Friday 4 October 2013

හින්දූන්ට "ආයූර්වේදය" වූ සිංහලයන්ගේ "ආයු වැඩිකරන විදිය" දෙන දැනුම - පස්වන කොටස

බටහිර වෙදකම හා සැසඳීම


සිංහල දේවල් ගැන කියන කොට බටහිර වෙදකම ගැන කතා කිරීම සරඳමක් නොවේ. ඊට හේතුව අද සිංහල කතා කරන බහුතරය පමණක් නොව, ලොව පුරා විසිර සිටින හැම මිනිසාම මේ බටහිර වෙදකම භාවිතා කරන දෙයක් වීම ය. ඒ විතරක් නොව බොහෝ තිරිසන් සතුන්ට ද බලෙන් ප්‍රතිකාර කරන විදියකි. ඊට සහායට ගොඩ නැගී ඇති කර්මාන්ත හා වෙළඳ පදනම ගත් විට, ප්‍රධාන අවශ්‍යතාවය වන ආහාර නිපදවීමටවත් ඒ තරම් දායක වීමක් නැත. මුදල් උපයන කප් රුකක් ලෙස මෙම වෙදකම ප්‍රචලිත ය. ඒ සියල්ලට ම වඩා වැදගත් වන්නේ මිනිසා පමණක් නොව ඒ වටා ඇති සියලු ජීවීන් අතුගෑවී යන තැනට තල්ලු කල මහා බලවේගයේ ප්‍රධාන අංඟය ද එය වීමයි.

අපි සිංහල දැනුම ගැන කියන කොට, වසර තිස් දහසකට පෙර අතීතයකට යමු. එසේ නම් බටහිර වෙදකම ඊට වඩා දිග ඉතිහාසයක් තියෙන දෙයක් විය යුතු ය. අවාසනාවට, එහි හිමිකරුවන් ම කියන විදියට මීට වසර තුන්සියයකට පෙර බිහි වී ඇත. ඊට පෙර, වඳුරන් ඊට වඩා ප්‍රතිකාර කෙරුමට දක්ෂ බව පරිසර සාධක පෙන්වයි. මෙම වෙදකමේ ආරම්භය ගත් කල, පටන් ගත්තේ ගස්වැල් වල සාරය ගෙන මිශ්‍ර කර බෙහෙත් ලෙස අලෙවි කිරීමෙන් බව කියවේ. ඊට අමතර ව අතට අහුවෙන ඕන දෙයක් දමා මිශ්‍ර කිරීම ද විය. මේ සෙල්ලමේ ප්‍රථිඵලය වූයේ වස විෂ කා නැසීම හා නා නා ප්‍රකාර දේ මිශ්‍ර කිරීමේ දී පිපිරීම වැනි අනතුරු වීමය. මේ සියල්ල ඇරඹුනේ ලොකු කියා ගත් පුංචි දූපතක කොටසක් වූ එංගලන්තයේ ය. ඒ කාලයේ ලංකාව, ඉන්දියාව මේ "පුංචි" රටේ යටත් විජිත බවට පත් විය. ගස්වැල් වල සාරය ගෙන මිශ්‍ර කර බෙහෙත් හැදීම අතීතයේ සිට මේ රටවල සිදු විය. එසේ නම්, යටත් විජිත වලින් උකහා ගත් සම්පත් මෙන්ම මේ ක්‍රියාවන් ද අණුකරණය කලා යයි කීම නිවැරදි ය. මේ කීම සුද්දගෙ කටින් හා ක්‍රියාවන්ගෙන් තහවුරු කර ගැනීමට "වික්ටෝරියන් ඵාමසි" යන  තොරතුරු නැවත ගොඩනඟන තිත්රූවාහිනී තැටිය බලන්න.

සියල්ලට ම වඩා වැදගත් වන්නේ, මලයාලි හිඟනුන්ගෙන් පැවතෙන උන්, අල්ලාගත් කොළණි ආණ්ඩුව, රට විකුණා මිලයට ගෙන පිනට දී සිංහල කතා කරන අහිගුණ්ඨික මිනිසුන් නසන ප්‍රතිකාර ක්‍රමය ද මෙය වීමය. මේ ප්‍රතිකාර කරන විදිය තුල මුල් තැන ගන්නා දොස්තරලා රටේ ඉහල සමාජය ලෙස ගැනේ. ඒ ගැන පුදුම වේ නම්, සිංහල රට ආක්‍රමණය කල සුද්දා සමඟ එකතු වී සිංහල ජාතිය නසන උන්, රටේ නායක කාරකාදීන් වීම ආශ්චර්යයක් විය යුතු ය. මෙම ප්‍රතිකාර සොයන අය ඇග පත කපන කොට හැසිරෙන්නෙ තමන්ට ගත අයිති නැති ලෙසය. දෙන පෙති කරල් ගිලින්නේ බඩ කර්මාන්ත ශාලාවක රසායනික ද්‍රව්‍ය එකතු කරන කල්දේරමක් යයි සිතා ය. එවන් පසුබිමක බටහිර (ඉංග්‍රීසි) වෙදකම යනු මොකක්දැයි කීම සිංහලයන් සතු දේ ගැන කියනවාට වඩා වැදගත් ය.

මේ ප්‍රතිකාර කරන විදියට අනුව සරල ව කතා කරනවා නම්, ඇඟ රත්වීම (උණ), කැස්ස, පපුවෙ සෙම ගතිය (සිදුරු කුඩා වීම නිසා නඟන හඬ), බඩ යෑම බෙහෙත් ගත යුතු රෝගයන් ය. ඒ බෙහෙත් ගත් විට ඵලයන් වන, දාඩිය දමා ඇඟ සීතල වීම, සෙම වියලී යාම හා බඩ වේලීම වුව සිදුවේ. රෝගය සනීප වේ. ඊට පසු හැදෙන වලිප්පුව (අධික උණ නිසා සිහිසුන් වීම), අධික හිස රදය, උගුරේ රෝග, පීණස, ඇදුම, සෙම් ගෙඩි, කල්යාමේදී මලබද්ධය, ලේ වහනය වීම, ගෙඩි, වණ, පිළිකා, අධික රුධිර පීඩනය, සීනි වැඩිවීම, ලේ වල තෙල් මන්ද වැඩිවීම තවත් රෝග ලෙස සැලකේ.  මා මේ තොරතුරු කීවේ මේ වෙදකම භාවිතා කරන අයට බහුලව ඇති රෝග ගැන මතක් කිරීමටය. බොහෝ ලෙඩ ගැන දරණ මත වෙනස් නිසා සරල උදාහරණයකින් මෙම ප්‍රතිකාර ක්‍රමය හඳුනා ගනිමු. ඊට කලින්, මේ සඳහා යොදන බෙහෙත් ගැන කිව යුතු ය. බොහෝ බෙහෙත් වර්ග, කෘථීම නිෂ්පාදන තත්ත්ව යටතේ නිපදවන, පරිසරයේ කිසි දා නොතිබුන ද්‍රව්‍යයයන් වේ. ඒ අතරට ස්වාභාවික පරිසරයේ ඇති සත්ව හා ශාක කොටස් ද රසායනික සංයෝග සමඟ මිශ්‍ර කර බෙහෙත් හදන බව කිව යුතු ය. මේ කර්මාන්තයට ඇති බැඳීම් තුලින්, ගොටු කොල, සෙනෙහෙ කොල වැනි සිංහල බෙහෙත් වලට යොදන දෑ ද ඇති බව දනිමි. එවැනි තවත් දේශීය ද්‍රව්‍ය පමණක් නොව පැහැරගත් දැනුම ද යොදන බව කිව හැක.

ඇත්තටම, ඉංග්‍රීසි (බටහිර) වෙදකම මමත් බැරිම වෙලාවට ප්‍රයෝජනයට ගන්න එකක්. ඒත් බොහොම පරෙස්සමෙන් කරන්නෙ. උදාහරණයක් ගත හොත්, හිසේ අමාරුවට පැනඩෝල්වත් ගත්ත කාලයක් මතක නෑ. මෑතකදී පාරිසරික හේතු නිසා ඇතිවුන තත්වයක දී, වැරදි පරීක්ෂණ විදියක් නිසා ලිප්රෝ කියන වස ගත්තා. වස වුනත් බොන විදිය අනුව බලපෑම අවම වෙන විදියට ගත හැකියි. මේ තත්ත්වයට මම වුනත් මුහුණ දෙන්නෙ ජීවත් වන පරිසරය අනුවයි. මේ ටික කීවේ ඉංග්‍රීසි (බටහිර) වෙදකම කියන්නෙ ඒ මිනිසුන් ජීවත්වන රටාවට උචිත ව සැකසුන බව කියන්නයි. ඒ තුලින් ඉංග්‍රීසි (බටහිර) වෙදකම හා සිංහල විදිය අතර වෙනස පැහැදිලිවම දැකිය හැකියි. ඉංග්‍රීසි කියන්නේ මස් පමණක් ප්‍රධාන ආහාරය කර ගත් කොටසක්. ඒ නිසා මස්, ඇට, කටු කැපීම කියන එක බොහෝම සරල දෙයක්. පලා ලියනවාට වඩා පළපුරුදු දෙයක්. අදහන ආගමට අනුවත්, ජීවිතය මේ උපතට සීමා වූ දෙයක්. ඒ කියන්නෙ උපත හා විපත අතර ඔක්කොම සෙල්ලම් කල යුතුය යන හැඟීම සමාජ සම්මතයයි. අපි හිත කියන එක ගැන ගොඩක් දේ කීවත්, උන් හිත කියන්නෙ අපි හදවත කියන එකටයි. ජීවන රටාව ඇසෙන් දකින දේ මත රැඳුන එකක්. තමන්ට හරි යයි හිතෙන දේ කරනවා. දෙමාපියන්ගෙ රැකවරණ නීතිය මගින් තමයි බලගන්වන්නෙ. වයස 16  වුනාම බොහෝ දරුවන්ට දෙමාපියන්ගෙ රැකවරණය අහිමි වෙනවා. නෑ හිත මිතුරන් කියන්නෙ බොහොම දුරින් තිබෙන බැඳීමක්. සමාජය තුලින් අළුත් දේ හොඳයි කියන මතය උතුරනවා. ඒ වගේම සතුට කියන එක ලබාගන්නේ, මත්පැන්, කුඩු යොදා සිරුර ආරූඪ කිරීම වැනි දෙයින්. මේ තොරතුරු ලිව්වේ ඉංග්‍රීසි (බටහිර) වෙදකම ක්‍රියාත්මක වෙන පරිසරය හැඳින්වීමටයි.

සිංහල දැනුමේ පදනම ආයුෂ වැඩි කිරීමයි. ඉංග්‍රීසි (බටහිර) වෙදකම  යොදාගන්නෙ ශරීරය වේදනාවෙන් තොරව තබා ගැනීමටත් එමගින් තම රැකියාවට වන අපහසුකම් මග හැරීමටත් ය. ප්‍රතිකාර කිරීම තුල, දීල බැලීමත්, ඵලක් නැත්නම් ඊට ප්‍රබල දෙයක් දීමත් කෙරෙනවා. සිංහල විදියට කියනවා නම් සූදු කෙලිනවා වගෙයි. බොහෝ බෙහෙත් වර්ග ලබාගැනීමට දොස්තර ලියපු වට්ටෝරුවක් අවශ්‍යයි. සමහර ලිප්රෝ වැනි දෑ ගැනීමට පෙර රජයේ අනුමැතිය ගත යුතුයි. මෙවැනි දෑ වැඩිපුර යොදන්නේ වියදම අඩු කිරීමටයි. බොහෝ බෙහෙත් හිස් බඩට බොන්න කියනවා. ලංකාවේ ඒක ක්‍රියාත්මක නොවේ. සමහර රෝග සඳහා ජීවිත කාලය පුරාම බෙහෙත් ගත යුතුයි (ඔබ ජීවිතය පුරා බෙහෙත් ගනී නම් එය රෝගයකට වඩා, රෝගයකට දක්වන ප්‍රතික්‍රියාවක් නැවතීමට කරන උත්සාහයකි). ශරීර අභ්‍යන්තර ලෙඩ සඳහා කපා කොටා විවර කර කෑලි කපා ඉවත් කරනවා. ඒකට සිහිසුන් කිරීම මෙන් ම මස්කඩවල ඇති අවි වලට වඩා තියුණු අවි යොදනවා. විෂ බීජ නැසීමට යයි රසායනිකත් යොදනවා. බොහෝ අය වයසට යන කොට බෙහෙත් පෙති දහයක් පහලවක් දිනපතා ගන්නවා. වයසක අය බලාගන්න තැන්වල ඒ බෙහෙත් දීම සේවකයන්ගෙ රැකියාවේ අනිවාර්ය කොටසක්. මිනිසුන්ට හැදෙන මාරක රෝග ගත්තම, අද දකින කෙනා හෙට මැරිලා වගෙ අත්දැකීම් එමටයි. නා නා ප්‍රකාර පිළිකා රෝග නැති අය සොයා ගත නොහැකි තරම්. අද ලංකාවත් මෙම මට්ටමට ඉතා වේගයෙන් දියුණු වන රටක් බව ළඟදි ආපු වෙලාවේ දී දැක්ක. ඒ නිසා සිංහල කතා කරන අයටත් මම කියන දේ ප්‍රයෝජනවත් වේවි.

ඉංග්‍රීසි (බටහිර) වෙදකම ගැන සරල විග්‍රහයක් කරනවා නම්, සිංහලයන් යොදපු උපක්‍රම වලින් එකක් වන "විෂෙන් විෂ නැසීම" අසීමිතව යෙදීමක් ලෙස දැකිය හැක. විෂ හා තව විෂ භාවිතයේ දී නැසීම පමණක් නොව, කොරේ පිටට මරේ කිව්ව වගේ, එක විෂ මදිවට තව විෂක් එකතු කිරීම ද ප්‍රථිඵල ගත්තම තහවුරු වෙනවා. ඒ කියන්නේ කාපු නයාගෙ විෂ නැසීමට තිත් පොළඟෙකු ලවා දෂ්ඨ කිරීම වගෙයි. ඊටත් වඩා වෙනස් තලයක තමයි අද ඉංග්‍රීසි (බටහිර) වෙදකම තියෙන්නේ. සිංහල විදියට රෝග සුව කිරීමට යොදාගත් සියල්ල ස්වාභාවික පරිසරෙ තියෙන ඒවා පමණයි. අමතර දෙයක් විදියට යෙදුවේ වතුර එකතු කර රත් කිරීමයි. ඉංග්‍රීසි විදියට "ලොවෙත් නැති" කෘථීම ව හදපු රසායනික ද්‍රව්‍ය යොදා ගන්නවා. මෙහිදී තවත් ඉතා වැදගත් වෙනසක් කියන්නම්. සිංහල විදියට බෙහෙත් හදන්නේ, වෙදා හෝ ලෙඩාගේ ආවතේව කරන අය තමයි. ඒත් දොස්තරල බෙහෙත් හදන විදිය තබා ඒකට යොදන දේවල්වත් ගැන හරියට දන්නේ නෑ. සිංහල විදියට ගත්තොත්, දොස්තර කියන්නෙ වෙද පොතකින් වට්ටෝරුවක් පිටපත් කරන්නෙක් පමණයි. බෙහෙත් හඳුනාගැනීමට මුල්වන්නේ විද්‍යාඅඥයෝ ය. ඔවුන් මීයන් වැනි සතුන් යොදා පරික්ෂණාගාරවල නොයෙකුත් රසායනික මිශ්‍රණ අත්හදා බලනවා. හැමදේම පටන් ගන්නෙ අමෘතය හදනවා කියලයි. මෙහෙම කරන කොට කලාතුරකින් කනා ෂොට් වැදුනම, ඒක බෙහෙතක් විදියට බලපත්‍ර අරගෙන කකුල් දෙකේ කතා කරන වඳුරන්ට දීල අත්හදා බලනවා. ඔබ වුනත් එවැනි අත්හදා බැලීම් වලට යොදාගන්න බව ඔබත් නොදන්න දෙයක්. මේවාට සුද්දගෙ හිඟන කොළණිවල රජකරන කටුකන සුද්දන් නීතිරීති හදල වුව අවශ්‍ය පසුබිම සකසන තරම් තුච්ඡ බව කිව යුතුයි. සතුන් හා අත්හදා බැලූ පසු, බෙහෙත් නිෂ්පාදනය ඉංජිමරුවන් හා විද්‍යාඅඥයන්ගෙ මූලිකත්වයෙන් ද, රෝගීන්ට ගිල්ලා අත්හදා බැලීම වට්ටෝරු ලියන්නන්ගේ (දොස්තරලාගේ) ද කාරියන් වේ. වට්ටෝරු ලිවීම ලැබෙන සන්තෝෂම් මත වීම සරල අලෙවි සම්ප්‍රදායකි. ඊට පස්සෙ වසර දහයක් විතර ගියා ම, ඒ බෙහෙත වස විෂ බව තේරෙන කොට අයින් කරල අළුත් බෙහෙත් ගේනවා. මේ සියලු ක්‍රියා වෙන්නෙ දැඩි රාජ්‍ය මැදිහත් වීම් තුලයි. ඒ අස්සෙ අරික්කාල් ගහන පාරකුත් හදල තියෙනවා. රජය යනු, බදු ගෙවයි නම්, ගණිකා වෘත්තිය ද නීතිගත කරන මංකොල්ලකාර ආයතනයක් බව සිහිකල යුතුය. අර තැලිඩොමයිඩ් කියන අපූරු බෙහෙත ගැන ඉතිහාසය දුටුවොත්, නියඟලා කාලා මැරෙන එක හොඳා කියල හිතෙන්නත් පුළුවන්.

ජීවිත බිහි වූ හා පවතින දැනුම යොදා විග්‍රහ කල විට, සිංහල විදිය යනු ජීවයේ කොටසක් වන නඩත්තු ක්‍රියාවලිය යොදා ගෙන රෝග කාරක ඉවත් කිරීමයි. කැහි සෙම හොටු යනු ශරීරයට ඇතුළු වූ බාහිර දෑ පිටතට ගෙන ඒමේ ප්‍රථිඵලයන් ය. එසේ ම හොරි, ගෙඩි යනු ද අභ්‍යන්තරයේ ඇති දෑ ඉවත් කරන උපක්‍රම වල කොටසකි. උණ යනු බාහිරයෙන් ආ අනවශ්‍ය කොටස් ඇඟ පුරා විහිදෙන විට කරන අරගලයේ ඵලයකි. එතුලින් සතුරු වර්ධනයන් ද අඩපණ කරයි. බරපතල අවස්ථා වල දී, අඩපන වීම, එක්තැන් වීම, සිහිසුන් වීම සිදුවේ. අරගලයෙන් පැරදුනොත් මරණයට ගොදුරු වේ. සිංහල විදියට පෙර-වැලකීම තුලින් බොහෝ ලෙඩදුක් හැදීම වලකයි. හැදුනු විට, ජීවයේ කොටසක් වන නඩත්තු ක්‍රියාවලිය පණ ගන්වා ඊට අවශ්‍ය පසුබිම සකස් කර දෙයි. ඒ සඳහා අවශ්‍ය තත්ත්වය රැකීමට ගතයුතු කලයුතු දෑ තීරණය වේ. එහෙත් ඉංග්‍රීසි විදියට ජීවයේ කොටසක් වන නඩත්තු ක්‍රියාවලිය ගැන එතරම් තැකීමක් නැත. කරන දෑ පාලනයක් ද නැත. ප්‍රතිකාර කරන විට ද උත්සන්න වූ රෝගී බවක් ඇත. එසේම, රෝගීන් ගත් කල ජීවයේ කොටසක් වන නඩත්තු ක්‍රියාවලිය වැනි දෙයක් නොපවතින තරම් ය. එය ජීවන රටාව තුලින් නැසී ඇතැයි කීම වැරදි නැත. ජීවිත ඉතා සීමිත රටාවකට හැඩ ගැසුනකි. ලෙඩ රෝග බොහෝ නම් ජීවයේ කොටසක් වන නඩත්තු ක්‍රියාවලිය  අඩපණ වෙන බව කිව යුතු නොවේ.

ඉහත කී දේ උදාහරණයකින් ගත් කල, වස විෂ සිරුරෙන් ඉවත් කිරීම වකුගඩු තුලින් වේ. සමහර දෑ සමඟ අංඟ හැදී ඇති මූළික කොටස් (සෛල) ගැටෙන විට ඒවායේ නැසීමක් වේ. එසේ දිගටම වූ විට, නැවත බිහිකිරීමේ වේගයට වඩා නැසීමේ වේගය වැඩි නම්, විනාශ වීම දිගට ම සිදුවී ශරීරය රකින තත්ත්වයට වඩා පහලට යත් ම මාරන්තික වේ. අද, කෑම, බීම, හුස්ම ගැනීම, හමෙන් ඇතුළු වීම ගත් කල, ජීවය මුහුණ දෙන අභියෝගය ගතහොත් මිනිසුන් පැවතීම ද පුදුම විය යුත්තකි. අතිරේක උපාංඟ හා විදි නොවන්නට එය වෙනවාමය. අද බටහිර වෙදකම ලබන අයගෙන් කී දෙනෙක් නිරෝගී ද යන්න බැලූ විට, සංක්‍රමණිකයන් නොවන්නට බොහෝ ජාතීන් වඳ වී ගොස් ය. උන් රැගෙන යන නීරෝගි කොටස් එකතුවීම නිසා තාවකාලික විසඳීමක් වුව ද, ක්‍රමයෙන්, උන් ද අර තත්ත්වයටම පත්වීම අත් දැකීමයි.

අපේ ජීවිත ගත් කල කෙසේවත් අපි භාවිතයට නොගන්නා දෑ බොහෝ ය. උදාහරණ ලෙස නියඟලා කෑවොත් මැරෙන්නේ ය. ස්වාභාවික පරිසරයේ ඇති ගල් වුව කෑවොත් මරණයට ආවැඩීමක් වේ. ස්වාභාවික පරිසරයේ බිහි වූ ශරීරය එවන් දෙයටත් එසේ වේ නම්, පරිසරයට එක් වූ කෘථීම දෑ වලට කෙසේ මුහුණ දේ දැයි අණුමාන කිරීම ඔබට භාර කරමි. ශරීරය ගොඩ නැඟී ඇත්තේ ජීවත් වීමේ දී අත්දකින අභියෝග වලට මුහුණ දීමට ය. එවැන්නකට බලෙන් කෘථීම දෑ ගිල්වීමේ ආනිසංශ අවබෝධ කරගැනීම පහසු ය. එවැනි තත්ත්වයකදී ඇතිවන ඵල ඉංග්‍රීසි වෙදකමේ ප්‍රථිලාභ නෙලාගත් අය ක්‍රියාවෙන් පෙන්වති. සතුන් ආදර්ශයට ගත හොත්, ඉංග්‍රීසි වෙදකම  බිහිවීමට කලින් විදියට ජීවත් වී, ලෙඩ දුකෙන් මිය යාම ද සුදුසු විකල්පයක් ලෙස ගත හැක. ඉංග්‍රීසි වෙදකමේ ප්‍රථිලාභ ලෙස නෙලා ගත් ලෙඩරෝග වලට සිංහල විදිය තුල ද විසඳුම් නැත්තේ එය ස්වභාවයට පටහැනි නිසා ය. මිනිසුන් වී තිරිසනුන් නොවිඳිනා දුක් උරුම වීමට කල වරද ගැන බැලූ විට, දේව කෝපය ගැන කී ලිපිය සිහි විය. දෙවියන්ට මුවා වී සියලු සතුන් බිහි වූයේ මිනිසාගේ අවශ්‍යතා සපුරාලීමට යයි කියා, තිරිසන් බවටත් පහලට ගොස් තිරිසන් සතුන්ට කරන අපරාධ තුලින් දෙවියන් කෝප ගන්වා, මිහිපිට ජීවත් වන තිරිසන් සතුන්ටත් අන්ත ජීවිත ගත කිරීම බලාපොරොත්තු විය යුතු ය. මිනිස්කම පිළිකුල් කර නිවීමට වෙර දරණ හින්දු ආගමිකයන් ද එලෙසම කබලෙන් ලිපිට වැටි වැටී දහදුක් විඳිමින් හිනාවෙන හිඟන රැලක් වීම ද මෙහි දී සිහි විය.

ඉංග්‍රීසි වෙදකමේ, මස් කිරීම නම් මස් කඩේ මුදලාලිලාට දෙවැනි නැත. ඕන ලෙඩකට මන්න පොරෝ කියත් මානගෙන සිටින්නෙ ගොදුරු ඩැහැ ගැනීමට පනින සතුන් වගේ ය. උගුරේ අමාරුවට බේත් ගැනීමට ගොස් අත පය අහිමි වීම අරුමයක් නොවේ. මෙහි දී උණට බෙහෙත් ගෙන රුධිර පීඩනයට මාස තුනක් බේත් බිව් අය ගැන මතක් කරන්නේ මා මෑතක දී ආ විට ලත් අත්දැකීමක් සිහි කිරීමට ය. ඇඟේ කොටස් කපා දමා, ඒ වෙනුවට ජීවිත කාලයම පෙති ගෙන දුක් විඳින උන් ගැන ද දනිමි. මෙහි දී, කපා කොටා නූලෙන් මැසීම තුල කරන්නේ ස්වභාවිකව අප සතු තුවාල සුවකිරීමේ හැකියාව ප්‍රයෝජනයට ගැනීම බව කිව යුතුය. එදා පොරවෙන් කැපූ තුවාල වෙනුවට අද සිහින් සිදුරු විද කරන කැපීම් කෙටීම් වලට යොදන පිහිතල පාලනයට "මගේ දැනුම" ද දායක වීම ගැන කම්පා වෙමි. මෙහි දී, අද වෛද්‍ය හාස්කම් වලට භාවිතා වන බොහෝ තාක්ෂණික උපක්‍රම, මීට බොහෝ කලකට පෙර සිට ඉංජිමරුවන් අශූචි ගෙන යන බට පිරිසිදු කිරීමට ගත් තාක්ෂණයම බව කිව යුතු ය.

ඉංග්‍රීසි වෙදකමේ ඉතාමත් ම දියුණු තාක්ෂණය වන්නෙ අනුන්ගෙ අවයව කපා බද්ධ කිරීමය. මුල දී උස් හඬින් කීවේ, සතුන්ගේ අවයව බද්ධ කිරීම ගැන ය. අද එය ගැලපෙන මිනිස් අවයව වලට සැර බාල කර ඇත. ඒවා කල විට, ප්‍රතික්ෂේප වීම වැලකීමට බෙහෙත් ගත යුතු ය. ඒ අතරේ මිනිසුන් ඝාතනය කර ශරීර කොටස් විකිණීම ද ව්‍යාපාරයක් වේ. මෙය අනාගතයට ආදේශ කල විට, ඔබ වුව මරා කෑලි ගන්නා තත්ත්වයක් උදා වනු ඇත. ප්‍රශ්ණයකට ඇත්තේ උපතින් උත්සාහයකින් තොරව ලැබුන දේ නැවත නැවත නොලැබුන විට, මේ අනුන්ගෙ අවයව කපා බද්ධ කිරීම මනුෂ්‍යයන් වඳවීමට විසඳුමක් නොවන බව ය. මෙම වෙද චින්තනයට අතීතයක් ද ඇත. එදා මිනීමස් කා යැපුන උන්, අද දේව පූජා මුවාවෙන් පාන් කා වයින් බී එම  සතුටු හැඟීම් රස විදින බව නොරහසකි. දැන් කරන අනුන්ගෙ අවයව කපා බද්ධ කිරීම තුල ද ඇත්තේ ඒ මෘර්ග ගතියම නොවේ ද? එදා මිනීමස් කෑ උන්, අද කරන්නේ මිනීමස් කෑලි ඇඟට අමුණාගෙන ජීවත්වීම නොවේ ද?

සිංහලයන් නොකල දේ ද ඉංග්‍රීසි විදිය තුල ඇත. එනම් බහුතරය ආබාධිත ව උපදින නිසා, ඒ ආබාධ කපා කොටා ඉවත් කර, යකඩ කෑලි වයර් දමා විසඳුමක් ලෙස දීම ය. එසේම විනාශකාරී අවි තුලින් නැසෙන කොටස් කපා කොටා, කෘථීම අංඟ සවිකිරීම ද කෙරේ. හදවත, හන්ධි පමණක් නොව කැඩුණු බිඳුණු තැන් පවා, යකඩ කෑලි ඇණ වලින් සවිකර, පණ ඇදගෙන යාමට කරන උත්සාහය අනර්ඝ තාක්ෂණයකි. ඒවා දිරා, ගෙවී ගැලවී වෙන ජංජාල ගැන සිතීම ඔබට භාරයි. ස්වභාවයෙන් ලද අවයව නසා ඒ වෙනුවට තමන් හැදූ උපකරණ දී බඩ වඩා ගන්නා මුදලාලිලාට ම හරියන, කණකර අභරණ විකුණා ඒවා මිලයට ගන්නා බුද්ධිමතුන් සිටීම ආශ්චර්යයක් නොවේ ද?

මෙවන් ආශ්චර්යමත් පරිසරයක, හෙටක් නැති මනුෂ්‍ය වෙස් ගත් අමනුෂ්‍යයන් කරන අභියෝග අප ජයගත යුතුමය. මගේ උත්සාහය ඊට අවශ්‍ය දැනුම ගොනු කිරීම බව කියමි. මේ ලිපි තුලින් උත්සාහ කලේ අප මුහුණ දෙන සැබෑ අනාගතය කීමයි. ඊට විසඳුම් ඇත. එම හැකියාව ඇති බව සිංහල දැනුම තුලින් දකිමි. හිඟනුන්, මිනී කන්නන් පසුපස නොගොස්, ජීවිතයක් යනු අංඟ සම්පූර්ණ නැවත නැවත බිහිවෙන එකක් කිරීම උත්සාහය විය යුතුයි. ඔබ එම අභියෝගයට මුහුණ දීමට කැමති නම් අවශ්‍ය දැනුම ඇත.

ඉංග්‍රීසි වෙදකමේ ඇති විශ්මිත ම දෙය නම්, එක් එක් රෝගයන්ගෙන් පෙළෙන දහසකුත් එකක් රෝගීන්ට වෙදකම් කරන දොස්තර ද එම රෝගයකින් මරු දැකීමයි. එවැනි අත්දැකීමක් කෙතරම් සුවිශේෂ ද? මෙහිදී මා ලියන දෑ, ප්‍රශ්ණ අවුස්සා ජීවත්වන මාධ්‍යවේදී ඉහඳෙකුට වඩා, ඊට සරිලන විසඳුමක් දත්තකු කරන විග්‍රහයක් ලෙස දකී නම් මැනවි. එදා ආයුෂ වැඩි කිරීමට අනඟි දැනුමක් උරුම වූවන්ට, අද අවශ්‍ය වන්නේ සිතා මතා ජීවිත නසන උන් කරන විනාශයෙන් ජීවිත බේරාගැනීමට අවශ්‍ය දැනුම යයි පවසමි.

මෙයින් වෙදකම ගැන ලිපි නිම වේ.

No comments:

Post a Comment

Note: only a member of this blog may post a comment.