමට ගැටෙන විට, සතුරකු ලෙස ඔබ හිතන්නේ, ඔබ යම් හේතුවකට කරන දෙය කල යුතුයි සිතන නිසා ය. සැබෑ සතුරා ඔබේ මිතුරාගේ ප්‍රතිවිරුද්ධ අන්තයේ සිටී. පරම සතුරා ඔබ කරන දෙය දෙස බලා එයින් ඔබට විනාශයක් වේ නම් ඔබට ඉත සිතින් සහය දෙයි. ඔබට ඔහු මිතුරෙකු ලෙස පෙනේ. එසේ ම ඔබ කරන දෙයින් ඔබට යහපතක් වේ නම් දන්න සූත්තර ඔක්කොම දක්වා එයින් ඔබ වලක්වයි. ඔබට පිහිටවිය යුතු තැන මග හරියි. ඔබට හිමි දෑ නැති කරයි. හැම විට ම ඔබ නැසීමට කල හැකි හැම දේ ම කරයි. මුන් හඳුනා ගැනීමට උපායක් ලෙස, නොකරන දෙයක් කරන්නට උත්සාහ කර බැලුවොත් නිතැතින් හෙළි වේ. සිතිවිළි දුෂ්ඨ ය. එනයින් මා කියන දේ තේරුම් ගත යුතුයි.

උපත යනු අහඹු දෙයකට වඩා යම් පෙර සූදානමකින් වෙන දෙයක් බවට කලින් ද ඉඟි කලෙමි. ඔබ මෙන් ම ඔබේ සතුරන් ද බලවත් ය. භේදයට ඔබ ද දැන හෝ නොදැන දායක විය යුතු ය. සතුරා ඔබ නැසීමට ආවාහ විවාහ වුව යොදා ගනී. ඔබේ දුබලකම් ද යොදා ගනී. මෙහි දී විදිය තෝරාගැනීම තමන් කෙතරම් තිරිසන් ද යන කාරණය මත තීරණය වේ. උන්ගේ ද මුල් අභිමතය ජීවත් වීමයි. සිංහලයන්ගේ සහජීවන රටාව තුල ඇති භේදයකින් තොරව උපකාර කිරීම සතුරාට ද ප්‍රබල අවියකි. තව බොහෝ අගයන් ද එවැනි ම අවි වේ. මෙය ඉපදීම තුලින් විනාශ කිරීම තරම් දුර යන බව අත් දුටුවෙමි. දෙමව්පියන්, දරුවන් වූ විට, සතුරා වුව ඔබේ පැවැත්මේ එක ජීව පුරුකක් වේ. ඒ කාලය තුල ඔබේ සම්පත් නැසීම තුලින් ඔබට නැවත උපතට ඇති අවස්ථාව නැති කරයි. දෙමව්පියන්ගෙ සරුබව දරුවන් ලැබීමට ඉතා වැදගත් ය. රැකියා කරන මව්වරුන්ට දරුවන් හිඟ වන්නේ, උපදින දරුවාට මව් සෙනෙහස රැකවරණය නොලැබෙන බව ඉපදීමට පෙර ම දැනගන්න නිසා ය. ඉහත කී සතුරු උපක්‍රම තුලින් බොහෝ පවුල් වඳ වූ බව දුටිමි. මේ ගැන කියන විට, අපට ද එවැන් තත්ත්වයක් උදා වූ බව සහතික විය. එහෙත් සමහර අයට එවැනි සතුරන් පරාජය කල හැකි බව කියමි. එවැන් සතුරු පවුලක් අද වන විට ගින්නේ දැවී පිලිස්සී යන ආකාරයක් දුටිමි. ඔවුන් ගේ නිවසට නිතර හෙණ වදී. බොහෝ දෙන සියදිවි නසා ගෙන ය. සමහර උපත් අංඟ විකල ය. අද ඒ නිවස හිස් ය. සියල්ලන් ගම හැර ගොස් ය. ඔවුන්ගේ හැසිරීම් රටාව තුල දෙමළ සම්භවයක් තිබෙන බව තහවුරු විය. තම බලය අනුව, යුද පිටියේ මෙන් ම උපත තුලින් කරන සතුරුකම් පැරදිය හැක.

බොහෝ විට නෑ සබඳකම් ඇති සතුරන් ඉපදීම වැලැක්විය නොහැකි තරම් ය. එවිට ඇණ කොටා ගැනීම් මෙන් ම මරා ගැනීම් ද සිදු වේ. නයි වෛරය යයි හඳුන්වන අරගල තුල නොනවතින බවක් මෙන් ම සියල්ල නැසී කෙළවර වීමක් හෝ ඔක්කොම අබල දුබල වීමක් දුටුවෙමි. මෙහි දී, පවුලේ දරුවන් අතර මෙවැනිම තත්ත්වයක් ඇති වුව ද, එය සතුරු කමට වඩා ප්‍රබල තිරිසන් උරුමයක් ක්‍රියාත්මක වීම තුලින් වේ. ස්වාභාවික ලෝකයේ, මා සඳහන් කල දෙයාකාර ස්වභාවය තුල ස්ථාවර වීමට (එම ලිපිය කියවන්න), දරුවන් දෙදෙනෙකු ගේ පැවැත්ම තුලින් දෙමව්පියන් නියෝජනය වුව ද, දරුවන් සිව් දෙනෙකු බිහි විය යුතු ය. සම්පත් බහුල විට හතර දෙනාම යැපුන ද, සීමිත වූ විට, ඉන් දෙදෙනෙකු මරණයට පත් විය යුතුය. මෙම දෙදෙනෙකු ඉවත් කිරීම ස්වභාවය තුල වන ආකාරය කුරිරු ය. සමහර විට දෙමව්පියන් කෑම නොදී මරති. ලොකු දරුවන් පොඩි උන්ට නොදී මැරෙන්න හරිති. නැත්නම් පහර දී නසති. මිනිසුන් අතර ද මේ මරාගැනීම වන අතර, දැනුම භාවිතා වන නිසා මැරෙන දෙදෙනා කවුද කියා කිව නොහැකි තරම් ය. අද මරාගැණීම කලාතුරකින් වේ. බොහෝ විට මන්දපෝෂණය, ලෙඩ දුක් නැසීම කරයි. මෙය මනාව දරාගත යුතු කාරණයකි.

ඊළඟට කීමට සිටිය ද මෙතැන ද ඒ ගැන කිව යුතු යයි සිතමි. ඒ සතුන් මිනිසුන් වූ විට කෙසේ හැසිරේ ද යන්න ය. අද, සිංහල සමාජය තුල, ඇසුර නිසා මිනිස්බව දායාද කරගත් සතුන් මිනිසුන් වී ඉපදේ. එහෙත් තම වර්ගයාට හිමි අංඟ ද රැඟෙන එන බව දුටිමි. මිනිසුන් සමඟ බොහෝ කලක් ඇසුරෙන් මෙන්ම ක්‍රියාවෙන් මිත්‍ර වූ සුනඛයන් ද මිනිසුන් වී ඉපදේ. එසේ වුව ද, උන්ටම ආවේණික ගති ලක්ෂණ ඇත. ඉන් එකක් වන එකිනෙකාට හිමි තැන සුරැකීම මිනිසුන් වූ විට ද අත් නොහරින බව තහවුරු වේ. එනම් එවන් දරුවකු තමන්ට බාල අය තමන්ට වඩා ඉහලට යාම රුස්සන්නේ නැති කමයි. මෙය බලු පොරකෑම වැනි අරගලයක් වේ. සමහර විට නොගැලපෙන හැසිරීම වුව යොදා ගනී. ඔවුන්ගේ ගතිලක්ෂණ තුල මිනිස් ගුණාංඟ වල අණුපාතය තමන් කී වරක් මිනිස් බව ලැබුවා ද යන්න මත රැඳෙන බව පෙනේ. මෙය සතුරුකමකට වඩා සහජ උරුමය ක්‍රියාත්මක වීමකි.


ඉතිරිය ඊ ළඟ කොටසේ ය...........